Kiev

Centrum Kiev: 

Iedereen die een beetje het nieuws bijhoudt kent het centrale plein van Kiev – Maydan Nezalezhnosti – dat de afgelopen jaren vooral negatief (tentenkampen) in het nieuws is geweest. Het onafhankelijkheidsplein is naast het belangrijkste ontmoetingsplein ook de plek waar elke demonstratie in het land begint (en eindigt).

Normaliter kun je hier genieten van een terrasje, fonteinen en mensen van allerlei gading – van studenten tot zwervers en van zakenlui tot demonstranten. De hoofdstraat van Kiev is Chresjtsjatyk, de 1,5 kilometer brede boulevard die in het weekend autoluw is en waar menig voetganger en fietser gebruik van maakt.

Ook zijn er vaak (gratis) concerten in de zomer. Bekend is het feit dat de Russen de straat geheel ondermijnden toen zij de stad opgaven en overlieten aan de nazi’s in 1941. Elk gebouw werd omgetoverd tot een boobytrap en zodra de Duitsers het centrum in kwamen explodeerde de hele straat en braken er branden uit. Het interieur van de St. Sofia’s kathedraal is het hoogtepunt van de oudste kerk die genoemd is naar de wereldberoemde Hagia Sofia in Istanbul. Veel van de mozaieken en fresco’s dateren uit de 11e eeuw. 

Het Lavra en het Hydropark:  

Boven de Djnepr rivier uittorent is het Lavra klooster ten zuiden van het centrum het hoogtepunt van een bezoek aan de stad Kiev.

Een fotogeniek hoogstandje vol met gouden uivormige koepels, fresco’s en een labyrint van tunnels onder de kerken. Voor Oekraïense pelgrims is het klooster, dat uit twee gedeelten bestaat, de meest heilige grond van het land.

De Drie-Eenheidskathedraal is de grootste bezienswaardigheid met z’n zeven gouden koepels en prachtige fresco’s. In het lagere gedeelte (gratis toegankelijk) is een bezoek aan de gemummificeerde monniken in de drie ondergrondse kerken (holenklooster) een “must” ook al kan het voor mensen die last krijgen in kleine ruimtes niet aan te raden.

Op een eiland in de rivier de “Dnjepr” kun je het Hydropark bezoeken – een pretpark met mogelijkheden van een drankje en een hapje en een bezoek aan het rivierstrand met een perfect uitzicht op het zojuist genoemde Lavra klooster. 

Babi Jar

Nu een vallei met een verhaal – toen in 1941 was het een dodelijke val voor de tienduizenden Joodse inwoners van de hoofdstad van de Oekraïne. Samengedreven door de nazi’s werden zij hier binnen 48 uur vermoord.

Na deze moordpartij werd de vallei ingeruimd als concentratiekamp. Nu staan er een aantal monumenten om deze gebeurtenissen te herdenken.  

Andere bezienswaardigheden:

• Zoloti Vorota (gouden poort), St. Michael klooster en de Andriyivsky Uzviz (St. Andreaskerk). 

De Vikingen noemden zichzelf Rus naar het Scandinavische “roodharigen” en de stad werd Kiev gedoopt.  Niet onverwachts groeide het snel en flink en het Christendom werd geadopteerd. Kiev beleefde zijn bloeitijd tussen 882 en 1169, toen het de hoofdstad van het Oost-Slavische Kievse Rijk was. Het rijk rond Kiev zou uitgroeien van de Donau in het Westen tot de Volga in het Oosten.

Uit die periode, waarin de Slaven overgingen op het (oosterse) christendom, dateren de belangrijkste monumenten in de stad, de Sint-Sofiakathedraal en het holenklooster. Er werd gehandeld in (dieren)huiden, honing en slaven en de meeste handel ging nog over het water. Onder Yaroslav de Wijze (1017-1054) werd Kiev een cultureel en politiek belangrijk centrum in het Byzantijnse Rijk. In 1240 werd Kiev, dat met zijn ruim 30.000 inwoners toen een van de grootste steden van Europa was, door de Mongolen verwoest.

Onderdeel van Polen-Litouwen

De volgende zes eeuwen was Kiev niet meer dan een provinciestad in het Pools-Litouwse Gemenebest en het Russische Rijk. In de 19e eeuw begon de stad weer te groeien vooral vanwege Russische tsaristische immigratie. Maar het was niet eerder dan de  20e eeuw dat de Russen interesse toonden vanwege de aanwezigheid van grote aantallen van suikermolens en Kiev weer echt belangrijk werd. 

In de verwarde situatie in en na de Eerste Wereldoorlog werd Kiev herhaaldelijk veroverd door de verschillende strijdende partijen: Oekraïense nationalisten, Polen, de anticommunistische Russische generaal Anton Denikin en de bolsjewieken.

De uiteindelijke overwinning van deze laatsten had tot gevolg dat Kiev en Oekraïne voor ongeveer 70 jaar een deel van de Sovjet-Unie zouden worden (tot deze in 1991 opgeheven werd).

De bloedige WW2

De nazi’s kwamen de stad binnen in Augustus 1941 en een half miljoen Russische soldaten werden krijgsgevangene of waren gedood. 33.000 joodse inwoners van de stad werden kort daarop vermoord in het ravijn Babi Jar, dat destijds nog buiten de stadsgrenzen van Kiev lag. Toen het Rode leger Kiev heroverde in November 1943 was 80% van de inwoners dakloos.

Na de oorlog werd de stad flink geïndustrialiseerd en uitgebreid met buitenwijken met talloze grijze grote appartementenblokken. 

Eind jaren 80 kregen Westerse partijen steeds meer grip op de hoofdstad met nationalistische gevoelens en ideeën voor een oproep tot onafhankelijkheid. In november/december 2004 was Kiev het toneel van felle protestdemonstraties van aanhangers van Viktor Joesjtsjenko tegen de vervalsing van de verkiezingsuitslag door aanhangers van Viktor Janoekovytsj, die uiteindelijk leidden tot de verkiezing van eerstgenoemde tot president (deze periode staat bekend als de Oranjerevolutie). 

Een paar jaar later (in 2014) zou het opnieuw tot langdurige ongeregeldheden komen en zou de Russisch gezinde president Janoekovytsj doen besluiten af te treden.