ALGEMENE INFORMATIE - Rusland

* Bijgewerkt t/m 2016 - wijzigingen voorbehouden

Rusland heeft over het algemeen een landklimaat, met name de centrale regio’s, maar kent eigenlijk bijna alle soorten klimaten. Alleen een tropisch klimaat komt nergens voor, terwijl het in Centraal Rusland wel warmer kan worden dan aan de evenaar. In de centrale gebieden zijn grote verschillen te noteren tussen zomer en winter, waarin vaak grote hoeveelheden sneeuw vallen. Opvallend is ook de snelle overgang van winter naar zomer en omgekeerd. Er is wel sprake van een lente en een herfst, maar die zijn in feite van korte duur. In het noorden van Rusland en in Siberië heerste en poolklimaat met zeer koude, lange winters en warme, korte zomers. In de stad Irkoetsk bedraagt de gemiddelde temperatuur in januari -20,8°C en 17,9°C in juli. In het uiterste noorden van Siberië zijn minimumtemperaturen van rond de -50°C geen uitzondering. In het zuiden van Rusland, rond de Zwarte Zee en in de Kaukasus, heerst een subtropisch klimaat, langs de Noordelijke IJszee een ijzig toendraklimaat. De winters zijn hier lang en extreem koud, maar tijdens de korte zomer worden temperaturen boven het vriespunt genoteerd, waarbij het kan voorkomen dat alle sneeuw smelt.

De hoeveelheid neerslag neemt in het algemeen van west naar oost af, behalve aan de kust van de Grote Oceaan en in het bergland aan de grens met Mongolië. De meeste neerslag valt aan de Kaukasische kust van de Zwarte Zee, terwijl in de woestijn- en steppegebieden van Oost-Siberië veel minder regen, soms nog geen 50 mm per jaar. In het midden van de Europese zone van de Russische Federatie bedraagt de gemiddelde jaarlijkse neerslag meestal tussen de 500 en 600 mm, en dat is minder dan in Nederland. In het binnenland valt de meeste neerslag in voorjaar en zomer, terwijl in het gebied ten oosten van de Zwarte Zee de meeste neerslag in de wintermaanden valt. In het Centraal-Aziatische deel van Rusland zijn de zomers heet en droog. De meeste regen valt hier in de lente. Een koude valwind, de Bora, komt in de winter voor en de temperaturen blijven dan meestal ver beneden 0°C. Andere lokale winden zijn de Boeran in Zuid-Rusland en Siberië en de Poerga in Noord-Rusland. Beiden worden gekenmerkt doordat koude, continentaal polaire lucht met grote snelheid wordt verplaatst, veelal gepaard gaande met driftsneeuw.

Rusland is een land dat geografisch gedeeltelijk gelegen is in Europa (Europees Rusland) en gedeeltelijk in Azië. Het ligt echter vanuit politiek perspectief in Europa omdat de belangrijkste delen ervan in het Europese deel liggen en ruim 70% van de bevolking hier woont. Een kwart van het Russische grondgebied ligt in Europa. De grens tussen Europa en Azië wordt gevormd door het Oeralgebergte. Het is het grootste land ter wereld, bijna tweemaal zo groot als het daaropvolgende land, Canada en bevat tien tijdzones. Rusland deelt zijn grenzen met de volgende landen (tegen de klok in van NW naar ZO): Noorwegen, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Wit-Rusland, Oekraïne, Georgië, Azerbeidzjan, Kazachstan, China, Mongolië en Noord-Korea. Verder is het door een smalle zeestraat gescheiden van de Verenigde Staten (Alaska) en Japan. Rusland wordt in het noorden omsloten door een groot aantal randzeeën van Noordelijke IJszee, zoals de Barentsz Zee, de Witte Zee, de Karische Zee, de Laptev Zee en de Oost-Siberische Zee. De oblast Kaliningrad is een exclave, ingeklemd tussen Polen en Litouwen.

Rusland is meer dan 400x groter dan Nederland. 

