Bezienswaardigheden - Namibië

Luderitz:

Als je op de kaart kijkt zie je dat Luderitz tussen de Namib-woestijn en de Atlantische Oceaan is samengeperst in het zuidwesten van het huidige Namibië. Ontstaan in de Duitse koloniale tijd toen er in de buurt van de vestiging diamanten werden gevonden in de nabij gelegen zandgronden.

Het is daarom niet verwonderlijk dat het kustplaatsje bol staat van de Duitse architectuur. Op elke kruising wordt je verrast door talloze “Jugendstill” gebouwen in de vorm van een “backerei”, kerk of café. Niet verbazingwekkend is de lokale bevolking maar wat trots op deze wat vreemdsoortige mengeling van bouwstijlen en de aanwezigheid van “Duitse” gebouwen.

Je kunt hier natuurlijk ook als toerist genieten van een “bratwurst” en een “Lager-bier” onder de Afrikaanse hemel. In tegenstelling tot het noordelijker gelegen Swakopmund is Luderitz meer geïsoleerd, kleiner en wat knusser. Deze wordt ook vaak het kleine broertje van Swakopmund genoemd. 

Felsenkirche:

Het meest prominente gebouw in Luderitz moet de Evangelische Lutheriaanse kerk zijn, ook wel de Felsenkirche genaamd. De kerk werd op een rots boven het dorp gebouwd in 1911 en heeft naast Duitse invloeden ook Victoriaanse kenmerken. Het glas in lood paneel boven het altaar werd gedoneerd door niemand minder dan de toenmalige Duitse keizer “Wilhelm II”.

Een ander hoogtepunt in het toeristische stadje is het Goerke Haus; Luitenant Goerke werd vanuit Duitsland naar Swakopmund in Namibië gestuurd in 1904 om later naar Luderitz te worden gestuurd. Hier liet hij in 1910 een extravagant huis bouwen. Je kunt het huis nu bezoeken. Andere opmerkelijke gebouwen zijn het oude postkantoor, treinstation en het Luderitz museum. In Hother strasse (nabij de kerk) is een prachtig straatje met een hele rits aan prachtig felgekleurde koloniale huizen in een blok. 

Luderitz schiereiland: 

Rondom het stadje Luderitz ligt een groot gebied, buiten het zogenaamde “Sperrgebiet” wat ook wel het schiereiland Luderitz wordt genoemd.

Verschillende plekken kunnen interessant zijn voor een bezoeker; Agate baai, Sturmvogelbucht een leuke plek voor een barbecue (braai) en natuurlijk Diaz punt. Helaas staat het originele beeld wat de Portugese ontdekkingsreiziger op Diaz punt achterliet in 1488 in het museum van de hoofdstad “Windhoek” maar je kunt wel de plek vinden waar dit was – er staat nu een replica.

Daarnaast kun je hier talloze pinguïns, robben, bruinvissen, dolfijnen en walvissen spotten die allemaal leven van de vis en andere zeebewoners. Halifax eiland staat bekend om z’n kolonie van pinguïns terwijl in de “Grosse bucht” grote groepen flamingo’s aanwezig zijn. 

Kolmanskop:

Nadat een spoorwegarbeider in 1907 toevallig enkele diamanten in het zand vond, brak er in de nabijheid van Lüderitz een ware diamantkoorts los. De Eerste Wereldoorlog en de plotse daling van de diamanthandel leidde echter tot het verval van de nederzetting.

De achtergelaten huizen werden door de duinen ingepalmd en de spookstad is nu de meest populaire dagtrip vanuit Lüderitz wat op zo’n 10 km ten oosten van de stad ligt.

Tegenwoordig heb je geen vergunning meer nodig om dit stukje van het “sperrgebiet” te mogen bezoeken en je kunt je auto op de ruime parkeerplaats parkeren.

Het stadje werd genoemd naar een oud-voortrekker genaamd Jani Kolman die op deze plek strandde in het rulle zand. Daarna werd het stadje gedoopt als hoofdkwartier van de mijnfirma. Ooit was hier een casino, bowlingbaan en zelfs een theater. In 1956 verliet de laatste bewoner van de vestiging en werd het stadje al snel ingenomen door het zand.

Nu kun je talloze gebouwen bezoeken, ook van binnen, die soms in z’n geheel, soms gedeeltelijk zijn overgenomen door de natuurlijke elementen. 

Andere bezienswaardigheden: 

• Het speed-kanaal in Lüderitz wordt gebruikt door windsurfers en kitesurfers uit de hele wereld om snelheidsrecords op de 500 m te breken. Het speed-kanaal is uitgegraven en wordt jaarlijks gebaggerd. Het thermische effect van koud oceaanwater en warm woestijnzand geeft het gebied constante, hoge en voorspelbare wind tussen augustus en maart. Het kanaal is ongeveer 1 km lang en op zijn smalste punt slechts 6 m breed. 

Niet veel later zou de Duitse bondskanselier Otto van Bismarck het protectoraat “Zuidwest Afrika” uitroepen. In de koloniale tijd werd een van de eilandjes voor de kust van de stad door de Duitsers in gebruik genomen als gevangeniseiland.

Diamonds are a girl best friend

De in 1908 werd er in het gebied rond het stadje diamanten gevonden en Luderitz werd officieel gedoopt. Binnen afzienbare tijd groeide de stad in een welvarende nederzetting terwijl in de zandgronden rond de stad driftig werd gezocht naar meer waardevolle mineralen en stenen.

Al snel liep het uit de hand en de Duitse regering trad op door een gigantisch groot gebied als “sperrgebiet” te bestempelen.

De individuen werd medegedeeld dat ze zich moesten verenigen in een mijn-organisatie die o.a. de prijzen en verkopen zou reguleren. Er werd speciaal een nieuw diamanten-dorpje gebouwd, genaamd Kolmansko”, nabij Luderitz voor het personeel van de diamantfirma. 

Na WW1 was de diamanten-markt zo verstoord dat de lokale diamanten-organisatie werd opgeslokt door een multinational die door de “Beers” uit Zuid Afrika werd aangestuurd. In 1928 werden zeer rijke diamant-velden gevonden bij de uitmonding van de “Oranje rivier” en de laatste bewoners van het diamanten-dorpje Kolmanskop verlieten hun huis in 1956.

Luderitz’s verleden zal voor altijd verbonden zijn met de diamanten-handel; zo zijn er nog steeds verscheidene diamantvissers, die onder licentie van De Beers op de oceaanbodem naar diamant mogen vissen. Tegenwoordig bloeien ook maritieme industrieën op zoals de verwerking van zee-gras –wier maar ook oester-, mosselen en kreeftboerderijen. Tenslotte trekt het kuststadje steeds meer toeristen aan.