ACHTERGROND INFORMATIE - Nicaragua

* Bijgewerkt t/m 2013 - wijzigingen voorbehouden.

De mensen in Nicaragua zijn zeer trots op hun culturele achtergrond en historie. Ze koketteren met hun muziek, dans, literatuur, kunst en hun keuken. Poëzie is zeer belangrijk en land’s belangrijkste poet “Dario” wordt met naam en toenaam zoveel mogelijk genoemd. Deze trots is ontstaan in een ver verleden t.t.v. de Spaanse kolonisatie. Inheemse volkeren in Nicaragua leden onmogelijke verliezen aan manschappen maar dwongen toch gelimiteerde onafhankelijkheid af. Later zouden ze hun standvastigheid kenmerken in de Revolutie en de Contra oorlog. Nog steeds zijn de(politieke) verschillen groot in het land; de Sandinisten en de Contra’s en hun verschillen branden nog onder het oppervlak en soms heb je het gevoel alsof er alleen een vonk nodig is om het “oude” geweld weer doen opladen. De verhalen die je zeker te horen gaat krijgen van beiden partijen over (mijn)explosies, vuurgevechten en andere heldhaftige dingen doen dit alleen maar versterken. Herinneringen kunnen ook niet vervagen door talloze muurschilderingen van pro Sandinisten zie je overal terug (vooral in Matagalpa en Estelli).  

Maar er zijn meer verschillen in het land die je, als je het hele land doorkruist, doen opvallen. Bijvoorbeeld het grote verschil tussen de mensen, achtergronden en politieke voorkeur van de Engelstalige (Moskito) gebieden aan de Caribische kust en de “Spaanse” hooglanders. Het liefst zouden de vaak donkere mensen aan de Atlantische kust nu nog aansluiten bij het Engelse rijk dan bij de Spaanse regering zoals zij het zien. Niet zo vreemd als je de verschillen in educatie, infrastructuur en welvaart ziet. Je hebt het liberale Leon en de hooglanden in het noorden (Matagalpa en Esteli) die voor een autonomie strijden en de studenten die schoppen tegen de conservatieve partij die in Managua huist (en vroeger Granada). Heel veel Nicaraguanen zijn het land ontvlucht en wonen momenteel in de Verenigde Staten, Costa Rica en Honduras. Toch gaat het land voorwaarts met al z’n verschillen. De economie heeft rake klappen gekregen vanwege natuurrampen en de Amerikaanse embargo, ongeveer de helft van de bevolking leeft onder de armoede grens en trekken steeds meer (vooral jonge) mensen naar de stad maar de economie trekt aan. Een groet wordt meestal kracht bijgezet door een handdruk; alleen als degene een goede vriend of bekende is volgt een kus op een wang – en dus niet als in Nederland 3x. Daarnaast is verzorging en uiterlijk zeer belangrijk – ongeschoren gezichten worden vaak toe- of uitgelachen. Dit geld vooral als je ergens wordt uitgenodigd. Nicaragua heeft nog immer het minst aantal bewoners per vierkante kilometer van Latijns Amerika maar is groeiende.