Ca. 81% van de totale bevolking van Rusland bestaat uit Russen. Verder wonen er verspreid over het enorme land nog zo’n honderd kleinere volken, waarvan de grootste en bekendste de Tataren (3,8%) en de Oekraïners (3,0%) zijn. Fins-Oegrische volken wonen in het noordoosten van het Europese deel, in het Wolga-Kamagebied en verder oostelijk. De Mongolen leven bij het Bajkalmeer en de Kaspische Zee en de Toengoezen leven in het gebied tussen Jenisej en Lena, tussen Lena en de Zee van Ochotsk en in het stroomgebied van de Indigirka. Van de noordelijke volken zijn de Nenets (35.000) uit de streek van Archangelsk het talrijkst, gevolgd door de Evenki (30.000) van de regio Krasnojarsk, de Eveni (17.000) van de Enisej en de Tsjoektsjen (15.000) van het noorden van Kamtsjatka. Van de Dolgans op het schiereiland Tajmyr zijn er nog geen 7000 over en andere groepen zijn nog kleiner: de Nganasans van Tajmyr (1300), de Jenets van de Neder-Enisej (200), de Joekaghir van Kolyma (1100), de Inuit van de Beringstraat (1700), de Aleoeten van Kamtsjatka (700) en de Nivkhs (4600) en de Oroks (700) van Sachalin. Het grootste deel van de bevolking woont in het Europese deel van Rusland; het dunst bevolkt zijn de landsdelen ten oosten van de Oeral en het noorden van Europees Rusland. Het centrum, rond Moskou gelegen, heeft de hoogste totale bevolkingsdichtheid.

Van de bevolking woont 78% in een stedelijk gebied, maar dit percentage verschilt sterk per regio: in Centraal-Rusland woont maar liefst 83% van de bevolking in de steden, in de Noord-Kaukasus is dat maar 57%. Na de jaren 90, die rampzalig waren als gevolg van verslechterde economische omstandigheden, is de vruchtbaarheid onder met name de Russen weer wat gestegen (van 8,7 geboorten per 1000 inwoners in 2000 naar 10,4 in 2004) en de overheid probeert door programma's het vruchtbaarheidsniveau verder omhoog te brengen. Onder de inwonende Turkse volkeren is de vruchtbaarheid hoger dan onder de Russen. In 2009 rapporteerde de Russische Federatie voor het eerst weer een positieve bevolkingsgroei van 10.500 personen. Andere trends zijn een verhoging van de leeftijd waarop vrouwen kinderen krijgen (met name in de steden) en de doorbraak van de seksuele revolutie in de jaren 90. Door de verslechterde omstandigheden zijn echter ook het nationalisme en racisme toegenomen. Mensen van Joodse afkomst en Kaukasische oorsprong worden vooral in grotere Europese steden als Moskou en Sint-Petersburg gediscrimineerd en de rassenhaat is toegenomen, onder invloed van radicale groepen als de RNE, Pamjat en de DPNI.

De Oost-Europese laagvlakte is een zwak golvend gebied dat naar het oosten toe iets oploopt en daar door het Oeralgebergte wordt begrensd. Deze vlakte ligt grotendeels op een hoogte van minder dan 200 meter, maar sommige heuvelgebieden bereiken hoogten van 300 à 400 meter. De hoogste top van het Oeralgebergte is de Narodnaja met 1894 meter, de rest van het gebergte is veel lager. Ten oosten van het Oeralgebergte komen drie landschapstypen voor. In het verre noorden ligt de boomloze toendra, die op een permanent bevroren ondergrond, de permafrost, de Euraziatische landmassa over een lengte van 4000 km bedekt. Ten zuiden hiervan maken uitgestrekte naaldwouden (sparren, dennen en ook berken) van de taiga plaats voor uitgestrekte graslanden, de steppes. De toendra is een verlaten koudewoestijn die van de boomgrens tot de Noordelijke IJszee als een kap over het noordelijke deel van de Euraziatische landmassa ligt. Door de intense kou en de lange winters groeien er alleen mossen, korstmossen en, in het zuidelijke gedeelte, dwergstruiken. De gemiddelde jaartemperatuur ligt rond de -10°C. Tijdens de drie zomermaanden wordt het bodemoppervlak enkele decimeters ontdooid. Daaronder bevindt zich de permafrost of ‘vetsjnaja mertslota’, een permanent bevroren laag aarde van enkele tientallen tot honderden meters dik. De wouden (voornamelijk berken en naaldbomen) van de taiga strekken zich uit van de Oostzee tot de Beringstraat en van de noordpoolcirkel tot de centrale Siberische hooglanden ten noorden van het Bajkalmeer; in totaal 6,5 miljoen km2 en daarmee een van de grootste aaneengesloten bosgebieden ter aarde. De taiga wordt doorsneden door rivieren die langer dan de helft van het jaar zijn dichtgevroren.

