ACHTERGRONDINFORMATIE - Myanmar

* Bijgewerkt t/m 2014 - wijzigingen voorbehouden.

Psyche
Opvallende feiten
Exportproducten
Bekend om
Bekendste personen
Gemiddelde kosten
Wanneer te gaan
Films
Boeken
Links algemeen

psyche (gewoonten en gebruiken)

Ondanks alle problemen waarmee het overgrote deel van de bevolking van Myanmar dagelijks mee kampt (corruptie, isolement en armoede) zijn de mensen trots op hun afkomst en geschiedenis. Problemen worden over het algemeen gezien als feiten die je moet accepteren en mee moet leren leven. Liever praten de Birmese over hun favoriete onderwerpen zoals familie, voetbal en het Boeddhisme.

Andere opvallende kenmerken van het Birmese leven zijn “ana” (“a har de”) ; het gevoel van aarzeling of ontwijking om gezichtsverlies te voorkomen. Mensen willen geen slecht nieuws brengen en/of horen en ontwijken het probleem eigenlijk door over iets anders te beginnen of te hebben. Wij zouden het omschrijven als je hoofd in het zand steken maar dit is groots in Myanmar en wordt door velen in de bevolking gebruikt. Heel soms word dit overboord gezet bijvoorbeeld toen monniken werden vermoord na de demonstraties in 1988.

Een derde groot aspect in de Birmese samenleving is bijgeloof en spiritualiteit; dit zit in alle lagen van de bevolking, elke leeftijd en gaat heel diep. Astrologen worden gevraagd voor elke onderneming die genomen wordt en wordt serieus genomen. Wellicht samenhangend is het goedstemmen van geesten en zielen (de “nats”) - zie religie.

Iets wat buitenlanders maar moeilijk te begrijpen valt is dat de Birmees over het algemeen wel weet wat realiteit is maar zodra hij bij z’n ouders binnenkomt dit allemaal overboord wordt gegooid. Traditie gaat nu voor opleiding en realiteit. Families zijn groot en elke geboorte wordt groots gevierd. Jongetjes hebben een licht voordeel maar meisjes worden ook onthaald omdat zij later zullen zorgen voor hun ouders. In het openbaar is het gebruikelijk dat vrienden van hetzelfde geslacht of familieleden fysieke genegenheid aan elkaar tonen, maar tussen geliefden zie je dit zelden in het openbaar. Het is dus normaal dat vrienden hand in hand of met de armen om elkaar lopen, maar bij koppels zul je dit niet snel zien, behalve in de grote steden. Het niet opdagen op een begrafenis is een doodzonde en als je niet wordt uitgenodigd heb je het erg bont gemaakt. Ongeveer drie kwart van de mensen in Myanmar werkt nog op het platteland en daar is het zeer normaal om elkaar te helpen indien nodig. Vrouwen nemen een bijna even grote belangrijkheid in in het leven in Myanmar als mannen. Hun rechten zijn in principe gelijk al gaat deze vlieger niet helemaal op als het gaat om religie. Een vrouw kan nooit een Boeddha worden en om die reden worden jongetjes nog weleens bevoordeeld. Beiden seksen ondergaan rond hun vijftiende een ceremonie (meisjes krijgen een officiële oor piercing) naar volwassenheid.

Birmese hebben een uniek systeem om namen te geven. Het systeem van de naamgeving in Myanmar (Birma) is al zeer oud. Het is een voor westerlingen vaak zeer moeilijk te begrijpen systeem omdat het grootste gedeelte van de bevolking geen achternamen gebruikt en gemakkelijk van naam verandert. Naast de namen worden er ook allerlei titels bijgezet die het geheel nog verwarrender maken. In de tijd van de overheersing door de Britten is een westers systeem ingevoerd, maar sinds de onafhankelijkheid wordt de voorkeur gegeven aan het traditionele systeem. Kinderen worden vaak vernoemd naar de dag van de week waarop hij of zij geboren is, waarbij elke dag van de week wordt aangeduid door bepaalde letters in het Myanmarese alfabet. Zo wordt maandag bijvoorbeeld aangeduid door de namen Kyaw, Khin, Kyin, etc. en dinsdag door namen als San, Su, Nyi, etc. Een andere manier van naamgeving is op basis van de geboortedatum.