• Wijsvingers over elkaar wrijven betekent betalen;
• Bijna alle winkels (de supermarkten zeker) zijn gesloten op zondag;
• Je krijgt je wisselgeld in de bus vaak aan het einde terug – dus begin niet meteen te blèren – maak wel duidelijk dat je weet dat nog wisselgeld terugkrijgt en maak andere mensen erop attent in de vorm van een grapje;
• De douches in hostels zijn vaak koud – ook al wordt anders beweerd als je hierom vraagt;
• Druk je duim op je middelvinger en sla dan terwijl je je hand naar beneden slaat met je wijsvinger tegen de middenknokkel van je middelvinger aan zodat het geluid maakt – dit betekent dat het zwaar is, erg, duur of vreemd. Apart in ieder geval;
• De pizza’s in Nicaragua zijn niet degene die wij kennen in Europa;
• Met je ene hand op je andere ellenboog slaan betekent dat je een “tacanjo” bent – een gierigaard;
• De elektra valt bijna niet uit in Nicaragua;
• Alle wc papier in emmer (heel Latijns Amerika) – ik moet opletten da tik thuis niet alles in de emmer gooi i.p.v. het toilet;
• Roken is op veel plekken verboden en je ziet heel weinig mensen roken;
• Je hoeft niet bang te zijn dat ze je tas wegmaken in de bus;
• Naar mijn weten rijd er geen trein (meer) in Nicaragua;
• WIFI is nog niet overal doorgedrongen (wel in populaire jeugdhostels) maar internetcafés zijn er in grote mate en deze zijn erg goedkoop;
• Ga er niet vanuit dat automobilisten stoppen bij zebrapaden (let zelfs op als jouw voetgangerslicht – als er al eentje is) op groen staat. Let liever op hun licht dat deze op rood staat en dan nog;
• Je kunt vaak in de supermarkten prima (en goedkoop) eten krijgen – daarnaast is er vaak AC;
• Je hoeft niet bang te zijn dat ze teveel geld vragen in de bus;
• Op straat wordt je niet aangesproken voor hostels, tours, geld wisselen, taxi’s etc. Natuurlijk wel voor goederen maar niet meer of minder dan andere mensen;
• Ding altijd af in je hostel (of probeer het) – wel op normale wijze;
• Je ziet in Nicaragua overal bewaking – elke supermarkt is beveiligd en elke bank ook;
• Liefhebbers van rum zitten goed in Nicaragua – deze is spotgoedkoop en in de meeste supermarkten te vinden. Soorten en maten genoeg;
• In o.a. “Bluefields” (Carribische kust) moet je een beetje uitkijken voor nieuwe “vrienden” – meestal zijn zij alleen uit op je geld;
• Er is geen metro in Nicaragua – ook geen trolleybussen zoals in Colombia en Ecuador;
• Je hoeft niet te betalen voor bagage in de bus of aan degene die je tas opbergt en teruggeeft;
• Water uit de kraan is niet overal drinkbaar;
• Mocht je van plan zijn “lekker” rustig je MP3 spelertje op te zetten in de bus kun je dit rustig vergeten; of de radio (DVD of TV) staat zo hard dat je minstens twee muziekjes (of geluid) door elkaar heen hoort. Mocht dit een keertje niet het geval zijn dan is er altijd wel een “jonge”  Nicaraguaan die muziek opzet die op z’n mobieltje staat – en oordopjes hebben ze hier nog nooit van gehoord;
• Mensen zijn (zo lijkt het) hard en onbeleefd tegen elkaar – geen goedemorgen of goedendag, maar als er een oud vrouwtje (of een vrouw met kinderen of zware waar) de bus in geholpen dient te worden is dit geen probleem. Dit geld ook voor het opstaan voor een ouder persoon bv;
• Buschauffeurs krijgen vaak een snoepje o.i.d. gratis van de verkopers voor het feit dat ze de bus worden ingelaten om hun waar aan de man te brengen;
• Aan de Atlantische kust is het allemaal iets ruiger dan in de hooglanden – let hier op je tas en spullen en raak a.u.b. niet bevriend met een nieuwe vriend want die is gegarandeerd uit op je geld;
• Bij supermarkten wordt je geacht je tas in een kluisje te stoppen voordat je de winkel inloopt – iemand helpt je daarna je plastic tas met spullen in te pakken. Als je je tas op je rug vastbind kun je vaak gewoonweg doorlopen;
• Verwacht geen teken of signaal als mensen in de bus hun stoel naar achteren doen.

Koffie, fruit, suiker, katoen, bananen, goud, garnalen en noten.

Contra oorlog, vulkanen en koffie.

Over het algemeen is Nicaragua een goedkoop land – in ieder geval een van de goedkoopste van Latijns (of midden) Amerika. Als je even gemiddeld 30 cordoba (C$) voor 1 euro rekent kom je ongeveer uit op deze gemiddelde kosten:  

• Avondeten            : C$ 100 (incl. drinken);
• Ontbijt                   : C$ 50;
• Bus                       : C$ 15 per uur;
• Hostel (single)      : C$ 180 (slaapzaal), C$ 250 voor een single
• Flesje cola            : C$ 15 (in de bar)
• Biertje (1 ltr)          : C$ 45 

De prijzen liggen in de Carribean een stukje hoger – dat geld voornamelijk voor “Corn Islands” wat erg toeristisch ingericht is. Indien je erover denkt Spaanse lessen te nemen is Nicaragua juist een heel goedkoop land (zie Esteli).

Hoog seizoen in Nicaragua geld eigenlijk alleen voor Granada en het zuid-westen wat op de befaamde “gringo” trail ligt – laat November/ begin December t/m het midden van Maart. De rest van het land heft eigenlijk geen hoogseizoen op de heilige vakantieweek “Semana Santa” na wanneer alles overvol (en duur) is. Dan is er nog orkaan seizoen wat loopt van Juni tot November met de zwaarste stormen in Oktober en November maar dit geld alleen voor de Carribische kust. De zomer loopt in principe van November tot Mei en winter van Juni t/m Oktober wanneer er af en toe een buitje valt in de middag.

• “Under Fire” (1983; 7.0);                  
• “War photographer” (doc)(2001; 7.8)     
• “Fire on the mountain”      
• “Men with guns”
• “Bananas” (doc)(2009; 6,9)
• “Pictures from a Revolution” (doc)(1991; 7.7)
• “Walker” (1987; 6,3)
• “Carla’s song” (1996)
• “The world is watching” (1989; 7.5)(doc)
• “When the world stopped watching” (doc)