De steppen van Rusland vormen een grote gordel van open grasland, die zich uitstrekt van de Zwarte Zee tot Mantsjoerije. In loop van millennia is het plantenmateriaal afgebroken tot een donkere, humusrijke aarde, de ‘zwarte aarde’ (tsjernozjom) die zeer geschikt is voor de landbouw. Rusland bezit zeer veel rivieren, men schat ca. 100.000. Veel van die rivieren zijn niet te bevaren, maar vormen wel een geweldig waterkrachtpotentieel, vooral de rivieren in Siberië. Het scheepvaartverkeer op de grote rivieren van Europees Rusland en Siberië heeft het moeilijk door de lange perioden dat de rivieren ijs voeren. In het voorjaar treden zowel bij de Europese als bij de Siberische rivieren grote overstromingen op door het grote smeltwateraanbod en, bij de Siberische rivieren, door opstuwing van het rivierpeil door het mondingsijs. De Wolga is de langste rivier van Europa (3531 km). Andere belangrijke rivieren zijn de Oeral, de Don en de Dnjepr en in het Aziatische gedeelte van Rusland de Lena, de Irtysch en de Ob. Rusland bezit een groot aantal meren (ca. 270.000); de grootste meren zijn het Bajkalmeer bij Irkoetsk en het Ladogameer bij St.-Petersburg; andere bekende meren zijn de Kaspische Zee en het Aralmeer. De meren en moerassen van de Siberische laagvlakte zijn een gevolg van de gebrekkige drainage en van het voorkomen van bevroren bodems die de infiltratie van smelt- en regenwater tegenhouden. Verder zijn er nog een aantal kunstmatige stuwmeren.

In het noorden van Rusland en op de eilanden komt een arctische fauna voor, waar knaagdieren de hoofdmoot van de dierenwereld vormen, onder andere lemmingen en woelmuizen. Deze knaagdieren worden bejaagd door poolvossen. Als enig huisdier is het rendier hier te houden. In de zomer broeden vele trekvogels (met name watervogels) op de toendra, onder andere wulpen, kemphanen, snippen, grutto’s, standlopers en plevieren. Langs de kusten van de Noordelijke IJszee komen ijsberen, walrussen, zeehonden, robben en sneeuwhazen en sneeuwuilen voor. De meest algemene roofvogel is de ruigpootbuizerd, terwijl ook de zeearend en de giervalk jagen op leeuweriken, sijzen, zwaluwen, gorzen en blauwborstjes. De steenarend is de nationale vogel van Rusland. De taiga ten zuiden van de toendra wordt onder andere gekenmerkt door het voorkomen van wolf, veelvraat, lynx, bruine beer (het nationale dier van Rusland) en eland. Verder komen hier edelhert, ree en talloze soorten pelswild voor, waaronder de sabelmarter, wezel, hermelijn, zilvervos en bunzing.

De taiga is zeer rijk aan vogels, vooral typische bosbewoners als spechten, mezen, vinken, haviken, uilen, rietganzen, haakbekken, kruisbekken en notenkrakers. Bosbessenstruiken produceren hier donkerblauwe vruchten, waarvogels als hazelhoen, goudvink en pestvogel dol op zijn. Onder de roofvogels domineert de bruine kiekendief, maar ook oehoes en sperwers komen veel voor. Het gebied van het gemengde bos en loofbos heeft een typisch Midden-Europese fauna met onder andere edelherten, wilde zwijnen, vossen en dassen. Vóór de uitroeiing was de wisent hier het grootste zoogdier; op bescheiden schaal werd deze opnieuw uitgezet. De dierenwereld van de grassteppen heeft het meest te lijden gehad van de jacht; hoewel de saïga, een steppeantiloop, zich goed hersteld heeft, zijn grote hoefdieren als wilde paarden, en knaagdieren als de bobakmarmot uitgeroeid. Kleine knaagdieren zijn nog goed vertegenwoordigd; dit is ook het gebied van de sprinkhanenplagen met als voornaamste vijand van de sprinkhanen de roze spreeuw. Knaagdieren spelen ook een grote rol in de zandsteppen, waar o.a. ook de strandleeuwerik voorkomt. In de Zwarte Zee komen o.a. haaien, steuren, monniksrobben en tandwalvissen als dolfijnen, tuimelaars en bruinvissen voor, naast ca. 170 vissoorten. De grote binnenzeeën als Kaspische Zee en Bajkalmeer huisvesten vaak een eigenaardige dierenwereld. Deze beide grootste meren zijn overigens tamelijk verschillend; de Kaspische Zee is sterk verarmd, maar het Bajkalmeer heeft een veel rijkere dierenwereld met 1700 soorten waarvan er ca. 1100 endemisch zijn. Bekendste voorbeeld is de Bajkalrob, de enige zoetwaterrob ter wereld. Ook de olievis komt alleen in het Bajkalmeer voor.

