Casablanca

Hassan II moskee:

De werken aan deze moderne moskee begonnen op 12 juli 1986;  zesduizend traditionele Marokkaanse ambachtslieden hebben zes jaar gewerkt om al deze ruwe materialen te verwerken tot mozaïeken, stenen, marmeren vloeren, zuilen, houtsnijwerken en geschilderde plafonds.

Alle graniet, pleisterwerk, marmer, hout en andere gebruikte materialen in het complex zijn afkomstig uit alle streken van Marokko, met uitzondering van enkele witte granieten zuilen en de glazen kroonluchters: die komen beide uit Italië. 

Het is de grootste moskee van het land en behoort tot de 7 grootste moskeeën in de wereld. De moskee is gebouwd op grond die onttrokken is aan de zee en de helft van de moskee steekt uit over de zee.

Dit werd geïnspireerd door een vers uit de Koran die spreekt over de troon van God, gebouwd boven het water. Een gedeelte van de vloer van het complex is van glas, zodat de biddende gelovigen (maximaal 25.000) direct boven het water knielen.

's Nachts branden er boven in de minaret schijnwerpers die richting Mekka schijnen. Naast deze - vooral - godsdienstig geïnspireerde eisen van opdrachtgever koning Hassan II zijn er modernere kenmerken: het gebouw is ontworpen om bestand te zijn tegen aardbevingen, de deuren zijn elektrisch aangestuurd en het complex heeft een uitschuifbaar dak. 

De moskee heeft duidelijke Moorse invloeden en de architectuur komt overeen met het Alhambra en de Mezquita in Spanje. De Hassan II-moskee is, samen met de historische Tin Malmoskee, de enige moskee in Marokko die opengesteld is voor niet-moslims. Buiten is plek voor nog eens 85.000 gelovigen. Entree is 120 Dinar.

Andere bezienswaardigheden:

De oude historische stad van metropool Casablanca geeft je een idee hoe klein en nietig deze stad was voordat de Fransen het een echte (moderne) stad maakten. Je kunt een kijkje nemen bij de klokkentoren of bij de “Cleuh” moskee.

Aan de noordkant van de Medina is het aan je stand verplicht een  bezoek te brengen aan Rick’s café – het plek waar de film Casablanca zich grotendeels afspeelt. Boven kun je de film in herhaling zien terwijl je kunt genieten van een lunch en ’s avonds een romantisch diner (zie eten & drinken).

Tenslotte kun je een bezoek brengen aan het Habous kwartier. Deze wijk is als nood aangelegd door de Fransen in de oude Marokkaanse stijl – smalle straatjes, steegjes en is een mix tussen een “ville nouvelle” en een “medina”. Het Koninklijk paleis wat zich hier bevind is gesloten voor het publiek maar je kunt wel naar het oude “Mahakma du Pasha” (gratis entree). Dit hof met receptie heeft zo’n 60 kamers met gedecodeerde plafonds en houtwerk.   

Andere bezienswaardigheden:

• Joodse museum van Casablanca.

De naam blijft bestaan in de benaming voor het oude, oorspronkelijke deel van Casablanca. Het is het meest welvarende, verwesterde deel van de stad. Bijna zeker is dat de Feniciërs in de wateren in en rond Casablanca al sinds jaar en dag handel dreven al zijn hier geen bewijzen voor.

In reactie op de komst van de islamitische legers ontstond in de 7e eeuw rondom de stad een onafhankelijk, Berbers koninkrijk, dat zich bleef verzetten tegen islamitische invloeden. Dit kleine koninkrijk van de “Barghawata” bleef bestaan tot het in de 11e eeuw werd veroverd door de Almoraviden. In de 14e eeuw werd “Anfa” (Casablanca) door de Meriniden ontwikkeld tot een belangrijke havenstad.

Vanaf de 15e eeuw werd het opnieuw onafhankelijk en werd de stad een broeinest van piraten. Om deze reden verzamelden de Portugezen in 1468 10.000 soldaten en 50 schepen; de stad werd totaal vernietigd. In 1515 herbouwden de Portugezen de stad onder de naam Casa Branca (het witte huis).  

Het vertrek van de Portugezen

Deze bleven tot 1755, toen ze na een aardbeving de stad verlieten. Het werd door sultan Sidi Mohammed Ben Abdallah herbouwd als Dar el-Beida maar het zou z’n oude belangrijke grandeur verliezen.

In het midden van de 19e eeuw snakte Europa naar graan en wol en Marokko werd opnieuw een handelsoord. De Spanjaarden kregen het recht er een commercieel centrum te stichten, en gaven het zijn huidige naam, Casablanca.  

Het was niet allemaal halleluja; wrijving tussen de lokale bewoners en de inhalige Europeanen mondde uit in een beschieting van de stad door de Fransen die toestemming hadden gekregen een onnatuurlijke haven aan te leggen. Een hevige strijd begon om de macht in de stad met de Fransen als winnaar die de stad en land begonnen te koloniseren.

Het was na de Franse kolonisatie vanaf 1912 dat Casablanca andere Marokkaanse steden als Fez en Marrakesh overvleugelde: Rabat werd hoofdstad, en de as Rabat-Casablanca werd sterk ontwikkeld door de Fransen. Casablanca werd de belangrijkste handelsstad van het land en de belangrijkste plaats voor Europese vestiging. 

In januari 1943 werd in Casablanca de Conferentie van Casablanca gehouden, een belangrijke conferentie, waarin Franklin Delano Roosevelt en Winston Churchill afspraken dat slechts de volledige overgave van nazi-Duitsland als einde van WW2 zou worden geaccepteerd.

De oorlogsconferentie van Casablanca: