Horezu en Curtea de Arges

HOME / Roemenië / Roemenië bezienswaardigheden

In de provincie Walachije in het zuiden van Roemenië liggen twee wonderschone publieke geheimen;  te weten het klooster van Horezu en de kathedraal van Curtea de Arges die als een onderdeel van het klooster werd gebouwd. Verschillend en toch vergelijkbaar stammen deze bouwwerken uit respectievelijk uit de 17e en 16e eeuw en bewaren hun eigen charme.

Curtea is gebouwd van marmer en mosaic uit Istanbul en is de finale rustplaats voor menig oud Roemeens koning terwijl het klooster van Horezu gezegend is met menig Brancovean fresco en bovendien op de UNESCO werelderfgoedlijst staat.

>> Zie ook het prachtige Rila klooster in Bulgarije. 

Het klooster van Horezu is niet bereikbaar met openbaar vervoer. Het ligt zo’n 4 kilometer bij het centrum van de stad vandaan met de gelijknamige naam en je zult of een lift moeten krijgen/vragen of moeten lopen.

Hier rijden minibussen van en naar Ramnicu Valcea (1,5 uur) en naar Boekarest (3,5 uur voor 37 Lei).

Daarentegen ligt het klooster van Curtea de Arges wel vlakbij het centrum van de stad – zo’n anderhalve kilometer (loopafstand). Je kunt in zo’n anderhalf uur naar Ramnicu Valcea bussen – 13 Lei

• Naam : Klooster Curtea de Arges

Prijs : 2 Lei (foto’s of films is een extra 10 Lei)

Tijd : 08:00 t/m 19:00

Inhoud:

De kathedraal werd als onderdeel van het klooster van Curtea de Arges gebouwd in het begin van de 16e eeuw in opdracht van prins Basarab. Het gebouw is een meesterwerk afgewerkt met mozaïek en marmer afkomstig uit Istanbul en bevat de koninklijke graven van Carol I en z’n vrouw Elizabeth.

Naast de opdrachtgever Basarab ligt ook koning Ferdinand I en z’n Engelse koningin Marie hier begraven in de marmeren tombes. Haar hart werd op haar verzoek in een gouden doosje gedaan en begraven op haar favoriete plek in de provincie Zuid Dobrogea – toen de Bulgaren dit gebied innamen in 1940 werd deze overgebracht naar een marmeren tombe in Bran waar het nog ligt.

Legende vertelt ons dat er in het metselwerk een vrouw is ingemetseld. De bouw van de kathedraal wilde niet vlotten en ’s nachts had de opzichter Manole een droom waarin hem verteld werd dat er een dierbare geofferd zou moeten worden. Hij besloot dat de eerste vrouw die de volgende dag de lunch zou brengen voor de mannen geofferd zou worden. Alle vrouwen waren ingelicht behalve z’n eigen vrouw. Een kleine tekst op een van de buitenmuren zou aangeven waar haar graf zou zijn.

Het complex is gelegen in een prachtig park omgeven door rozenstruiken, bomen en bloemen.

• Naam : kloostercomplex Horezu

Prijs : 100 Lei (kamer), 25 Lei (slaapzaal)

Tel.nr. : 0250-860071

Inhoud:

Je hebt drie mogelijkheden om hier te blijven overnachten en allen in en rond hetzelfde gebouw. Net buiten de binnen gronden van het klooster is een gebouw opgetrokken wat het kloostercomplex heet en een hotel is al wonen er ook nonnen en monniken. Ik heb de kamers niet gezien dus daar kan ik niet over oordelen.

Wel heb ik een kamer gezien die dienst doet als slaapzaal – ik zag een schone, steriele kamer met vier “normale” bedden (dus geen stapelbedden); op het eind van de gang zijn twee douches en wc’s. Ik had geen heet maar warm water en alles is aanwezig – handdoek, toiletpapier en zeep en alles is schoon.

Geen idee hoe het werkt met eten en drinken maar er is een waterput met bronwater wat je kunt drinken en ik heb meegegeten met de nonnen en monniken. Ikzelf heb geslapen op een grasveld achter het complex in een tent. Ik mocht gebruik maken van de wc en douche van de slaapzalen en heb gratis meegegeten. Ook hoefde ik niets te betalen voor m’n overnachting. Een unieke ervaring om hier rond te mogen lopen.

Als je een beetje een gevoel wilt krijgen hoe het is om in een klooster te leven moet je zeker een dagje (en dan met name de vroege ochtend en de avond) meemaken op de gronden van Horezu klooster. Ik raad je aan ergens te gaan zitten en het gade te slaan.

Met een beetje geluk mag je mee-eten en ervaren hoe het leven hier toe gaat. Op vaste tijden gebeuren er vaste dingen zoals het “rondlopen” van de tempel met een houten stok (lees: peddel) waarop een deuntje wordt geslagen. Er zitten nonnen en monniken in de tempel op de donkere houten stoelen te bidden en er wordt hardop voorgelezen.

Het lijkt een gereguleerd, simpel leven waar stress en achterklap niet bestaat – maar wie ben ik om daarover te oordelen na een paar uur te hebben “meegekeken”.

TIP:

overdag is het druk met toeristen die in de tempel komen kijken en op de gronden. Ga overdag lekker wat “anders” doen en bezoek de tempel en het complex als de toeristen weg zijn – na zevenen ’s avonds. Maar ga óok ‘ns ergens zitten waar je het geheel kunt observeren.