De vijf grootste steden in Rusland zijn (in chronologische volgorde):

1. Moskou *                     : 10.000.000 inwoners     (* = hoofdstad)
2. St. Petersburg            : 4.000.000 inwoners
3. Novosibirsk                 : 1.500.000 inwoners
4. Niznij Novgorod          : 1.300.000 inwoners
5. Jekaterinaburg            : 1.250.000 inwoners

Rusland kent een gekozen president, parlementsverkiezingen en een meerpartijenstelsel. Hoewel er veel fraude plaatsvindt in het voordeel van de huidige Russische president Vladimir Poetin, bij zowel de presidentsverkiezingen als de parlementsverkiezingen. Rusland kent algemeen kiesrecht sinds 1918. De kiesleeftijd is 18 jaar. Er is een tweedelig parlement. Het lagerhuis heet Staatsdoema en bestaat uit vertegenwoordigers van alle partijen die de drempel van 5% halen. Het hogerhuis heet Federatieraad; daarin zetelen vertegenwoordigers van alle 83 gebieden, waarbij elk gebied twee vertegenwoordigers heeft. In het staatkundige bestel van de Russische Federatie speelt de president, nu Poetin, een cruciale rol. Zo benoemt de president de premier (overigens wel met instemming van de Tweede Kamer, de ‘Doema’) en kan hij op elk gewenst moment de regering of afzonderlijke leden daarvan, verslaan. Dit laatste gebeurt zeer regelmatig. Verder kan de president buiten het parlement om door middel van decreten en beschikkingen verregaande wetgevende maatregelen afkondigen. Daarnaast is hij ook nog de opperbevelhebber van het leger en verantwoordelijk voor het binnen- en buitenlandse beleid. Een belangrijk orgaan als de nationale Veiligheidsraad is direct verantwoording schuldig aan de president, en de secretaris wordt weer benoemd door de president.

In theorie is het mogelijk dat het parlement de president uit zijn ambt ontzet, maar in de praktijk is dit bijna onmogelijk. De president mag maximaal twee termijnen van vier jaar aanblijven en wordt via algemene verkiezingen gekozen. Van 2000 tot 2008, en vanaf 2012 weer is Vladimir Poetin de president van de Russische Federatie. Tijdens zijn regering werden sommige democratische vrijheden echter geleidelijk aan weer wat ingeperkt. Zo bepaalde hij dat vanaf 2004 de federale president de gouverneurs van de deelgebieden kiest, in plaats van door middel van regionale verkiezingen. Hoewel hij heeft gezegd dat weer terug te gaan draaien, na de protesten in 2011 en 2012. Ook politieke opponenten bij presidentsverkiezingen hebben geen eerlijke kans. Voorbeelden zijn de vermeende ontvoering van presidentskandidaat Ivan Ribkin en de plotselinge belastingfraude van Yukos die naar boven kwam toen eigenaar oligarch Michail Chodorkovski politieke aspiraties kreeg. Eerder vluchtte mede-eigenaar van oliebedrijf Sibneft oligarch Boris Berezovski al het land uit. Een ander interessant verschijnsel is de poging van Poetin om oligarchen aan te stellen als gouverneurs over arme gebieden, met als doel deze oligarchen geld te laten investeren in deze gebieden. In 1992 omvatte de Russische Federatie 89 gebieden met een uiteenlopende status en na een aantal hervormingen zijn dit er momenteel nog 83: 46 oblasten (provincies), 21 autonome republieken (respoebliki), 9 krajs, 1 autonoom oblast, het Joodse Autonome Oblast sinds 7 mei 1934, 4 autonome districten (okroegs) en 2 federale steden (Moskou en Sint-Petersburg).

