Kamyanets Podilsky (Karpaten)

Reisverhalen - Oekraïne

inleiding

Bij het station van Khelmentsky stappen we uit. Het is weer even zoeken naar de juist marshurtka die ons naar het busstation kan brengen maar even later staan we in een grote lege hal die als ticket box fungeert en zijn we in bezit van een busticket.

Op het perron is het nog even wachten en we luisteren in de tussentijd tegen onze zin naar wat “Roma” muziek die uit de boxen schalt. Onderweg wordt het duidelijk dat we richting de Karpaten gaan; bos en beginnende heuvels.

Als we aankomen in Kamyanets-Podilsky vragen we direct de weg naar ons beoogde hostel en we worden een kant opgestuurd richting de woonflats verderop. Het blijkt na lang zoeken en vragen in een van de flats te zijn en we kloppen op een deur die voor ons gesloten blijft.

Er hangt een papiertje op de deur met een telefoonnummer maar aangezien wij beiden de onze niet mee hebben houdt dit verhaal op. Dan komt de buurjongen naar buiten die het nummer belt en zegt in gebrekkig Engels dat de eigenaresse later terugkomt en twee bedden vasthoudt.

KAMYANETS-PODILSKY – historie:

Genoemd naar de stenen waar ze opgebouwd is, is de stad Kamyanets-Podilsky gesticht in de 11e eeuw door de Kiev-Russen om daarna door de Litouwers en Polen veroverd te worden. Net zoals op veel plaatsen in West Oekraïne ondernam een Ottomaans Turks leger in 1672 een aanval en nam de prachtig gelegen stad en kasteel in om er 27 jaar te blijven.

Nadat wederom de Polen de macht overnamen, werd de stad in 1793 veroverd door de Russen. Zij gebruikten de vesting als gevangenis om Oekraïense nationalisten in op te sluiten. In 1919 werd het zelfs, al was het zeer kortstondig, de tijdelijke hoofdstad van de Oekraïense Nationale Republiek.

Gedurende WWII gebruikten de Duitsers de oude stad als Joods getto waar zo’n 85.000 mensen de dood vonden. Tijdens zware gevechten en vliegtuigbombardementen werd 70% van de oude stad verwoest.

De volgende morgen staan we vroeg op en verlaten opgeruimd het hostel waar we onze grote tassen in een lege kamer achterlaten. Lopend door de nieuwe stad komen we uit een lange brug over een vallei heen en wandelen nu het oude gedeelte in; hier veel kerken en mooi gebouwen, een hele verbetering!

Aan het einde van het stadje is een open ruimte die zicht geeft op datgene waar we hier voor kwamen; het prachtige kasteel van de stad! Het is een kasteel met verschillende bouwstijlen en het schijnt dat hier een grote veldslag heeft plaatsgevonden tussen de Turken en de Polen.

Dit is wederom een kasteel zoals je ze ziet in de film – een Hollywood kasteel, al is deze echt! We betalen aan de poort de entree en komen via een grote poort aan in een grote binnenplaats. Zoals zo vaak hier in Oekraïne; geen gidsen, geen borden, geen uitleg en je mag overal op en in want je bent zelf verantwoordelijk voor je veiligheid. Je kunt wel weer boog schieten. Van binnen is het niet half zo indrukwekkend als van de buitenkant.

Ik lees zelfs dat het eerst als houten kasteel is gebouwd in de 11e eeuw. Het is nu nodig toe aan restauratie en een “upgrade”. We kijken nog even rond en besluiten dan voor lunch te gaan in het oude centrum van de stad.

>>> Lees hier alles over het DRACULA kasteel in Roemenië.

kamyanets podilsky - tips & advies (2009)

Het trein- en busstation liggen beiden in het oosten van de stad. Het treinstation ligt ongeveer een kilometer noordelijker dan het busstation. Deze ligt ongeveer een kilometer bij de oude stad vandaan makkelijk te bereiken.

KP – Khotyn: marshrutka’s vertrekken ongeveer elk half uur richting Chernivtsi via Khotyn. Het is 45 minuten en de kosten zijn 5 Uah.

Naam : Hostel Zoom

Adres : Vul Knyaziv Koriatovychiv

Prijs : 135 Uah

Inhoud:

Tussen het centrum van de stad en het busstation in ligt dit hostel in een zeer rustige woonwijk met flats. Ook dit hostel is gewoonweg een tweetal kamers in een appartementenblok.

De kamer is netjes maar er is maar een douche-wc op de verdieping. Wij vonden de eigenaresse (een jonge vrouw) niet echt heel vriendelijk en behulpzaam. De kamer was op zich prima met vier tot zes bedden.