San Fransisco en Point Reyes

Golden Gate brug: 

Misschien wel het symbool van Californië maar zeker van de stad San Fransisco is de grote hangbrug die het schiereiland (waar de stad op ligt) verbind met het noorden van de staat. De brug is een van de langste en fraaiste hangbruggen ter wereld met een spanwijdte van niet minder dan 1280 meter. 

De brug is hoog genoeg om grote zeeschepen de haven van San Francisco zonder problemen te laten bereiken. Op 66 meter hoogte, hangend aan 227 meter hoge pilaren werd de brug in 1933 gebouwd en na 4 jaar kon de brug in gebruik genomen worden. Deze is van kant tot kant 2,7 km lang.

Aan de voet van de brug is een bezoekerscentrum met een tentoonstelling de brug. Nadat tussen 1937 en 2007 meer dan 1200 mensen van de brug waren gesprongen om zelfmoord te plegen, werd in 2009 besloten besloten om het uit te rusten met een circa 50 miljoen dollar kostend vangnet. Dagelijks steken ruim 100.000 voertuigen de “Golden Gate” over. Alleen op weg naar de stad wordt tolgeld gevraagd.

Vanaf San Fransisco centrum tot de brug loopt de 5,6 km lange “coastal trail”, een geasfalteerd voetgangers- en fietspad. Deze gaat van de jachthaven in de baai langs de Golden Gate National Recreation tot aan, tussen de 1853 en 1861 gebouwde Fort Point die direct onder de brug ligt. Hier redde James Stewart in de "Hitchcockthriller” “Vertigo” uit 1958 zijn tegenspeelster uit het water. Ooit stonden bij het fort zo’n 120 kanonnen ondanks het feit dat ze nooit gebruikt zijn.

Hier is ook het oude militaire terrein Presidio waar de geschiedenis van de stad ooit begon en het voormalige militaire vliegveld wat nu Crissy Field is gedoopt en je prachtige vergezichten over de brug geeft. 

Fisherman’s Warf, Pier 39 e.o.: 

De Fisherman’s Warf is een van de andere grote publiekstrekkers van de stad; in het midden van de pier is een straat gecreëerd met talloze eet- en souvenirwinkeltjes in oude stijl. Houten vlonders, felle kleuren en veel neon zoals het de V.S. betaamt.

Aan pier 39 is een wirwar van houten vlonders (pontons) gekoppeld met daarop tientallen (soms honderden) zeehonden. De beesten, hier sinds 1989 aanwezig, zijn inmiddels een icoon van de stad geworden en zijn inmiddels een “must-see” van elke bezoeker van San Fransisco. 

Waarom deze logge dieren zo spectaculair dichtbij de stad zijn gekomen en waarom hun aantal zo sterk wisselt, is onbekend. Ook is het “aquarium of the Bay” gevestigd.

Nadat je de pieren tussen 39 en 45 met z’n prachtige panorama’s van de “skyline” hebt gezien neem dan een kijkje bij de historische pier 45. Niet voor niets liggen aan deze kade twee boten uit WW2; eerst ligt hier de onderzeeër USS Balclutha die vooral tegen Japanners in de Pacifische oorlog actie voerde.

Daarachter ligt een van de Liberty ships de SS Jeremiah O’Brien die deelnam aan D-day in Normandië. Indien geïnteresseerd kun je hier ook het “marine museum” bezoeken. Iets terug aan de kades zijn nog vele oude haveninstallaties te zien, deels gerenoveerd maar in oude stijl en glorie. Deze werden in de snelgroeiende stad in de jaren 60 gebouwd toen dit deel nog werd ingenomen door een actieve vissersvloot.

Een van de meest opmerkelijke gebouwen aan de oevers van San Fransisco is het Exploratorium aan pier 15. Tenslotte kun je aan de promenade het Ferry Building bewonderen met z’n “Spaanse” klokkentoren; het was hier dat – voordat de “Oakland Bay Bridge” was gebouwd tienduizenden forenzen dagelijks met de ferry aankwamen.

Nu staat voor het gebouw de “farmers market” en is het een toeristische attractie.  