Rusland is overwegend christelijk en werd in de 10e eeuw gekerstend. De Russisch-orthodoxe Kerk is uit het Byzantijnse (Grieks Orthodoxe) geloof ontstaan. In 1448 werd de Russisch-orthodoxe Kerk onafhankelijk van het patriarchaat van Constantinopel en werd tot 1905 als enige staatskerk in Rusland erkend. De Russisch-orthodoxe kerk is nu de grootste van alle oosterse kerken met ongeveer 100 miljoen leden; hiertoe behoren ook de Witrussisch orthodoxe Kerk en de Orthodoxe Kerk van Oekraïne. De patriarch (ook: metropoliet of aartsbisschop) van Moskou staat sinds 1589 aan het hoofd van de Russisch-orthodoxe Kerk. Tijdens en na de Russische Revolutie van 1917 werd de vrijheid van de kerk in Rusland steeds verder aan banden gelegd en priesters, bisschoppen en gelovigen gevangen genomen. In 1938 waren bijna alle kerken in de Sovjet-Unie gesloten. In 1961 trad de Russisch-orthodoxe Kerk toe tot de Wereldraad van Kerken en na 1990 mochten er weer nieuwe kerken en kloosters gebouwd worden. Ook godsdienstonderwijs werd weer mogelijk en de scheiding tussen kerk en staat werd in 1997 officieel in de wet vastgelegd. Veel van de liturgie en riten van de Russisch-orthodoxe Kerk komen overeen met die van de andere Oosters-orthodoxe Kerken, zoals de Grieks-orthodoxe Kerk. Ca. 82% van de totale Russische bevolking is christen dat ongeveer 100 miljoen mensen telt.

Naast de Russisch-orthodoxen zijn er in Rusland rooms-katholieken (m.n. in Moskou en Siberië), baptisten, joden en islamieten (voornamelijk soennitische Tataren, Basjkiren en Tsjetsjenen). De islam is het tweede geloof in Rusland. Het boeddhisme komt traditioneel voor in drie regio's van de Russische Federatie: Boerjatië, Tuva en Kalmukkië. Andere religies omvatten verschillende protestantse kerken en de oudgelovigen, jodendom, Katholieke Kerk in Rusland, sjamanisme en Mormonen. Overerving van geloven vindt over het algemeen plaats langs etnische lijnen: etnische Russen zijn vaak Russisch-orthodox en Turkse en Kaukasische volken zijn vaak moslim. Neopaganisme krijgt vooral de laatste tijd aanhangers onder mensen van Slavische oorsprong. Onder de nomadische volken in Siberië, met name onder de Kalmukken, bevinden zich aanhangers van het boeddhisme. Veel etnische Russen zijn weinig praktiserend, maar staan wel sympathiek tegenover de Kerk, die ook een grote culturele betekenis heeft voor de Russische geschiedenis. De meeste Mari en een deel van de Oedmoerten zijn animisten en shamanisten.

Rusland is een van de meest succesvolle landen in verschillende sporten en eindigt constant in de top van vele competities wereldwijd als het gaat om sport. Als het aantal Olympische medailles van de Sovjet Unie en Rusland worden opgeteld dan is het land wereldwijd nummer 2 in de wereldranglijst voor wat betreft het aantal gouden medailles op zowel de zomer- als de winterspelen. De Sovjet en later de Russische atleten hebben altijd in de top 3 gestaan v.w.b. het aantal gouden medailles op de zomerspelen. Dit was niet anders toen in begin 2014 de Olympische Winterspelen in Sochi werden gehouden en Rusland als eerste land eindigde. Op 2 december 2010 maakte FIFA-President Sepp Blatter tijdens de bekendmaking voor het WK van 2018 en 2022, dat het WK 2018 is toegewezen aan Rusland. De populairste sporten in Rusland zijn basketbal, ijshockey, bandy en voetbal. Andere veel beoefende sporten zijn handbal, gewichtheffen, gymnastiek, kunstschaatsen, biatlon, boxen, worstelen, volleybal, rugby en skiën. Een van de bekendste gezichten is waarschijnlijk toch tennister “Anna Koernikova” die menig mannen harten sneller deed slaan.

