Bovec

Bezienswaardigheden - Slovenië

HOME / Slovenië / Slovenië bezienswaardigheden

inleiding

Het kleine stadje Bovec is de hoofdstad van de Soca vallei en ligt zo te midden van de Julius Alpen en wordt door vele toeristen bezocht – in de zomer en winter. Met vele wandel- en fietspaden (o.a. naar Triglav nationaal park) door de vallei maar ook naar waar je kunt hiken, mountainbiken en in de winter goed kunt skiën.

Bovec is bovendien het centrum voor kajak-trips, canyoping en rafting op de wilde azuurblauwe Soca rivier. Jarenlang werd de regio bestuurd door de Habsburgers door kleine en korte onderbrekingen door Turkse aanvallen in de 15^e eeuw. Napoleon viel hiervandaan (zie Napoleon brug) twee keer Oostenrijk binnen te weten in 1797 en 1809.

Tenslotte lag de Bovec vallei maandenlang onder vuur tijdens WWI – aan het zogenaamde Isonzo of Soca front. Vele overblijfselen van de kapot geschoten straat zijn tot de dag van vandaag zijn nog te bezoeken en zien. De stad Bovec werd tot ruïne geschoten en is helemaal opnieuw opgebouwd.

In het centrum zijn talloze restaurants, cafés en hotels te vinden.

highights

Ravelnik:

Op zo’n 1,5 km buiten het centrum op de weg naar het noorden vind je op een gegeven moment een soort van parkeerplaats.

Als je daar het bospad volgt kom je bij het open museum van Ravelnik terecht – wat inhoud dat je het mag bezoeken en geen entree hoeft te betalen. Hier vind je een interessant informatiepanel m.b.t de slag die zich hier tijdens WWI heeft afgespeeld.

Dit gedeelte was onderdeel van de eerste linie van het Oostenrijkse-Hongaarse front en ligt op de heuvel Ravelnik. Je kunt een rondje maken langs alle bunkers die op de kleine heuvel zijn gebouwd. Je loopt onder aluminium gebogen platen door in gerestaureerde loopgraven waar stalen platen, stenen in ijzeren bakken en kijkgaten te zien zijn.

Er staat nog een klein houten huisje en je kunt een kijkje nemen in de grot die onder de heuvel ligt. Tenslotte zijn er mitrailleursnesten en kleine bunkers te zien.

Celno:

Je kunt deze site bezoeken d.m.v. een kleine wandeltocht door de vallei – vanaf Ravelnik bijvoorbeeld. Dit buiten museum is te vinden op berg “Svinjak” boven het dorp Kal Koritnica te bereiken via een smal bos- en grindpad.

Het was t.t.v. WWI een gefortificeerde positie bezet door het Hongaars-Oostenrijkse leger. De stenen loopgraven zijn in een vierkant aangelegd en zijn nog in een prima staat.

Je kunt twee grote mitrailleursnesten ontdekken, een keuken, een observatiepost en het bevat ook nog twee huizen en een schuilkelder. Je hebt hiervandaan een prachtig zicht over de Bövec vallei, berg Rombon en de andere omringende bergen en heuvels.

Fort Kluze:

Zo’n 4 km van Bovec aan de weg naar Tarvisio (Italië) ligt het in de 15^e eeuw gebouwde Fort Kluze.

Totaal herbouwd onder Oostenrijks-Hongaarse regel in 1881-1882 is het nu te bezoeken als toerist. Tijdens WWI werd het fort gebruikt als commandocentrum en als kazerne voor reserve units.

Ondanks vele pogingen om het fort plat te bombarderen bleef het ongedeerd. Hiervandaan kun je een wandeling maken (30 minuten) naar Fort Hermann dat halverwege berg Rombon ligt.

Andere bezienswaardigheden:

De oorlogsbegraafplaats nabij de kruising van Log Pod Mangartom en Soca.

>> In Verdun, Frankrijk zijn nog vele WW1 overblijfselen die je kunt bezoeken.

geschiedenis - bovec

T.t.v. de brons- en ijzertijd was de regio rond Bovec al bewoond. Bij de versterking Ravelnik (zie bezienswaardigheid) zijn een aantal gebruiksvoorwerpen gevonden. In de Romeinse tijd maakt de Bovec vallei deel uit van de provincie Venetia et Histria.

