Hannibal Barkas

Achtergrondinformatie - Tunesië

inleiding

Hannibal Barkas was een zeer begaafd Carthaagse generaal (Carthago ligt even buiten Tunis in Tunesië) en is wereldberoemd geworden door z’n tocht vanuit Spanje naar Italië met o.a.37 olifanten over de bergtoppen van de Alpen.

Dit alles gebeurde tijdens de 2e Punische oorlog tussen het machtige Carthago en het opkomende Romeinse Rijk. Hannibal had en heeft vanwege z’n geniale techniek vele bewonderaars – Napoleon, de hertog van Wellington en generaal Scharzkopf zijn enkele.

De jonge Hannibal groeide veelal op in legerkampen geleid door z’n vader die de leider was van Carthago tegen de Romeinen in de 1e Punische oorlog. Het was hij die grotendeels verantwoordelijk was van het veroveren van een groot deel van het Iberisch schiereiland. De eerste oorlog met aartsvijand Rome was geëindigd met een verlies van de eilanden Sardinië, Sicilië en Corsica. Een aantal jaar na z’n vaders dood nam Hannibal het stokje over.

de tocht over de alpen

Omdat de Romeinen zich niet hielden aan het gesloten verdrag tussen de twee grootmachten ontstond wat bekent is geworden onder de naam “de tweede Punische oorlog (218 – 202 v.C.)”.

Hannibal trok met een leger eerst door het door de Romeinen beheerste gebied van Spanje om daar 20.000 infanteristen achter te laten om z’n aftocht te dekken.

Hij zou met 50.000 man en zo’n 10.000 cavaleristen de Pyreneeën overtrekken. Gedacht wordt dat de Carthaag de Romeinen wilden verrassen op hun eigen gebied; vast staat dat de Italianen toch al van plan waren voet aan wal te zetten in Noord Afrika.

Tot op de dag van vandaag is onduidelijk welke route Hannibal heeft verkozen over de Alpenpieken maar hoogstwaarschijnlijk langs “Col de Montgenevre” aangezien deze het minst hoog is en het meest zuidelijk ligt. Het troepentransport had het zwaar te verduren over de wegen langs de kust en daarom koos hij over een route door de bergen.

Alleen Keltische lokalen wisten hier de weg. Ondanks aanvallen van de vijandige Galliërs, sneeuwstormen en andere erbarmelijke omstandigheden kwam hij bij de Po vlakte in Italië aan.

de strijd in ITALIË

Aangekomen op de Po-vlakte vochten de net onderworpen Galliërs met hem mee en Hannibal haalde de ene overwinning na de andere. D.m.v. hinderlagen en tactische overwinningen waren de Romeinse legioenen dusdanig verzwakt dat er een strategie werd uitgedacht van korte hevige aanvallen om daarna terug te trekken.

De verschroeide aarde techniek die hierbij werd gebruikt kostte teveel grond en werkte demoraliserend op de bevolking en werd vervangen door een groot sterk leger.

De strijd werd aangebonden in “Cannea” in Zuid Italië en zou de grootste Romeinse nederlaag in de geschiedenis worden – zo’n 60.000 Romeinse soldaten kwamen hier aan hun einde door een briljante dubbele omsingeling bedacht door Hannibal. Rome was in paniek ook omdat grote steden in het zuiden van het land en op het eiland Sicilië overstapten naar de Carthagers.

Hannibal kreeg er weinig verse soldaten bij aangezien de strijd in Italië weinig commerciële doeleinden nastreefde. Omdat de Romeinen geen directe strijd meer aangingen maar de afvallige steden stuk voor stuk heroverde ging Hannibal over op de tactiek van de verschroeide aarde. Opmerkelijk genoeg heeft hij of kon hij nooit Rome zelf belegeren.

>> Lees over bestemming El Jem (Tunesië) met z'n prachtige Romeinse arena.

carthago verliest de oorlog

Na 16 jaar omzwervingen in Zuid Italië werd Hannibal terug geroepen naar Carthago waar de Romeinen inmiddels een acute bedreiging vormden.

De Romeinse legerleider Scipio had het Carthaagse leger op het Iberisch eiland verslagen en nu werd ook het thuisland bedreigd.

Onderhandelingen tussen de twee leiders liepen op niets uit en er volgde een grote slag bij Zama Regia, zo’n 150 km ten zuiden van Carthago.

Het Carthaagse leger en Hannibal zouden de strijd verliezen en een vredesakkoord aanbieden. Rome dicteerde zeer harde maatregelen en Hannibal zou voor even de politiek ingaan. Vanwege onvrede met de aristocraten in z’n land vluchtte hij naar Syrië om de heerser daar te ondersteunen als militair adviseur tegen de Romeinen.

einde en nasleep

Hannibal zou nog jaren als rebel vechten tegen Romeinen en hun bondgenoten. Uiteindelijk kwam hem ter ore dat de Romeinen achter z’n vaste verblijfplaats waren gekomen en omdat hij niet terecht gestelde wenste te worden maakte hij d.m.v. gif een eind aan z’n leven.

Misschien omdat grote “Hollywood” blockbusters uitblijven over Hannibal z’n opmerkelijke veroveringen en veldslagen heeft de Hannibal overwegend een negatieve klank. Hannibal the Cannibal (Hannibal Lector), de psychisch gestoorde kannibaal en de zoon van de ex Libische leider Ghadaffi hebben hier wellicht aan meegedragen.

>> Lees hier de gehele Tunesische GESCHIEDENIS.

zie ook:

Klik hier voor geschiedenis - TUNESIË >>>