Het Rode Leger (hockey):

Van 1923 tot 1992 kwamen Russische voetballers uit voor het voetbalelftal van de Sovjet-Unie. In 1956 nam de Sovjet-Unie voor het eerst deel aan de kwalificatie voor het WK 1958 waar zij de kwartfinale haalden. Het land nam in totaal zeven keer deel aan de eindronde, alleen in 1974 en 1978 ontbrak het op het WK-eindtoernooi. Ook in 1962 en in 1970 behaalden zij de kwarfinale. In 1966 behaalden zij een vierde plaats – de hoogste notering voor de Sovjet Unie (en Rusland) ooit op een WK voetbal. Na het opsplitsen van de Sovjet Unie ging het bergafwaarts – zij haalden na 1990 twee maal de 1e ronde (1994 en 2002) en te hopen valt dat zij het in 2014 en 2018 (als gastland) beter doen. In 1958 nam de Sovjet-Unie voor het eerst deel aan de kwalificatie voor het EK 1960 dat het pardoes direct won. De editie erna (1964) werd de Sovjet Unie tweede en nog vier jaar later vierde. In 1972 werd het land weer tweede. In de rest van de jaren 70 tot 1988 wisten de Sovjets zich niet te kwalificeren. In dat jaar verloren zij de EK finale van Nederland die voor het eerst zegevierde. Op het EK voetbal van 1992 was het land actief als deel van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten. Zij werden toen in de 1e ronde uitgeschakeld. Het grootste succes tot op heden is het bereiken van de halve finale op het EK 2008, toen zij met wervelend voetbal het Nederlands elftal in de kwartfinale kansloos versloegen. In 2012 werden zij wederom in de 1e ronde uitgeschakeld.

De grootste voetbalclubs van de Sovjet Unie (en later Rusland) zijn “Dinamo- en Spartak Moskou”, CSKA Moskou en vandaag de dag “Zenith St. Petersburg”. Dinamo was de eerste Russische ploeg die in de finale kwam van ene Europese bekercompetitie in 1972 en won vooral tot mid jaren 70 vele kampioenschappen in de toenmalige Sovjet Unie. In 1936 werd Spartak voor het eerst landskampioenschap en tot de jaren '60 werden er daar nog acht aan toegevoegd. In de jaren '70 ging het echter niet heel goed met de club en in 1976 degradeerde de club zelfs. Het seizoen erop, terwijl het stadion nog steeds vol zat, promoveerde de club echter meteen weer en in 1979 werd het zelfs weer landskampioen. Vanaf eind jaren '80 is de club erg succesvol en heeft het diverse malen het landskampioenschap opgeëist. Zeker vanaf de tijd dat de Sovjet-Unie werd opgesplitst haalde de club vele landstitels binnen. Zenith uit St. Petersburg is de nieuwkomer in de Russsiche voetbalcompetitie - tot en met de jaren 70 moest de club de landstitels altijd afstaan aan Dynamo Kiev of één van de Moskouse clubs. De succesvolle uitzondering kwam in 1984, toen de club zich tot kampioen van de USSR mocht kronen. In 1999 won de club de Russische beker door met 3-1 te winnen van Dinamo Moskou. In 2002 verloor het de finale van de grootste Russische club, CSKA Moskou. In december van 2005 kocht Gazprom de club; vanaf dat moment keek de club weer naar boven. Met het aanstellen van de ervaren Nederlandse trainer “Dick Advocaat”wilde de club weer mee voetballen voor de hoofdprijzen. O.l.v. de ervaren trainer doorbrak Zenit Sint Petersburg de hegemonie van Moskouse clubs in het moderne Rusland. Alleen Alania Vladikavkaz, een club uit de Kaukasus, presteerde dit eenmaal eerder. Een eerste hoogtepunt was het winnen van de UEFA Cup 2007/08. Glasgow Rangers werd in het City of Manchester Stadium op 14 mei 2008 met 2-0 verslagen. Zenit was daarmee de tweede Russische club die een Europese titel behaalde, na de UEFA Cup-winst van CSKA Moskou in 2005. Een andere opkomende voetbalclub de afgelopen jaren is “Rubin Kazan” uit de gelijknamige “Tartaarse” stad.