Chinatown: 

San Francisco huisvest het op een na grootste Chinatown van Noord-Amerika. Dezer dagen geldt de rijkelijk versierde wijk als een van de topattracties van de stad. De centrale winkelstraat door dit stadsdeel is de bij de “Chinatown Gate” beginnende Grant Avenue.

Als je door de met turquoise tegels bedekte en door traditionele fuhonden bewaakte poort uit 1970 loopt, kom je u onmiddellijk in het bedrijvige (Chinese) gewoel terecht waar talloze Chinese lampions hangen.

Het is een wereld op zich, ver verwijderd van de Amerikaanse mainstreamcultuur, waar het naar vreemde kruiden, wierookstokjes, sandelhout en exotische etenswaren ruikt en een aantal tempels te bewonderen zijn.

Het voormalige Manila, Spaanse en Mexicaanse straatje (gezien het aantal prostituees dat hier werkte) heet het steegje nu Ross Alley. Deze werd Chinees opgeleukt voor talloze films zoals “Karate Kid II” en “Indiana Jones and the Temple of Doom”. 

Lombard Street:

Omwonenden worden er waarschijnlijk knettergek van; de hordes toeristen die naar Lombard Street toestromen, “the crookedest street” of San Francisco. Sommigen proberen een hoog punt aan de top van de straat te bemachtigen, anderen rijden met hun (huur) auto talloze malen de supersteile haarspeldbochten door.

Daarnaast blokkeren ze de straat om de naast gelegen kabeltram te fotograferen. Maar zo gek is het ook weer niet – je hebt hier een prachtig zicht op de haven van de stad inclusief Alcatraz en vooral in de zomer, wanneer de bloemen in de bakken van de straat in bloei staan is het hier een prachtzicht.

Niet alleen toeristen hebben het straatje ontdekt – ook filmproducenten hebben de inmiddels toeristische attractie allang gevonden. Voor een nog steilere straat moet je naar het nabijgelegen Filbert Street wandelen. Ook kun je naar de “Twin Peaks” gaan op “Mount Davidson”; dit zijn de twee hoogste heuvels in de stad met een prachtig panorama op San Francisco. 

Andere bezienswaardigheden van San Fransisco-stad zijn o.a. de betwiste Coit Tower, de Union Square, de TransAmerica Pyramid, het stadhuis van San Francisco met zijn reusachtige koepel en San Francisco de Asís-missie wat het oudste nog bestaande gebouw van San Francisco is. Tenslotte kun je nog naar de “Haight” wijk bekend vanwege z’n hoge “hippie” gehalte eind jaren 60 en het prachtige Alamo Square Park bekend om de gekleurde Victoriaanse huizen die er staan. 

Alcatraz:

Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco en is te bereiken via een ferry die je 1,5 mijl de baai inneemt. Nadat het als militair fort en gevangenis in gebruik was werd het van 1934 tot 1963 in gebruik als zwaar beveiligde gevangenis. Meer dan 1500 gevangen hebben op de “The Rock” gevangenen gezeten.

De beroemdste gevangene was Alphonse "Al" Capone maar ook Frank Morris (bekend van de film “Escape from Alcatraz” uit 1979) werden hier tijdelijk vastgehouden. Drie gevangenen zouden zijn ontkomen, maar of zij levend het vasteland hebben weten te bereiken is onbekend.

Volgens de autoriteiten zijn ze verdronken, sluitend bewijs hiervoor is echter nooit gevonden. Kort na deze gebeurtenis is de gevangenis gesloten. Ook de blockbuster speelfilm “The Rock” speelt zich af op Alcatraz. Hierbij moet er in het gevangeniscomplex  ingebroken worden. Tegenwoordig is het eiland een beschermd gebied en een National Historic Landmark, beheerd door de National Park Service en kun je het bezoeken als museum. 

Er worden ’s morgens vroeg en ’s avonds speciale tours gegeven maar je kunt ook een audiotour nemen. Neem wel stevig schoeisel mee en iets warms. 

De bezienswaardigheden

De boottocht van en naar het gevangeniseiland is een “hoogtepunt” op zich; het uitzicht op de boot op zowel het eiland, de “Golden Gate” brug en de skyline van de stad zijn verbluffend te noemen.

