Ani (Kars)

Bezienswaardigheden - Turkije

Ani-Armeens-Armenië-hoofdstad-grens-Turkije-ruïnes-plateau

HOME / Turkije / Turkije bezienswaardigheden

inleiding

Kars is een stad die thans in het uiterste oosten van Turkije ligt, maar vele eeuwen tot Armenië behoorde. Ze ligt op enkele tientallen kilometers van het Turks-Armeens-Georgische drielandenpunt. De stad is als een oase in een zee van een hoog plateau met lege vlaktes en is niet zoals andere Turkse steden – het heeft Russische invloeden en kan op mensen best modern overkomen.

Kars ontwikkelde zich in de negentiende eeuw tot een Russisch-Turkse twistappel en telde van oudsher vele nationaliteiten onder haar inwoners, waaronder vooral Armeniërs. Grote bezienswaardigheden zijn er niet in de stad Kars – wellicht is het Kars kasteel er eentje. Buiten de stad ligt er wel eentje die je niet mag missen.

En da’s de oude Armeense hoofdstad Ani op zo’n 50 kilometer. Een idyllische, magische en beetje nostalgische ruïnestad op een plateau omringd door valleien waar menig volk zich heeft proberen te vestigen. Een must-see.

highlights

Kars kasteel:

Er heeft hier sinds mensenheugenis een kasteel gestaan maar archeologen weten inmiddels met 100% zekerheid te zeggen dat in ieder geval de Saltuk Turken hier een fort bouwden in 1153. Deze werd door de Centraal Aziatische horde o.l.v. Tammerlane in 1386 totaal verwoest.

Tijdens en na WWI was het kasteel wederom het middelpunt van hevige gevechten, nu tussen Russen enerzijds en Turken (Ottomanen) anderzijds.

In 1920 toen de Russen zich terugtrokken namen Armeense soldaten bezit van het kasteel die samen vochten met de Russen en zouden hier vele moslims (Koerden en Turken) afgeslacht worden totdat het Turkse Republikeinse leger het kasteel uiteindelijk overnamen.

Ani:

De nu ruïnestad Ani ligt op een plateau omringd door een hoge vallei waardoor het een fantastisch strategisch verdedigbare stad geweest moet zijn. De plek moet al eeuwen daarvoor bewoond zijn geweest maar het is zeker dat vanaf de 5e eeuw n.Chr. een vestiging is geweest.

Bloeitijd van de stad, inmiddels niet meer dan een groot open veld met hier en daar delen van ruïnes, was in de tijd dat het de hoofdstad was van de Armeniërs. Deel van de oost-west lijn en onderdeel van de “Zijderoute’ trok de stad vele handelaren, reizigers en adelen aan. In de 13e eeuw maakten de Mongolen een einde aan het goede leven in de stad en verwoesten het.

En omdat zij niets hadden met het stadsleven zou Ani verlaten worden. Toen het door numerieke aardbevingen getroffen werd was het gedaan met Ani. Gedurende de Sovjet periode lag de oude stad op zo’n 700 meter in het niemandsland tussen Turkije en Rusland. Vandaag de dag kun je nog vele ruïnes zien zoals van kerken, een klooster, een vesting, een kathedraal, een paleis en een karavanserai.

Andere bezienswaardigheden:

het historische Kars.

>> Lees hier over bestemming Svaneti met z'n prachtige torens in Georgië.

geschiedenis - kars en ani

Kars behoorde tot het middeleeuwse Armeense koninkrijk, toen het in 1064 door de Turkse Seltsjoeken werd ingenomen. Zij bouwden in 1152 de citadel, het symbool van de stad. In 1514 kwam Kars aan het Ottomaanse Rijk. De stad weerstond in 1731 een Perzische belegering en pareerde in 1807 de eerste van een reeks Russische aanvallen.

In 1828 volgde een geslaagde Russische aanval, die echter niet leidde tot de definitieve annexatie van de stad. Die kwam er in 1855 tijdens de Krimoorlog evenmin. In 1878 werd Kars tijdens een nieuwe Russisch-Turkse oorlog wederom veroverd en voor enkele tientallen jaren door tsaristisch Rusland ingelijfd.

Veel mosliminwoners verlieten de stad, terwijl christelijke Armeniërs, Grieken en Russen kwamen. Tijdens de Kaukasuscampagne, die deel uitmaakte van de Eerste Wereldoorlog, was Kars opnieuw een Russisch-Turkse twistappel. De Turken wisten de stad begin 1918 in te nemen en de Vrede van Brest-Litovsk wees de stad op 3 maart 1918 weer aan het Ottomaanse Rijk toe.

Eind 1918 werd Kars de hoofdstad van de Turksgezinde Zuidwest-Kaukasische Republiek, maar dankzij Brits ingrijpen kwam de stad medio 1919 aan de Democratische Republiek Armenië, die een jaar eerder uit tsaristisch Rusland was voortgekomen. Tijdens de Turks-Armeense Oorlog (september-december 1920) werd Kars op 30 oktober door de Turken ingenomen. De meeste Armeense inwoners sloegen op de vlucht.

De verdragen van Alexandropol (Gyumri) en Kars wezen de stad eind 1920 resp. eind 1921 aan het Ottomaanse Rijk toe, dat kort daarop de republiek Turkije werd.

>> Lees hier de gehele GESCHIEDENIS van Turkije.

Ani-Armeens-Armenië-hoofdstad-grens-Turkije-ruïnes-plateau-vallei

kars en ani - tips & advies (2008)

Het busstation (otogar) ligt zo’n 2 km ten oosten van het centrum. Er rijden voldoende minibusjes (dolmussen) tussen beiden heen en weer.

Kars – Ani: aangezien er geen openbaar vervoer naar Ani gaat ben je op een taxi aangewezen. Ze vragen (als de chauffeurs door hebben dat je wanhopig bent en/of in tijdgebrek) belachelijke prijzen.

Kijk uit dat het gaat om de juiste valuta en natuurlijk is het een return (maw betaal pas als je weer in Kars terug bent) – spreek ook een wachttijd af. Ik heb 50 Lira betaald met 2 uur wachttijd.

Kars – Erzurum: er gaan een aantal minibusjes per dag van Kars naar Erzurum – de trip duurt zo’n 3,5 uur en kost 28 Lira.

Naam : Hotel Yilmaz

Adres : Kucuk Kazim Bey Caddesi 146

Prijs : 20 Lira (incl. douche en wc)

Tel.nr. : 212 5174

Inhoud:

Het is verre van een optimaal hostel – het is muffig, oubollig en maakt een beetje depressief. Maar m’n kamer had grote ramen, veel kleden (het kan behoorlijk koud worden) en het personeel zeer vriendelijk. Beneden is een soort van “zitruimte” met grote leren zit- en ligbanken en er is een bar die dienst doet als receptie(bar).

De douche en wc zijn inclusief en zijn niet super maar voldoen. Het is vlakbij de minibusterminal in een rustige buurt.

Op zich is Kars niet zo’n hele interessante stad voor toeristen maar als je toch een beetje het “Karse” gevoel wilt hebben stap dan ‘ns een klein lokaal donker theehuis in.

Vaak staat het blauw van de rook – dus doe je oude kleren aan – maar je hebt hier direct contact met de lokale bevolking die zeer geïnteresseerd is in “buitenlanders” die hier niet zo vaak komen. Bestel een thee en wacht op “contact”.