Petra

As Siq: 

De stad is slechts toegankelijk via een smal bergpad vanuit het noordwesten of vanuit het oosten door een 1,5 km lange en tot 200 m diepe rotskloof, de Siq, die op de smalste plaats slechts 2 m breed is. Ooit was er een boog boven de ingang van de Siq gebouwd door de Nabateanen.

Op sommige plaatsen zie je nog de 2000 jaar oude terracotta pijpen gebruikt om het water in Petra te krijgen. Een grote fout van de meeste mensen is dat As Siq is een kloof ontstaan door water dat door deze heen vloeide.

Er zijn plekken waar de zijmuren boven je uit torenen zodat het lijkt alsof je deels in een grot wandelt. Naast de functie om Petra geheim te houden zou As Siq ook gebruikt zijn om religieuze processies te houden. 

Al Khazneh (de schatkamer):

Al Khazneh is het bekendste monument in de oude Jordaanse stad Petra. Net zoals de meeste omliggende gebouwen in deze stad, waaronder het klooster Ad Deir, werd deze structuur uitgehouwen uit een zandstenen rotswand.

Het gebouw, dat diende als graftempel, heeft invloed gehad op de klassieke Griekse architectuur en is een toeristische attractie. Het gebouw is een graftempel die in 2 jaar gebouwd is beginnend in 84 v.Chr., waarschijnlijk in opdracht van koning Aretas III van de Nabateeërs. De voorgevel, uitgevoerd in een dubbele Korinthische orde, is 40 meter hoog en 25 meter breed. 

Het gebouw dankt zijn naam aan de legende van de bedoeïenen. Zij dachten dat de graftombe het werk moest zijn geweest van de Farao van Egypte. In zijn achtervolging op Mozes en het Israëlische volk, werd hij gehinderd door het feit dat hij al zijn schatten mee moest slepen.

De farao, bekend met de krachten van de zwarte magie, bouwde toen de Schatkamer en sloeg in de urn op de top van het gebouw zijn schatten op.

Daarna kon hij zijn achtervolging voortzetten. Ook wordt beweerd dat piraten hier hun schatten opsloegen. Sinds 2007 is de schatkamer één van de zeven nieuwe wereldwonderen.

Ad Deir (het klooster)

Ad Deir is een in de rotsen uitgehouwen bouwwerk in de oude Jordaanse stad Petra, gelegen in het huidige Jordanië. Het monument werd door de Nabateeërs in de eerste eeuw gebouwd en is ongeveer 50 meter breed en 39 meter hoog wat maakt het het grootste monument van Petra.

Het is gelegen op een berg ten noordwesten van het stadscentrum. Het diende mogelijk als een tempel voor koning Obodas I. 

Ad Deir werd in het midden van de 1e eeuw na Christus gebouwd en diende, anders dan de huidige naam doet vermoeden, aanvankelijk niet als klooster. Ad Deir was waarschijnlijk ook niet bedoeld als grafruimte. In 2004 werden twee vervallen stenen banken langs de zaalwanden ontdekt, die de indruk wekken dat Ad Deir heeft gediend als het mausoleum van de heerser.

Een inscriptie lijkt te wijzen op een verband met de cultus van koning Obodas I van de Nabateeërs, die aan het begin van de 1e eeuw voor Christus heerste, hoewel de precieze relatie onduidelijk is. De ruimte voor het klooster werd ooit omringd door hoge columns – de plaats was hoogstwaarschijnlijk een plaats waar offers werden gebracht. 

De Kerk van Petra

De kerk is een van de meest recente ontdekkingen. Het gaat om een Byzantijnse of Oost-Romeinse kerk. Opmerkelijk is dat het een gebouw is dat niet is uitgehakt in de rotsen. Pas in 1990 werden bij opgravingen de ruïnes van de kerk ontdekt.

Volgens wetenschappers is de eerste versie gebouwd in 450 na Chr., maar zijn de meeste restanten terug te voeren tot het jaar 500 na Chr. Ook hier was waarschijnlijk een aardbeving de oorzaak voor zijn instorten. Bijzonder zijn de vele mozaïeken die op de bodem zijn gevonden.

Met afbeeldingen van exotische en mythische dieren. Maar ook van menselijke figuren. Daarnaast werden in 1993 in een hoek van de kerk 152 papyrusrollen gevonden. Deze zogenoemde Petra-rollen behoorden aan de deken van de kerk, ene Theodorus.

