Lake Tahoe

Lake Tahoe:

Het meer Tahoe is een groot, diep bergmeer op een hoogte van 1898 meter in de bergketen Sierra Nevada. Het meer is zo'n 35 km lang en 19 km breed. Met een maximale diepte van 501 m is Lake Tahoe het op een na diepste meer in de Verenigde Staten.

Ongeveer twee derde van de oevers ligt in Californië terwijl de rest tot Nevada behoort. Over het algemeen kun je het volgende melden over de verschillende gedeelten; de noordzijde is rustig en up-scale, de westkant ruig en conservatief, de oostzijde nog enigszins authentiek terwijl de zuidoevers druk en volgebouwd zijn met talloze casino’s, (souvenir)winkels, hotels en restaurants.

De grootste plaats in de directe nabijheid van het meer is South Lake Tahoe, dat deels in Californië en deels in Nevada ligt. Er is één eilandje in het meer, Fannette Island, dat in de bij fotografen populaire Emerald Bay ligt. Zowat de helft van het volume van Lake Tahoe is afkomstig van regen en sneeuw die rechtstreeks in het meer vallen. De andere helft bereikt Lake Tahoe dankzij 63 waterlopen.

Een groot deel van de streek rond het meer staat in het teken van toeristische activiteiten. Voor de bezoekers zijn er veel restaurants, skigebieden, golfbanen en casino’s maar ook scubaduiken, fietsen en hiken is populair. Vanzelfsprekend is er veel animo voor watersportactiviteiten zoals kajakken, boating en windsurfing maar je kunt ook een tour maken op een rondvaart over het meer met een radarboot of lekker op een strandje liggen. 

Grootste publiekstrekkers zijn de Zephryr Cove (Nevada zijde) en het schilderachtige Emerald Bay. 

Voor de Amerikaanse kolonisatie leidden de Washo een nomadisch bestaan en leefden ze van jacht, visvangst en het verzamelen van plantaardige voedselbronnen in het soms erg droge berggebied.

Terwijl ze 's winters in het hooggebergte of in de bovenvalleien van de rivieren verbleven, verzamelden ze zich in de lente en zomer aan Lake Tahoe om er voedsel te vergaren.

Lake Tahoe, vormde het economische en spirituele hart van hun leefgebied. Van de Washo naam voor het meer is ook de huidige Engelse naam afgeleid. John Charles Frémont zag als eerste Europeaan Lake Tahoe in 1844. Toen er in 1848 goud werd gevonden in de American River, kwamen er duizenden goudzoekers hun geluk beproeven in het westen.

Zij passeerden het bekken van Lake Tahoe op hun weg naar de goudmijnen. 

Veel bos werd gekapt

Houtkap in het bekken van Lake Tahoe moest de mijnen van voldoende hout voorzien om de mijnschachten te stutten. In dertig jaar tijd werden bijna alle oude bossen in het bekken gekapt.

Toen Mark Twain het meer in 1862 voor de eerste maal te zien kreeg sprak hij over het “het lieftalligste beeld dat de aarde te bieden heeft”. Tijdens een boottocht realiseerde hij zich hoe helder het water is en dat hij de bodem van tot op 6 tot 9 meter zeer goed kon zien. 

Wanneer Tahoe City in 1864 aan de oevers van Lake Tahoe werd opgericht als een vakantieverblijf voor de inwoners van Virginia City, was dat de eerste erkenning van de mogelijkheden om van Tahoe een vakantiebestemming te maken. De publieke appreciatie voor het meer groeide sterk in de periode die daarop volgde. In 1912-1913 en 1918 heeft het Amerikaans Congres, zonder succes, van het gebied een nationaal park willen maken.

In het begin van de 20e eeuw zijn er een aantal vakantiewoningen rond het meer gebouwd. Door de bevolkingsgroei en de bouwwoede na WW2 nam de ontwikkeling van de regio dramatisch toe. Zo werden er verschillende casino's gebouwd aan de kant van Nevada. Met het oog op de ontsluiting van Squaw Valley voor de 8^e Olympische Winterspelen van 1960 werd er de verbinding van de Interstate 80 voltooid. 

De permanente bevolking steeg van 10.000 in 1960 naar meer dan 50.000 twintig jaar later. In de zomers woonden er zelfs 90.000 mensen aan het meer. Sinds de jaren 80 is de groei en bouw vertraagd door strenger landbeheer.