opvallende feiten:

In de 19e eeuw kwam vanuit het zuiden van India de ‘Longyi‘ naar Myanmar overgewaaid. Dit is een eenvoudige doek die rond de taille gewikkeld wordt en die door zowel mannen als vrouwen gedragen wordt. Traditionele longyi’s zijn geborduurde of bedrukte doeken van ongeveer 2 meter lang die worden genaaid in een buisvorm. Voor mannen wordt de longyi ook wel ‘pasoe’ genoemd en voor vrouwen ‘htamein’. Beide lijken op elkaar, maar worden anders gedragen; de mannen dragen ze met een knoop aan de voorkant, terwijl vrouwen ze vastbinden aan de zijkant met de knoop verscholen in een zwarte band die aan de bovenkant van de longyi is vastgenaaid. Voor mannen zijn de longyi’s vaak voorzien van gestreepte patronen in gedekte kleuren, terwijl bij vrouwen deze zijn voorzien van bloemrijke ontwerpen in felle kleuren. Voor speciale gelegenheden als bruiloften worden meer elegantere longyi’s gedragen gemaakt van zijde.In Yangon (Rangoon) zie je nagenoeg geen scooters/motoren omdat deze verboden bij wet zijn;
Als je de ober nodig hebt “sis” (smakgeluidje);
Thanaka is een lichtgele verfstof die vrouwen en meisjes, soms in figuren, op hun gezicht aanbrengen. De verfstof wordt gemaakt van de bast van de Murraya paniculata. De lichtgele pasta beschermt de huid tegen de zon, voorkomt uitdroging en zorgt voor verkoeling. Sommigen zeggen dat het helpt tegen acne. Daarnaast lijkt het alsof de huid lichter wordt en dat is weer een schoonheidsideaal voor de vrouwen uit Myanmar.
Er zijn nog behoorlijk wat tolwegen in Myanmar (terwijl deze helemaal niet zo best zijn); de bus gaat op een weegschaal staan en met het oog daarop wordt afgerekend;
Er zijn meer dan een half miljoen monniken in Myanmar;
Birmese goochelen met getallen en nulletjes; op een nulletje meer of minder wordt niet zo nauw gelet;
Het aantal straathonden is schrikbarend en ze zien er ook niet echt heel gezond uit (kaal met plekken en misschien luis o.i.d.); velen zijn aangereden (geweest);
“Where are you from” betekent in het Birmees eigenlijk zoiets als “hello, how are you”?
In de bussen in Myanmar zitten vaak aan twee kanten een ingang (naast de chauffeur en dan achter de chauffeur in het midden – ik heb geen idee waarom dit is);
Je hebt direct attentie als je gaat schrijven in een noteboekje; nog niet zo lang geleden werd je hiervoor opgepakt en ondervraagd;
Er wordt in Myanmar heel veel 3-in-1 koffie verkocht;
Je kunt gemakkelijk je visum overschrijden in Myanmar – je betaalt 3000 K per dag extra en 3000 K voor administratiekosten;
Hosteleigenaren zijn heel snel geneigd even te bellen voor een reservering voor een kamer voor je op je volgende bestemming;
Veel Birmese mannen kauwen (en spuwen (rode) betel noten), kwatten, gorgelen en boeren in het openbaar;
“Cheroots” zijn traditionele Birmese sigaren die zowel door mannen als vrouwen gerookt worden. De puur handgemaakte sigaren worden gemaakt van de cordiaplant; het roken op zich is een stuk minder dan in Thailand en zeker als in Vietnam;
Er zijn veel meer muggen in Myanmar dan in Thailand, Laos of Vietnam aanwezig (er schijnt in midden Myanmar geen malaria voor te komen werd mij beweerd);
Als je de kelner nodig hebt maak je een “zoen” of “smak” geluidje en binnen de kortste keren staat deze naast je;
In het verkeer wordt behoorlijk rustig gereden (en gereageerd).