Al-Madbah (het altaar)

De makkelijkste begaanbare plek waar offers werden gebracht in de bergen rondom Petra moet “Al-Madbah”” zijn zoals het lokaal bekend staat. Gesitueerd op de top van “Jebel Madbah” is dit altaar zeker niet het best bewaarde bouwwerk van Petra maar het uitzicht is onovertrefbaar.

De Grote Tempel van Petra:

Deze tempel is een van de grootste raadsels van Petra. Ook omdat van het gebouw zo goed als niets over is. Jarenlang onderzoek heeft aangetoond dat het architectonisch een ander gebouw moet zijn geweest dan de meeste andere. En een van de weinige gebouwen is die niet is uitgehakt in de rotsen. De tempel is ooit zo’n 35 bij 42 meter groot geweest en kenmerkte zich door de bonte mix van bouwstijlen.

Andere bouwwerken en monumenten in en rond Petra zijn:

• De Koninklijke graven, de Romeinse weg, Qasr al-Bint (tempel), het urnengraf (Al-Mahlama), Al-Habis, het Korintisch grafmonument (het klooster), het paleisgraf en de hoge offerplaats.

Andere bezienswaardigheden:

Wu’Ira (kruisvaarders kasteel) en Siq Barid (klein Petra) en Ain Musa (de rots die Mozes aanraakte en zodoende een waterbron aanboorde). Ook nabij Petra bevindt zich de Schrijn van Aäron, de plek waar volgens de legende de broer van de profeet Mozes begraven ligt. 

Ongeveer rond 600 v.Chr. de eerste Nabateeers kwamen in het gebied aan van het westen van Arabië. De nomadische mensen zouden zich hier vestigen nadat ze vele malen de regio hadden geplunderd. Met hun kennis van waterhuishouding een kunstmatige oase schiepen en daarmee een voorwaarde voor de bloei en de groei van de stad.

Het water en de beschutte ligging maakten Petra tot een bevoorrecht station voor karavanen uit het zuiden van Arabië die overwegend beladen waren met luxegoederen voor afnemers uit het gehele Middellandse Zeegebied, zoals kruiden uit Indië, ivoor uit Afrika, parels uit de Rode Zee en zelfs wierook.

De hars van de wierookboom werd in de gehele antieke wereld als een bijzonder kostbare offergave en medicijn aangezien. In omgekeerde richting kwam via Petra handelswaar uit de Levant, zoals goudsmeedwerk uit Aleppo, terecht op de markten van Jemen en Oman. Tussenhandel en invoerrechten leverden de Nabateeërs hoge winsten op. Rond de bloeitijd, zo’n 200 v.Chr. zij beheersten een gebied zo groot van Jordanie, Syrie en Rome. In het begin van de jaartelling woonden in Petra naar schatting 25.000 mensen. 

Aanvallen en beleg

Niet later dan in het jaar 63 v.Chr. de Romeinse generaal Pompey wilde Syrië en Palestina veroveren maar werd door de Nabateaanse koning kocht de Romeinse troepen af. Koning Herodus (als bondgenoot van de Romeinen) probeerde tweemaal het rijk aan te vallen. In het jaar 31 v.Chr. slaagde hij hier gedeeltelijk in. In 106 werd hun rijk alsnog door het Romeinse Rijk veroverd toen zij de Parthianen kozen als hun bondgenoot.

Het gebied ging deel uitmaken van de provincie Arabia. Later werd de stad de zetel van een bisdom, maar in 551 was de stad het toneel van zowel een beleg en inneming door de Byzantijnen op de Perzen en van een vernietigende aardbeving. De handelsroute door Petra werd vervangen door de scheepvaart over de Rode Zee.

Na die tijd werd de stad verlaten. Pas tijdens de tijd van de Kruisvaarders werd Petra gedeeltelijk ingenomen om aldaar een fort te bouwen. Petra werd door de daar wonende Bedoeïenen geheim gehouden bevreesd dat ze waren dat het een toeristische attractie zou worden en hun leven zou aantasten. De Zwitser Jean Louis Burckhardt, vermomd als Indiase handelaar, herontdekte Petra in 1812 voor de westerse wereld.

De stad was inmiddels tot een ruïne verworden.