Yala nationaal park en Tissamaharama

Natuurlijk is hij de eigenaar van een hostel en omdat ik m’n huiswerk al gemaakt heb in de bus weet ik dat dit exact het hostel is wat ik al op het oog had. Zij doen ook trips naar Yala Nationaal Park.  

Nadat ik ben ingecheckt belooft de man dat hij wat andere hostels gaat bellen voor geïnteresseerde toeristen die ook een jeepsafari willen doen en ik vertel dat ik zelf ook even het centrum inloop. Ik loop richting centrum met aan de ene kant een goot met daarachter bos met wat verstopte huizen en aan de andere zijde is een soort van moerasachtig gebied.

Het stadje zelf ziet er wat doods uit; stoffig en vervallen gebouwen. Ook de plassen op straat en het weer maken het een somber geheel.

Ik zie geen reisbureaus of een informatiebureau waar jeepsafari’s waar het dorp bekend om is, centraal geregeld worden. Ook zie ik geen hostels en/of andere toeristen waarmee ik even kan overleggen. Eigenlijk had ik verwacht dat ik hier op straat constant zou worden overspoeld door aanbieders maar niets van dit alles. Terug in het hostel bied de man een behoorlijke prijzige safari aan in z’n jeep en ik twijfel.

We rijden verder en dan opeens zien we in de verte, maar goed zichtbaar een luipaard het pad oversteken. Het gas erop en we scheuren dichterbij maar hij loopt de struiken in en weg. We proberen nog om de struiken heen te rijden maar we zijn hem kwijt.

Zo snel geeft mijn rijder het niet op en hij scheurt het pad af in de hoop dat het beest in een rechte lijn is doorgelopen, en hem zo weer treft verderop.

En ja, de grote kat zit rustig achter een paar struiken te wachten tot wij zijn doorgereden. Dat doen we ook maar verderop stoppen we en we zien hem twijfelen de weg over te steken. Als hij dat doet, heb ik een beeld van een luipaard waar zelfs experts jaloers op zouden zijn. Het is doodstil, geen andere jeep in zicht en we wachten.. en wachten.

Dan opeens besluit hij het te wagen en loopt met gebogen rug en op een drafje naar de veilige overkant, wederom de struiken in. Het gaat zo snel, maar ik heb op 10 meter in volle glorie een mannetjes luipaard gezien, in het wild! De grote kat loopt de struiken in, en nu zien we waarom hij zo graag naar de overkant wilde; er ligt nog een luipaard tussen de bladeren. We verzetten de auto iets, zodat we een nog beter beeld hebben.

De grommende geluiden komen ons tegemoet maar ze gaan naast elkaar liggen en het blijkt een stelletje te zijn. Ook zien we ze zeer goed zichtbaar naar ons kijken en ik moet mijzelf knijpen om te realiseren dat dit echt is.

Ze gapen, likken elkaar en rollebollen tussen de bomen alsof wij er niet zijn. Het mannetje staat weer op en wij starten zachtjes de motor om hem parallel mee te laten glijden op de weg. Er blijkt een waterpoel te zijn en als wij op zeer korte afstand staan te kijken, kijkt hij op – dit is de foto die je ziet in de bladen! Uniek! Na het drinken loopt hij weg en wij gaan ook verder.

Na 20 minuten hier staan scheuren we als eerste het zand af en stoppen naast twee olifanten die dicht op de weg staan. Twee Hanuman Langor aapjes en een mangoeste vliegen over de weg heen, als er van de andere kant een jeep komt aanrijden waarbij de chauffeurs elkaar aansporen om vooral haast te maken. Er schijnt nog een mannetjes luipaard gesignaleerd te zijn. 

Hier staat een rijtje jeeps te kijken naar inderdaad een grote indrukwekkend beest wat rustig door de struiken wandelt. Mijn chauffeur doet alles wat in zijn mogelijkheden ligt om zo dichtbij te komen en drijft volgens mij de andere jeepchauffeurs tot wanhoop.

Op de weg terug zie ik nog een adelaar in de boom zitten en ik bedank de “tracker” voor zijn hulp als hij uitstapt. Bij terugkomst in het hostel komt de eigenaar direct op mij af met het gastenboek en overdrijft dat dit alles te maken heeft met de chauffeur. Tussen neus en lippen door vertelt hij me nog wel even dat ik niets over de prijs moet zeggen in het boek – de anderen zouden veel meer betalen.

Ik vraag mij af of ik ben geript of dat hij de anderen gaat rippen. Voordat ik wegloop vraagt hij waar ik heenga en als ik mijn bestemming zeg, vertelt hij dat hij nog wel een goed hostel daar weet van een vriend. Ik zal erover nadenken zeg ik en ben toch wel blij dat ik hier weg kan en toch met een heel goed gevoel.