Je kunt op het eiland nog verschillende gebouwen en artefacten van de verschillende doelen van het fort terugvinden. Je komt aan op het ferry-dock terrein, de pier, waar de boten aanmeren.

Je kunt hier een documentaire kijken van de geschiedenis van het eiland. Daarvandaan kun je o.a. naar de oude wachttoren wandelen, het oudste gebouw van het eiland, uit 1857. Ernaast kun je een ruimte bezoeken die tijdens de gevangenisperiode ingeruimd was als voormalige werk- en washokken. Natuurlijk draait het allemaal om het centrale gevangenisgebouw met de 450 cellen. 

Je kunt hier de “befaamde” binnenplaats bewonderen alsmede de gevangenisblokken (o.a. de cel van Frank Morris inclusief pop en gebroken muur), bibliotheek en gedeelte waar de gevangenisbewaarders zaten. 

Volgeladen met kostbare schatten afkomstig uit Manilla zouden hier tot op de dag van vandaag af en toe goederen aandrijven. Ondanks moderne navigatie blijft het een gevaar punt om te bevaren.

“Point Reyes National Park” bevat sinds 1962 zo’n 170 km aan beschermde oceaanoever en het schiereiland bied veel mogelijkheden voor recreëren, hiking en camping. Breng in ieder geval voldoende warme en droge kleding mee want het is hier vaak fris, winderig en/of mistig. De meest opzienbarende en bekende bezienswaardigheid is natuurlijk de vuurtoren van Point Reyes die zich bevind aan het einde van de “Sir Frances Drake Boulevard”.

Het punt ligt op een ruige en woeste klif waar de hardste wind van de westkust van de Verenigde Staten waait maar waar ook de beste plek zich bevind om walvissen te spotten. Niet zelden zijn de hekken gesloten om de 350 treden naar het plateau van de vuurtoren te lopen vanwege de straffe wind die er waait.

De weg naar de vuurtoren vanaf Point Reyes Station lijkt naar het einde van de wereld te gaan door duinlandschap met rollende heuvels met een paar koeien, elken en herten. Bij de vuurtoren is een bezoekerscentrum, een parkeerterrein en een wc. Aan de kusten van het schiereiland kun je nog de zeeleeuwen en zeeolifanten spotten.  Deze laatste waren zo goed als uitgestorven maar zijn met succes geherintroduceerd.

Andere bezienswaardigheden: 

• John Muir National Park. 

Wederom was het een Spanjaard die in 1769 de baai bereikte en er o.a. de “Presidio” vestigden, de beschermende vesting. Begin negentiende eeuw ontstond ongeveer drie kilometer van het presidio het dorpje Yerba Buena ('Goed Gras').

Toen in 1846 de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog begon, namen de Verenigde Staten een deel van Alta California in, waaronder Yerba Buena dat werd hernoemd naar San Francisco. De plaats was waarschijnlijk een onopvallend bestaan beschoren geweest als er niet in 1848 goud was gevonden bij de “American River” die leidde tot de Californische “goldrush”.

Tienduizenden kwamen naar het gebied en de stad groeide explosief. Het Amerikaanse congres nam de “golden state” in 1850 op in de unie. In 1906 werd San Francisco getroffen door een zware aardbeving. Er vielen vermoedelijk enkele duizenden doden en veel gebouwen werden verwoest. De stad werd daarna snel en op grote schaal weer opgebouwd.gemaakt, maar desondanks kan een aardbeving nog steeds grote gevolgen hebben.

In de tweede helft van de twintigste eeuw ontwikkelde San Francisco zich tot een stad met alternatieve culturen. In de jaren zestig van de 20e eeuw werd de stad gezien als hippiehoofdstad van de wereld; met name de buurt Haight-Ashbury stond centraal in de hippiebeweging en werd daarom lokaal ook wel schertsend Hashbury genoemd.

In 1989 werd de stad opnieuw door een grote aardbeving getroffen (circa 60 slachtoffers). Tegen het einde van de 20^ste eeuw veroorzaakten AIDS, aardbevingsgevaar, economische problemen en toenemende criminaliteit de grootste bevolkingsdaling die de stad ooit had beloofd.

