Franz Josef (gletsjer)

Het gehucht waar maar een aantal honderd mensen wonen ligt aan de drukke noordzuid-verbinding hoofdweg 6 en is bekend vanwege de nabijheid van de gletsjer met de voormalige Oostenrijke Keizerlijke naam.

Deze gletsjer ligt ongeveer 20 km van de Fox gletsjer af, de tweede bekende van het land. Het gebied rond de twee gletsjers is een onderdeel van het Te Wahipounamu, een park dat een natuurerfgoed is van UNESCO.

Het stadje is overzichtelijk, bestaat maar uit een paar straten en heeft diverse accommodaties, restaurants en winkels. Ik check in, in wat het meest sfeervolle hostel van het toeristische stadje moet zijn en ontmoet direct een aantal zeer leuke mensen waarmee ik later direct in het lokale café kom te zitten. 

De Franz Jozefgletsjer is een van de belangrijkste toeristische attracties van de westkust van Nieuw Zeeland en trekt meer dan een kwart miljoen mensen per jaar. Toch wordt ons ook aangeraden om minimaal een van de vele wandelingen in het nationale park waar de gletsjer in ligt te gaan lopen.

Bij het informatiecentrum halen we met een klein clubje een aantal informatieboekjes met hikes erin en besluiten er vandaag minstens een te gaan wandelen en in komende dagen ook. Omdat we toch ook maar (in ieder geval een deel) van de beroemde gletsjer willen zien kiezen we voor de Glacier Valley wandeling die ons zoals de naam al zegt naar de vallei brengt waar de gletsjer begint.

Op de weg terug heb ik besloten om met een meisje alleen de Douglas walk te doen die ons door prachtige landschappen brengt. De gletser heeft een 20 km 2 groot sneeuwveld en wordt omringd door vijvers, bos en hoge bergen.

Na onze wandelingen regelen we alles met een van de twee organisaties die halve- en hele dagen gletsjer hikes regelen. 

Er wordt ons verteld wat belangrijk is om te  doen in geval van nood en waarop goed te letten. Ook krijgen we hier onze echte ijsspike schoenen en gletsjerhaken te zien.

Je kunt ook met een zogenaamde heli-hike tours mee maar helaas gaat dat iets boven m’n budget. Een volle dag op de gletsjer lijkt mij meer dan voldoende al kun je ook voor een dagdeel.

Aankomst bij de gletsjer: 

Onderweg in het busje – de gletsjer ligt ongeveer 5 km ten zuiden van het dorpje – wordt ons nog gewezen op de Waiho rivier wiens water van de gletsjer afkomt. De gletsjer werd in de 20^ste eeuw steeds korter maar groeide gelukkig weer in de jaren 80 van de vorige eeuw – bijna 2 km, als een van de weinige in Nieuw-Zeeland. Helaas krimpt hij weer in de 21ste eeuw.

De gletsjer was ten tijde dat ik daar was in 2004 circa 11 km lang en eindigt ongeveer 20 km van de Tasmanzee. Er komt een gids mee als we onze wandeling beginnen die alles goed in de gaten houdt. Als we bij het echte ijs komen doen we onze speciale schoenen aan en onze zonnebrillen op. We wandelen door ijsgaten- holen, spleten en zien de prachtige blauwe gloed door het ijs als de zon erop schijnt.

Het uitzicht zodra we meer naar boven klimmen is adembenemend. Ik ben blij en opgelucht dat ik een volle dag heb genomen i.p.v. de twee uur voor een halve dag als je dagdeel heb gereserveerd.

We zijn pas om 18:00 terug en gelukkig wordt er vandaag in het hostel gratis soep geschonken. Ik moet een beetje denken aan een gevangenis-setting als we hier allemaal met onze soepkom staan te wachten tot we bij de grote soepkom aankomen en een grote lepel in onze kom krijgen gedeponeerd. Het smaakt derhalve denk ik een heel stuk beter en zeker na een dag op de gletsjer te zijn geweest.