Bojnice

Komend uit Zilinia waar we vannacht geslapen hebben in een hostel zijn we op weg naar het toeristische dorpje Bojnice. Voordat we het weten roept de chauffeur ons en zegt dat we hier uit moeten stoppen als we in het centrum willen zijn.

Bij de halte begint een zeer brede straat met in het midden een groot looppad en aan de ene kant van de straat is het voetgangersgebied met vele terrassen die met dit weer helemaal vol zitten.

Het uitzicht op het Disney kasteel – de grootste bezienswaardigheid van de stad – is prachtig. Torentjes, groene daken en een keur aan kasteelmuren. Of moet ik zeggen onderdelen van Renaissance en Gotische architectuurstijlen?

We wandelen helemaal tot aan het begin van de tuinen en de opgedroogde kasteelgracht en komen dan tot de conclusie dat het misschien beter is om te wachten met het betreden van het kasteel tot morgen want het is erg druk vandaag met toeristen. 

Op zoek naar een slaapplek

De hele sfeer in het dorpje is fantastisch en wij besluiten even buiten het voetgangersgebied bij hotel “Sipa” op het terras een biertje te drinken. Deze keer bestel ik een donkere bier die hier in Slowakije reuze populair is. 

We zitten nog geen kwartier op het terras of donkere wolken drijven over en het begint te spatten. Even later begint het te onweren en de regen komt met bakken uit de hemel. Na drie bier besluiten we dan toch om een plek voor de nacht te zoeken.

We wandelen door de kasteeltuinen heen, door de oude stadspoort, langs de nu gesloten eet- en souvenirhuisjes als we het zwembad zien liggen.

Op de stadskaart hebben we gezien dat hierachter een groen stuk land lag waar wellicht onze tenten kunnen opzetten. Achter het zwembad ligt een stuk ruïne waar we vermoedden of een nieuw stuk zwembad wordt gebouwd of een oud stuk wordt afgebroken en volgen het pad naar een stuk grasveld iets hoger en verderop.

We hebben hier een prachtig zicht op het kasteel en vinden tussen de autoweg en het zwembad een prima stuk groen om onze tenten op te zetten. Nadeel is dat er overal oude troep ligt en het grasveld behoorlijk dichtbij ligt. 

Eerst onze tenten, dan thee en daarna maakt Pete noedels heet die we mixen met tomaat en een ui. Het is niet echt koud vannacht en we drinken de zeer zoete vruchtenwijn die we voor een habbekrats hebben gekocht. Om tien uur ’s avonds duiken we beiden onze tent in. 

Wat een vreselijke nacht – in de vroege morgen wandel ik richting Pete’s tent en vraag of hij lekker heeft geslapen. Hij heeft de halve nacht wakker gelegen van het geluid van een leeuw of gorilla o.i.d. maar vertelt niets over een auto die hier voor m’n tent uren geparkeerd stond. De man is in shock als ik hem m’n verhaal vertel.

Het moet rond twee uur geweest zijn toen een auto over het grasveld reed en precies voor m’n tent parkeerde. Ik ging er toen nog vanuit dat het de dronken mannen waren die eerder op de avond boven op de heuvel verderop aan het schreeuwen waren geweest.

Maar deze auto reed zonder aarzelen het grasveld op en tot nu toe heb ik nog geen deur horen slaan of iets van geluid. Vreemd voor een stel dronken gasten. Dan opeens realiseer ik mij dat het de politie kan zijn die gealarmeerd is omdat wij hier illegaal slapen. Misschien wacht deze op assistentie en/of op een grote zaklamp of zelfs de jachthond. Ik rits m’n tent heel zachtjes open en probeer te achterhalen wat hierachter zit.

Ik zie de silhouet van de auto maar kan niet zien of het een politiewagen is helaas.

Ik laat de deur open en de koude wind komt m’n tent binnen. Ik weet niet wat ik moet doen en besluit heel stil te blijven liggen – de maan schijnt door de takken van de bomen en de mensen in de auto moeten wel haast m’n tent hebben gezien en wel zeker de fluor touwtjes aan de zijkant. Ook heb ik de koplampen via m’n tent zien schieten toen hij parkeerde. Maar waarom stapt er niemand uit en hoor ik niets op het ronken van de motor na. 