Niettemin ontstonden met “South of Market Street” en de gerenoveerde Embarcadero aantrekkelijke stadswijken met een vernieuwende uitstraling. Veel gebouwen zijn 'bevingsproof' gemaakt, maar desondanks kan een aardbeving nog steeds grote gevolgen hebben.

Alcatraz: 

De naam Alcatraz werd aan het eiland gegeven door Juan Manuel de Ayala, de eerste Spanjaard die het eiland ontdekte, in 1775. Hij bracht de baai van San Francisco in kaart, en noemde het eiland "La Isla de los Alcatraces," wat te vertalen is als "het eiland van de jan-van-genten”.

Nadat Californië in Amerikaanse handen was gekomen werd het eiland in 1850 in de nasleep van de Mexicaanse oorlog een militaire vestiging. Tegen het einde van 1858 werd het eerste garnizoen van ongeveer 200 soldaten op het eiland gevestigd. Toen in 1861 de Amerikaanse Burgeroorlog uitbrak, werd het eiland geschikt gemaakt om als strijdlocatie te dienen.

Er hoefde er nooit vanaf het eiland te worden geschoten als offensief maar er werden wel krijgsgevangenen opgesloten. Na de oorlog werd bepaald dat het fort achterhaald was en werd besloten van het eiland een detentie te maken. Door de sterke stroming zou het onmogelijk zijn te ontsnappen.

In 1912 werden de eerste dienstweigeraars (WW1) hier opgesloten terwijl het in 1933 werd omgedoopt tot een federale gevangenis. 

Tijdens de 29 jaar dat Alcatraz in gebruik was als federale gevangenis, zaten er enkele bekende criminelen opgesloten, onder wie Al Capone, Robert Franklin Stroud (alias de “Birdman”), “Machine Gun” Kelly, James J. Bulger en Alvin Karpis (die langer in Alcatraz zat dan elke andere gevangene). 

Er zijn verschillende ontsnappingspogingen gedaan, maar officieel is het nooit iemand gelukt om te ontsnappen. In totaal waren er 36 gevangenen betrokken bij 14 ontsnappingspogingen. Daarvan werden er 23 weer gearresteerd, zes doodgeschoten en twee zijn vermoedelijk verdronken. De gewelddadigste uitbraakpoging vond plaats op 2 mei 1946 en leidde tot de Slag om Alcatraz.

Ontsnappingen

Op 11 juni 1962 zou er echter toch een succesvolle ontsnapping plaats hebben gevonden. Frank Morris en de broers John en Clarence Anglin ontsnapten volgens de verhalen op een opblaasbaar vlot gemaakt van aan elkaar gelijmde regenjassen. Frank Morris, de leider van de groep, had een bijzonder hoog IQ, en wellicht hebben ze het getij van de San Francisco Bay gebruikt om te ontsnappen. 

Enkele van hun spullen zijn teruggevonden op Angel Island, maar sommigen gaan ervan uit dat ze bij de Golden Gate Bridge aan land zijn gegaan en hun spullen via het getij naar Angel Island hebben laten drijven om de politie op een dwaalspoor te zetten. Van de mannen heeft niemand meer iets vernomen.

Men is ervan uitgegaan dat ze verdronken waren, maar dat is nooit bewezen. Van deze ontsnappingspoging is in 1979 een film gemaakt: Escape from Alcatraz. Nog geen jaar na de ontsnapping werd op 21 maart 1963 Alcatraz officieel gesloten officieel vanwege de hoge onderhoudskosten. 

In 1969 bezette een groep van indianen de rots in de baai. Ze verbleven 2 jaar lang op het eiland, en trachtten op deze wijze hun eis voor een Indiaans Cultureel Centrum kracht bij te zetten. Deze groep verloor in de ogen van de gemeenschap hun geloofwaardigheid door de hoeveelheid van beschadigingen, zoals graffiti, vandalisme en een brand die het huis van de oppasser van de vuurtoren verwoestte. 

In juni 1971 verwijderden Federal Marshalls de indianen van het eiland. Sinds 1972 is Alcatraz een van de vele nationale parken onder beheer van de National Park Service en sinds 1973 is het eiland opengesteld voor publiek. Op Alcatraz staat de oudste nog werkende vuurtoren van de Amerikaanse westkust.