Telc

Reisverhalen - Tsjechië

Het Moravische land

Mensen komen aangelopen en gaan achter mij staan zodat een vreemd soort rij ontstaat over een groot gedeelte op het perron. Het is negen uur in de ochtend als de bus aan komt rijden. De chauffeur brabbelt iets over m’n bagage maar als ik in het Engels vraag of ik m’n grote tas soms in het ruim onder de bus moet doen geeft hij aan dat ik door kan lopen.

Het weer is een stuk beter als gisteren – het is nog wel bewolkt maar de wind is weg en de temperatuur is een stuk hoger.

De bus rijd mij door het typische Moravische land wat behoorlijk lijkt op het eerder geziene Boheemse vlakten; hier en daar een klein dorpje, een grote vijver, een prachtige gekleurde kerktoren en kleine houten huizen – grasvelden, dan weer een stukje bos maar echt heel bijzonder wordt het niet. In de stad “Trest” die precies op de helft van de route ligt komen twee kinderklassen binnen zitten en de bus zit afgeladen vol.

Ik ga bijna meezingen als ze twee haltes verder opeens uitstappen en we een uurtje na m’n vertrek uit Jihlava in Telc aankomen.

Kou kleumen

Het station is klein en bijna leeg en ook bij het treinstation is niet veel “leven”. Ik wandel naar het centrum waar ik door de enige overgebleven Middeleeuwse poort kom.

Het oude centrum is gelegen tussen twee kunstmatig aangelegde meren – voor veiligheid en voor een lading vis – en is in een uurtje of wat te doorlopen.

Het mooiste is het langgerekte driehoekige plein Namesti Zachariase z Hradce waar aan weerszijden echt schitterende Renaissance- en Barokhuizen in elke stijl en in elke kleurcombinatie vriendelijk naast elkaar staan.

De kant waar het inmiddels doorgebroken zonnetje op schijnt is autovrij en ziet er schitterend en fotogeniek uit. Ik zie trap- en klokgevels maar ook Arabische invloeden en ik waan mij ook even in Italië.

Bij de column van Maria maak ik een zitbankje droog en haal m’n broodzakje die ik gisteren heb gekocht tevoorschijn en eet wat boterhammen. Dan is het tijd om even langs te gaan bij het informatiecentrum – gelukkig spreekt dit meisje wel Engels en ik vraag naar goedkope accommodatie en de bus morgen.

Ik merk dat veel hostels etc. nog gesloten zijn en als zij vraagt even te bellen naar optie 2 kan ik daar geen “nee” tegen zeggen. Er wordt opgenomen en er word gevraagd of ik er bezwaar tegen heb dat de kachel niet werkt. Voor die prijs wil ik wel een avondje “kou kleumen” en hap toe.

De driehoek van Telc

Het is een roze gebouw en ik klop op een grote houten poortdeur – zonder resultaat. Ik wandel langs de hoge ramen en klop erop – ook zonder enige respons. Dan komt een man op een fiets aanrijden en begint in gebrekkig Engels en Duits te praten.

Hij doet de deur open en wandelt door een leeg gebouw vol kamers. Haastig opent hij op de eerste verdieping een kamertje met twee bedden en vraagt of dit goed is - jahoor prima antwoord ik. Of ik morgen bij vertrek de sleutels in de brievenbus wil gooien.

Ik krijg een betaalbewijsje na betaling van het bedrag en hij overhandigt mij drie sleutels in verschillende kleuren. Ik pak m’n kleine tas in en wandel terug de straat op waar de zon nu volop schijnt.

Ik wandel via een andere route terug naar het centrum en kijk weer m’n ogen uit naar al dit pracht en praal. Niet voor niets staat dit centrum op de UNESCO lijst sinds 1992 en worden hier talloze films opgenomen. Groepen toeristen zijn inmiddels gearriveerd en de politie houd goed in de gaten dat de ene kant van de straat echt autoluw blijft.

Het kasteel

Vervolgens besluit naar het kasteel wat aan het einde van de driehoek staat te wandelen – ik heb geen zin om entree of een tour te krijgen en loop door een oude poort naar de kasteeltuin die erachter ligt. Omringd door een lage stenen stadsmuur maak ik een rondje en ga even op een bankje zitten. Ik lees dat de stad in de 13e eeuw gesticht is op een belangrijk knooppunt tussen de handelswegen tussen Bohemen, Moravië en Oostenrijk.

Na verloop van tijd wandel ik naar de beide vijvers en ga op zoek naar een restaurant waar ik wat kan eten. Maar eerst internet ik even gratis bij het informatiecentrum. In het centrum alleen dure of juist hele commerciële eettenten en ik wandel terug naar de straat waar m’n hostel is. Er tegenover is een restaurant waar ik binnenwandel en na enig heen en weer gepraat met de serveerster besluit ik de daghap te bestellen – ze had het over een aardappelsalade met schnitzel. Eerst krijg ik m’n halve liter “Urquell” bier en niet veel later m’n maaltijd.

’s Avonds ga ik op zoek naar extra dekens en val al snel in slaap. Opeens wordt ik wakker midden in de nacht. Ik hoor gestommel en concludeer even later dat ik toch een buurman heb. Zo te horen gaat ie stomdronken z’n bed in zonder dekens – het is drie uur.

Home alone

Met een volle maag doe ik nog wat boodschappen en ga als het al het einde van de middag is terug naar m’n kamer waar het inderdaad fris is.

Bijna val ik in slaap maar de kou houdt mij wakker – ik “steel” het dekbed van het andere bed en ga op bed onder de dekens aan het werk achter m’n notebook – ik werk aan m’n dagboek en website en als het schemert besluit ik nog even wat te wassen en te douchen.

De douche is kokend heet en het is zelfs even oppassen geblazen. Dan opeens gaat het licht aan en komt een jongen de gang in. Ik dacht namelijk dat ik helemaal alleen was in het pand vannacht maar nee dus – ik heb toch een buurman.

tips & advies (2014)

Het busstation ligt op de weg naar het treinstation, vlakbij het postkantoor in het westen van Telc, iets uit het “echte” centrum. Als je verder wandelt en dan naar het noorden kom je na zo’n 600 meter bij het treinstation aan.

Telc – Trebic: de rit duurt zo’n 40 minuten en er gaat zeker een bus om 08:50. Kosten: 36 Kc.

Naam : Turisticka Ubytovna KCT Telc

Adres : Masarykova 55

Prijs : 160 Czk (single)

Tel.nr. : +420 776 753 889

E-mail : mazal_v@email.cz

Inhoud:

Waarschijnlijk is dit in de zomer afgeladen vol maar ik was nu alleen met een buurman die in de kamer naast mij sliep. Het is een groot oud gebouw met kamers met 2,3 of meer bedden op twee verdiepingen. Er grote oude douches, wc’s en een piepklein keukentje op de begane grond.

Het is gelegen aan de doorgaande weg (niet druk) tussen het bus- en treinstation en het oude gedeelte. Perfect centraal. In de zomermaanden zijn de bedden 30 Kronen duurder. Nu was ik alleen in m’n kamertje waar helaas de ramen niet goed sloten, de kachel het niet deed (wist ik van tevoren) en er geen gordijnen hingen voor de twee ramen. Voor mij een prima goedkope centraal gelegen optie.

En oh ja je krijgt ook schoon beddengoed mee en de douches zijn (gevaarlijk) kokend heet als je niet oppast.