Don Det

Het is een relaxte boottrip naar een relaxed eiland wat in de Franse koloniale tijd een belangrijke route was tussen Saigon in Vietnam en Laos. Als we stoppen moeten we even de oever opklimmen en dan begint een looppad zonder gemotoriseerd verkeer wat tussen verschillende restaurantjes, winkeltjes en hostels loopt.

Een hippiedorp op een eiland wat waarschijnlijk net als “Vang Vieng” zal uitgroeien tot een “happy” drugsoord met drank en “Friends” op de televisie. Ik zoek een hostel uit en ga languit in mijn hangmat die op mijn balkon hangt en ben van plan niets anders te doen hier dan lezen en slapen.

Als de generators aanslaan maak ik een rondje in het dorp om terug te keren en te zien dat het aardedonker is terwijl het nog helemaal niet zo laat is. Ik maak aanstalten op zoek te gaan naar de eigenaresse als ik haar tref in de tuin – ze heeft al benzine gekocht en even later is er weer licht!

De volgende dag is m’n devies – luieren en niets doen. Het is wel even lekker om niets te doen en ik ontbijt “happy” laat en relaxed op een terras van een ander hostel.

Ik loop een klein rondje en geniet van het vele water en de delta maar besluit weer terug te gaan naar mijn hangmat en neem onderweg wat biertjes mee.

In mijn reisgids lees ik trouwens dat de eilanden hier (het zijn er veel meer dan alleen deze) zelf onafhankelijk willen zijn van de rest van het land; ze verbouwen hun eigen groente, rijst, suikerbiet, kokosnoten.

Daarnaast vissen en weven ze. In mijn hangmat besluit ik dat ik morgen richting de hoofdstad van Cambodja reis om daar mijn camera te laten repareren of om een nieuwe te kopen. Ik twijfel nog om de Irrawaddy dolfijnen te gaan spotten met een bootje wat hier mogelijk is maar besluit dit te gaan doen in Cambodja.

Met die gedachte leg ik mijn hoofd weer naar achteren en ga verder in mijn boek.