Kalisz en Goluchow

Het hoekje waar we wat stoelen zien is afgezet. We besluiten naar het naastgelegen treinstation en dit lijkt dan weer meer op een sanatorium. Ook hier geen enkel cafetaria of iets wat daarop lijkt. We zijn genoodzaakt in het zeer grote galeria-gebouw een dure kop koffie bij MacDonalds te drinken.  

Het oude jeugdhostel van de stad is overgroeid en is gesloten. Een buurman verwijst ons naar een “internet” school aan de andere kant van de grote weg.

We wandelen bij een school voor moeilijk lerende kinderen naar binnen en na een kop koffie en een tour door het gebouw worden we naar het naastgelegen school verwezen. De directrice heeft telefonisch contact gehad met de andere en ondanks dat zij normaliter geen toeristen toelaten worden wij daar ontvangen.

Na het inchecken in onze eigen kamertje maken we kennis met een lerares die redelijk goed Engels spreekt en de directrice. De kinderen die hier verblijven zijn veelal doof en hebben moeilijkheden om zich te concentreren. Ze vinden het fantastisch dat wij hier zijn en kunnen hun geluk niet op als we ze gedag zeggen.

We sluiten ons kamertje af en wandelen nu richting de oude stad. Het is een behoorlijke wandeling van onze school (later zouden we erachter komen dat het geen internetschool was maar een internaat) naar het centrum van Kalisz.

We gaan een oude brug over en het lijkt wel of we een andere wereld inkomen dan de grote plastic schermen bij de weg, hoge fabriekspijpen, brede autosnelwegen en gloednieuwe oerlelijke gebouwen die we tot nu hebben gezien. Oude straatjes, gerenoveerde of juist huizen met gebladderde façades en romantische parkjes.

De stad heeft de oudste gedocumenteerde geschiedenis van Polen. Niet ouder dan in de in de 2^e eeuw v.Chr. was Kalisz een belangrijke handelsplaats tussen de Baltische Zee waar amber vandaan kwam en het Romeinse Rijk. In de late middeleeuwen werd een hoge en sterke stadsmuur gebouw met minstens 15 wachttorens en een kasteel. Van de stadsmuur zijn helaas nog maar weinig delen over.

Vernietiging in WW1

Wat je nu ziet aan oude huizen is veelal herbouwd en/of gerenoveerd; in WWI werd de stad nagenoeg van de kaart geveegd tussen gevechten tussen het Duitse Keizerlijke leger wat het voormalige Polen binnenviel en het Russische leger. Binnen een maand oorlog voeren was de bevolking gedaald van 70.000 bewoners naar zo’n 5.000. Alleen wat kerken zouden nagenoeg ongeschonden blijven in de fanatieke strijd. In WWII werd de stad grotendeels met rust gelaten.  

Bij het eerste het beste lunch café in het oude gedeelte bestellen we eten. Dan wandelen we een rondje over het markplein met in het midden het statige stadhuis. We nemen een kijkje bij de Sint Nicolaas kerk en in de straten en steegjes om een beter beeld te krijgen van Kalisz. Het is een stad zonder grote belangrijke bezienswaardigheden maar een leuke aangename middelgrote Poolse stad met z’n typische architectuur.

De buitenkant van het kasteel wat ook aangeduid kan worden als een groot landhuis of klein paleis is niet zo spectaculair als we graag hadden gezien maar dat wordt al snel anders als we de grote poort door gaan.

We staan met z’n tweeën hier op deze prachtige binnenplaats waarvan de ene kant ‘open” is en de ander een twee verdieping tellend gebouw laat zien met een prachtige grijze magische façade. We hebben geluk want de entree is vandaag gratis en een meisje zal ons alle kamers laten zien.

Eerst wandelen we de kelder in waar we de eerste prachtige wandtapijten zien en delen van het antieke meubilair. Het meisje beaamt dat de nazi’s tijdens WW2 alle meubilair hebben meegenomen; delen zijn teruggevonden en de rest is onvindbaar. We moeten informatie uit het meisje sleuren maar het blijkt dat het gebouw rond 1560 is gebouwd en dat het toen vier vierkante wachttorens bevatte. Ooit was het een van Europa’s grootste privé musea.

We wandelen nu naar de eerste verdieping en er volgen op twee verdiepingen zo’n 15 kamers allen zeer goed gevuld met prachtig antiek, wandtapijten, een bedstee, wapens etc.

De Griekse vazen, afkomstig uit de 5^e eeuw v.Chr. zijn een van de kasteel’s hoogtepunten. Na een half uur staan we weer op het bordes en besluiten door het park naar de semiwilde bizons te gaan die helemaal achter in het park worden gehouden. Na een behoorlijke wandeling komen we aan bij het gedeelte waar niet alleen zo’n 10 bizons worden gehouden maar ook herten en wilde zwijnen.