De Russische keuken is de afgelopen eeuwen beïnvloed door vele Europese keukens, waaronder de Franse, de Duitse en de Zweedse keuken. Ook de Russisch-orthodoxe kerk heeft veel invloed gehad op de keuken van Rusland. Zij verboden het gebruiken van ingrediënten als melk en vlees. Veel gerechten bestaan daarom voornamelijk uit groenten, vis en paddenstoelen. De Russische keuken wordt gekenmerkt door eenvoud en voedzaamheid. Kaviaar is zonder twijfel het bekendste wat de Russische keuken heeft voortgebracht maar hier volgen meerdere Russische specialiteiten:

Borstjsj:  Borsjtsj is een typisch Russische soep, die koud wordt geserveerd. De hoofdingrediënten bestaan uit bieten, kool en vlees. Ook komkommer en eieren worden wel eens toegevoegd aan deze soep uit Rusland.

Pelmeni (of Pirosjki):  gevulde deegkussentjes of Pelmeni – gevulde “ravioli” afkomstig uit Siberie. Deze deegkussentjes worden vaak gevuld met champignons of vlees. Je kan dit gerecht ook apart opdienen met een sausje van zure room, bouillon, knoflook en dille.

Blini:  "blini" zijn Russiche pannenkoekjes. Ze worden bereid op de traditionele manier, maar in tegenstelling tot onze streken worden ze vaak geserveerd met vis. Gerookte zalm, garnalen en gerookte paling worden het meest gebruikt.

Speenvarken:  tijdens feestmaaltijden kiezen de Russen doorgaans voor (geroosterd) speenvarken, wat een echte delicatesse is. De buikholte wordt gevuld met een pasta van diverse groenten en nootjes. Nadat de buikholte is dichtgenaaid met garen, wordt de buitenkant ingewreven met een sap. Daarna roostert men het varken in 4-5u gaar voor een houtskoolvuur.

Boeuf Stroganoff: nog een bekend vleesgerecht uit Rusland is Boeuf Stroganoff, vooral uit de tsarentijd. De biefstuk wordt overgoten met een saus die bestaat uit champignons, room, mosterd, tomaat en cajunkruiden. Meestal wordt hier rijst bij geserveerd.

Russische zalmpastei:  voor een Russische zalmpastei wordt zalm, ui, peper zout, zure room en rijst onder elkaar gemengd. Dit mengsel wordt in deeg gerold en opgewarmd tot een heerlijk vispasteitje. Dit wordt ook wel eens gemaakt met gerookte forel.

Daarnaast zijn er heerlijke salades en een aantal stevige soepen zoals sjtsji (koolsoep) of soljanka( rijke kruidige soep met vlees).

Het ontbijt in Rusland is vaak behoorlijk stevig en erg uitgebreid. Het bestaat uit brood, worst, kaas, jam, ei en er wordt ook altijd een warm gerecht geserveerd, variërend van een bord pap tot rijst met een gehaktbal. Ook zijn er vaak de beroemde Russische pannenkoeken (bliny of oladji) met hartige vulling, honing of zure room. Bij het ontbijt drinkt men een kopje koffie of thee. De lunch wordt meestal als de belangrijkste maaltijd van de dag gezien. De Russen eten graag gerechten met vlees of vis en aardappelen en groenten. Brood mag niet ontbreken. Onder de salades is bietensalade erg populair. Ook een Russische rijstpastei wordt graag gegeten. Het diner is een uitgedunde versie van de lunch. Men eet wat soep, groenten, vlees en aardappels.

DRINKEN:

De nationale drank van Rusland is wodka, een sterke drank met een vaak erg hoog alcoholpercentage. Er zijn vele soorten wodka, waaronder wodka met citroensmaak, wodka met kruidnagel en wodka met bosbessen. De nationale drank wodka wordt in restaurants niet per glas, maar per gram op de menukaart vermeld, waarbij 50 gram gelijk staat aan een glaasje. De meeste Russen stoken de wodka zelf. Een andere populaire Russische drank is kvas, een licht gegiste brooddrank die zeer smakelijk is en bovendien goed tegen de dorst. Een andere minder bekende maar populaire drank is tsjai, thee. Een drank die nooit ontbreekt op een feestelijk gedekte tafel is sjampanskoje, de Russische champagne, die in de varianten zoet en ‘half zoet’ verkrijgbaar is. Wijn, bier en mineraalwater zijn overal verkrijgbaar, maar wijn is duur en het Russische mineraalwater smaakt anders dan bij ons omdat het veel mineralen bevat.