Monument Valley

Monument Valley:

De vallei, gelegen op het Colorado Plateau op een hoogte van zo'n 1700 meter boven zeeniveau, bestaat uit zandsteen en siltsteen en heeft zijn karakteristieke rode kleur te danken aan het in de bodem aanwezige ijzeroxide.

Door erosie van de bodem hebben zich zandsteenformaties gevormd die tussen de 100 en 300 meter hoog zijn. Het gebied was allang bewoond voordat de Navajo indianen het gebied betreden en hier nog altijd gevestigd zijn. Deze indianenstam zou het gebied “Vallei tussen de rotsen” noemen. 

De belangrijkste rotsformaties liggen langs de 25 km lange “loop” die vanaf het bezoekerscentrum loopt. Een aantal van deze bekende bezienswaardigheden zijn genoemd zoals ze eruit zien; beer, konijn, olifantenkont, totempaal en de drie gezusters. Er is naast een informatiecentrum, een souvenirwinkel en wat Navajo stalletjes met Navajo juwelen ook een eenvoudige camping aanwezig.

De enige manier om van de “gebaande” weg af te komen is een door een Najavo indiaan geleide tour te nemen; deze zal je meenemen naar rotstekeningen, een rotsboog, grotten en je vertellen over de geschiedenis van het gebied en z’n bewoners. De Dineh of Navajo indianen (ongeveer 350.000) verblijven grotendeels in het “Four Corners Reservaat” dat de vier woestijnstaten overlapt.

Deze naam zouden ze of van de Spanjaarden of van de Pueblo-volkeren hebben gekregen. De naam Navajo zou afgeleid zijn van een woord dat ‘dief van het land’ betekent dus het is niet vreemd dat de leden van de stam liever de naam Dineh preferen. Reken op zo’n 60 dollar voor een anderhalve uur durende tour. 

Inheemsen

Net als de N'de, maar in tegenstelling tot de Pueblo, maakten de Dineh geen huizen uit klei, maar woonden ze in hogans.

Deze hadden het voordeel dat ze snel ingepakt waren en makkelijk vervoerd konden worden. Normaal gesproken werden de hogans opgezet in canyons of onder steile rotswanden, waar ze moeilijk te zien waren door vijandige verkenners die boven op de heuvels stonden.

Het dagelijks bestuur werd geleid door een stamoudste, die advies vroeg aan andere ouderen en de krijgers. Deze konden samen besluiten tot oorlog over te gaan of vrede te sluiten; de grootste tegenstanders van de Dineh waren de Pueblo, met wie veel strijd werd geleverd over de heerschappij over het land en het recht om er op de bizonkuddes te jagen.

De Dineh kenden een religie die diepgeworteld was in en vrijwel exclusief bestond uit het geloof in de genezende werking van liederen, die vaak gezongen werden door een medicijnman. Naast de liederen maakten de Dineh ook zandschilderingen gebaseerd op de thema’s uit hun gezang. 

Navajo-indianen

De Spaanse kolonisatie van Amerika leidde de conquistadores steeds verder naar het noorden, waar ze uiteindelijk ook in contact kwamen met de 'Navajo'. Van de Spanjaarden kochten de Dineh paarden, en leerden ze hoe ze zilver konden bewerken. De Europeanen introduceerden ook de slavernij in het gebied, waarna de Dineh naar het noorden reisden om Chaticks-si-Chaticks (Pawnee) mee terug te voeren en te verkopen als slaven.

De Amerikaanse kolonisten die na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring in 1776 het westen van het continent gingen verkennen kwamen ook in contact met de Dineh, maar vanwege de onvruchtbaarheid van hun leefgebied werden ze grotendeels met rust gelaten.

Rond 1900 werd hen het Four Corners Reservaat toegekend waarbinnen de Dineh min of meer autonoom zijn; de Dineh zijn dankzij de aanwezigheid van steenkool, zilver en uranium binnen hun grenzen potentieel de rijkste inheemse natie binnen de Verenigde Staten en hun leefgebied (het grootste van de VS) is ook het dichtstbevolkt.

Er zijn nog zo’n 300.000 Navajo indianen waardoor zij de 2e grootste groep inheemse zijn van de VS – na de Cherokee. Het economisch beheer van het territorium is echter in handen van blanke Amerikanen. Deze hebben de landbouwgronden en mijnbouwgebieden verpacht aan grote ondernemingen. Volgens de Navajo zijn de opbrengsten veel te laag, en heeft de uraniumwinning ziektes onder hen veroorzaakt. 

In de jaren-1960 spanden ze een proces aan, dat vijftig jaar later nog steeds liep toen president Obama de zaak afkocht met een schadevergoeding voor mismanagement van 554 miljoen dollar (bijna 400 miljoen euro). Er zijn verschillende films over de Dineh gemaakt, waaronder Windtalkers en Black Cloud. In de eerste werden zij vooral gebruikt vanwege hun taal die de Japanners niet konden breken waardoor veiligheid geboden werd.