Om zeven uur toen ik echt wakker werd was het wederom een circus aan geluiden rond m’n tent – vogels die zongen en gilden en ik weet niet wat voor meer beesten rond m’n tent wakker werden.

We pakken onze tent op en zetten onze tassen tegen de stronk van twee bomen om te ontbijten. Opeens twee herten die ons op nog geen 10 meter voorbijlopen.

Tijdens onze thee zien we twee eekhoorns de boom in rennen. Het is niet veel later als we weer thee herten het bos in zien komen – het lijken wel kangoeroes met hun grote oren. We zitten doodstil om ze niet aan het schrikken te maken en in een aantal minuten wandelen ze op hun hoede op een aantal meter voorbij. Als we onze spullen gepakt hebben is het tijd om de bandensporen van de auto die vannacht geparkeerd stond te bekijken – en ja het was geen droom.

Aangekomen bij de eet- en souvenirstalletjes zien we de parkeerplaatsen al vol staan met auto’s en zijn er speciale verkeersregelaars die vandaag (het is vandaag Pasen) de boel niet in een chaos te laten belanden. Als we het pad oplopen zien we dat het kasteel nog gesloten is en dat de meeste families eerst naar de dierentuin gaan – hebben we dan toch een gorilla en een leeuw vannacht gehoord?

Wijzelf gaan in de rij staan voor het kasteel en vragen aan een jongeman hoe dit gaat hier aangezien alles in het Slowaaks staat aangegeven en wordt uitgelegd. Het is de bedoeling dat we met een groep met 40 mensen naar binnen gaan – vandaag zijn er alleen Slowaakse tours dus wij zullen wederom een Engelse brochure meekrijgen. 

We maken kennis in de rij met een familie waarvan de man uit Nederland komt en de kinderen naast Slowaaks en Engels ook Nederlands spreken. Nadat we onze grote tassen hebben opgeborgen wachten we op de binnenplaats tot de hele groep compleet is.

Het geeft ons de tijd te lezen dat Bojnice kasteel een van de belangrijkste en oudste kastelen is van het land terwijl wat wij nu zien vooral uit de 20ste eeuw stamt. Het was een Koninklijk paleis dat gebouwd is in verschillende stijlen waaronder Barok, Gotisch en Renaissance.

We wandelen op verschillende verdiepingen van de ene prachtige kamer naar de andere; de Oriëntaalse kamer, muziekkamer en misschien wel de meest bewonderingswaardige de “gouden” hal waar het plafond van een mix van hout en goud is gemaakt en de gouden engelen allen (137 stuks) een verschillende uitdrukkingen.

In een andere ruimte vinden we de kapel van het kasteel en maken we kennis met de blauwe kamer. 

In de grote hal staan drie uitgehakte honden bij de trap die hun eigen karakteristieke symbool betekenen. Ook is er de marmeren hal, de ridders- en de jagershal. Op een binnenplaats nemen we een kijkje in de diepe waterput waarvan we straks de bron kunnen zien meters onder het kasteel in een grot.

Hier werden heksen verbrand op de stapel. In de catacomben zien we de grote crypte waar de familie “Palfi”, de laatste eigenaars van het magische kasteel, hun laatste rustplaats hebben gevonden.

In onze brochure staat dat het kasteel vaak in internationale (en natuurlijk ook nationale) films wordt gebruikt als decor – het verbaast ons niets dat dat meestal sprookjes- en fantasie films zijn. We wandelen nog een behoorlijk stuk in de grotten onder het kasteel voordat we de Franse tuin in wandelen. Een prachtig kasteel alleen jammer dat je niet alleen naar binnen kunt en de rondleidingen alleen in het Slowaaks worden gegeven.

Tenslotte is het jammer dat je wederom extra geld moet neerleggen voor het maken van foto’s.  Het is tijd voor “Zvolen” onze volgende bestemming.