In de stad zelf is nog een gedeeltelijk bewaarde Romeinse weg te zien die van Aquilea naar Tarvisio (Italië) leid. Het fort Kluze (zie boven) werd in de 15e eeuw (1472) gebouwd waarschijnlijk als verdediging van Friuli tegen de Turken.

In de loop van de volgende eeuw onder Oostenrijks gezag als resultaat van de oorlogen tussen Venetië en de Habsburgers. In 1796 trekt Napoleon’s leger door het dal en er wordt gevochten rond het fort Kluze.

Tijdens WWI wordt de hele regio (tussen Karst en berg Rombon) grotendeels met de grond gelijk gemaakt – het gebied ligt precies op de grens tussen het toenmalige dubbelmonarchie (Hongarije en Oostenrijk) en Italië dat 10 maanden nadat de oorlog was begonnen van kant wisselde en met de Geallieerden ging samen vechten.

In 1918 bezet Italië West-Slovenië en vanaf 1922 komt het Fascisme de la Frontiera tot ontplooiing, een economische, politieke en culturele repressie. Na het ineenstorten van Italië in 1943 bezetten de Duitsers de vallei. In mei 1945 wordt het bevrijd door Sloveense partizanen, waarop weldra ook Engelse geallieerden volgen. Van 1945 tot 1947 vormt Bovec een onderdeel van de zone B (zie: Triëst)

Vanaf 1947, wanneer de Vrije Zone Triëst wordt opgericht, maakt Bovec deel uit van Slovenië, in de periode tot 1991 eveneens als onderdeel van Joegoslavië.

>> Lees hier de gehele GESCHIEDENIS van Slovenië.

bovec - tips & advies (2013)

Van Bovec naar Kranjska Gora: er schijnen zo’n 4 a 5 bussen te gaan maar vreemd genoeg zie ik geen bus vertrekken. Ik heb wederom gelift en ben via Tarvisio gegaan terwijl dit op de kaart verder is.

Lokalen mensen attendeerden mij erop dat de andere route (via Vrsic) veel langer duurt door het terrein, naast het feit dat hier alleen toeristen rijden (en geen lokalen).

Naast de camping Polovnik (zie onder) zit een prima en gezellig restaurant-café. Het is niet het goedkoopste wat ik in Slovenië ben tegengekomen maar ik had hier wel m’n lekkerste maal – Zlikrofi (11 euro).

Kijk wel uit want op de prijs komt nog een belasting van 10%.

Naam : Camping Kamp Polovnik

Adres : Ledina 8

Prijs : 7 euro + 1 euro + 0,50 = 8,50 euro

Tel.nr. : +386 (0)5 3896007

Website :www.kamp-polovnik.com

Inhoud:

Dit is de dichtbijzijndste camping van Bovec gelegen aan een vrij drukke weg. Er is een omheind gedeelte en een open gedeelte waar alleen tenten staan. In de omheining staan wat ik kan herinneren alleen caravans en wat “vaste” huisjes. Nadeel is hier dat de receptie alleen op bepaalde uren aanwezig is en er eigenlijk geen “zitje” is – geen echte “thuis” camping dus.

Op het grote veld staan geen prullenbakken, bankjes, er is geen verlichting en je moet ietwat uitkijken voor je spullen hier als je de hele dag afwezig bent. Het restaurantcafé brengt soelaas maar is geen onderdeel van de camping. Vanaf het centrum is het ongeveer 500 meter lopen.

Op de hoek van de straat (richting bijvoorbeeld Kluze) is ook een café met terras maar ook een handige supermarkt. Je moet voor de douche 0,50 betalen en de hete waterperiode duurt niet echt lang.

Alle dorpjes hier in de Alpen lijken wel wat op elkaar – vele motorrijders en fietsers en behoorlijk veel toerisme. Er zijn veel campings en overnachtingsmogelijkheden. Het gebied heeft wel wat weg van Oostenrijk en Italië wat niet zo gek is gezien de grenzen die zich dichtbij bevinden.

Mocht je geïnteresseerd zijn in WWI haal dan een folder bij een van de vele informatiebureaus (TIC). De wandelroute heet Walk of Peace en loopt van de Alpen naar de Adriatische Zee.