exportproducten

Myanmar exporteert onder andere olie, groente, teakhout, rijst, edelstenen, vis en rubber.

bekend om

WWII (Doden spoorlijn, Birma weg, Chindits en Ledo weg), “longyi”, liedje Robbie Williams (“Road to Mandalay”) boycot en de militiare regimes en “thanaka”.

bekendste personen

“Aung San” (Revolutionair), Ne Win (militaire leider) en “Aung San Suu Kyi” (politica en dissident).

gemiddelde kosten

De prijzen zijn de afgelopen jaren gigantisch gestegen in Myanmar maar ondanks dit is Myanmar nog steeds een goedkoop land om in rond te reizen. Dit gezegd hebbende is waarschijnlijk de grootste kostenpost je overnachtingen. Voor een bed in een slaapzaal in de voormalige hoofdstad Yangon betaal je minimaal 10 euro wat voor prijzen in deze regio veel is. Daarentegen heb ik in een “single” kamer in andere plekken niet meer betaald dan 5 euro inclusief ontbijt. Grote verschillen zijn. Andere kostenpost die behoorlijk kan oplopen zijn de entree fees voor grote toeristische sites; Bagan (15 dollar), Inle meer (10 dollar) en Mandalay sites (10 dollar). Andere Westerse dingen zoals eten (pizza, hamburger en patat) zijn relatief prijzig naast typische Westerse producten zoals chips en zuivelproducten. Een kop oploskoffie, noedels in een theehuis, lokale bus en water zijn zeer goedkoop.

Avondeten : tussen de 700 (simpel) tot 3000 K (toeristen restaurant)
Bus : 1000 K per uur (gemiddeld)
Hostel (single) : 11.000 K (excl. wc en douche, incl. ontbijt
Biertje (tap) : 600 K
Koffie (met melk) : 200 a 300 K
Grote fles water : 300 K
De was : kleine dingen 200 K – grote dingen 500 K (p/st)

wanneer te gaan

De beste maanden om Myanmar te bezoeken zijn tussen November en Februari. Maart en april zijn de warmste zomermaanden. Verkoeling komt in de periode daarna, mei t/m oktober, maar helaas met behulp van regen.

films:

Rambo IV (2008; 7.1)
The lady (2011; 7.1)
Merrill’s Marauders (1962; 6.7)
Beyond Rangoon (1995; 6.6)
Railway Man (2013; 7.1)
To End all wars (2001; 7.1)

boeken:

William Fowler - “We gave our today”
Alister McRae - “Irrawaddy Flotilla”
Emma Larkin - “Finding George Orwell in Burma”
Christina Fink - “Living silence; Burma under military rule”
Khin Myo Chit - “Colorful Myanmar”
Thant Myintu - “The river of lost footsteps” (7.8 )
Louis Allen - “The Longest War: 1941-1945”
G.E. Harvey - “History of Burma”
Peter Olszewski - “Land of a thousand eyes”
Inge Sargent - “Twilight over Burma; my life as a Shan princess”
Aung San Suu Kyi - “Freedom for Fear”
Amitav Ghosh - “The Glass Palace”
Alan Rabinowitz - “Life in the valley of Death
Donovan Webster - “Burma Road”
Pascal Khoo Thwe - “From the land of green ghosts; A Burmese odyssey”
Ralph E. Tanner - “Burma 1942; Memories of a retreat”
Andrew Marshall - “The trouser people; a story of Burma in the shadow of the Empire
Thant Myintu - “Where China meets India”
Don Moser - “The Last battle” (over Japans leger in Birma)

algemene links:

zie ook:

Klik hier voor inleiding - MYANMAR >>>