Yudanaka

Reisverhalen - Japan



de "kogel"trein


Het is zoals zo vaak hier verschrikkelijk druk in de stations en ik word nu zelfs door een van de “drukmensen” (mensen die als baan hebben zoveel mogelijk mensen in een metrowagon te duwen) naar binnen gestuwd. 

 

Aangezien ik toch besloten heb een “Shinkansen” ticket te kopen en sta gespannen te wachten op de snelste treinen ter wereld.

 

Eigenlijk heb je, als je erin zit er niet zoveel erg in dat je zo snel gaat alleen als je al na zo’n korte tijd zoveel kilometers hebt afgelegd en uitstapt aan de andere kant van het land: Nagano. Zoals zo vaak hier loop ik het informatiecentrum uit met een tas vol brochures, tijdtabellen en andere informatiebladen en neem ik de lokale trein richting Yudanaka.

 

Onderweg kleine dorpjes en heel veel roze bloemen die lijken op wijnranken, maar helaas ken ik de achtergrond er niet van. Op het kleine schattige treinstation van het dorp komt de trein schokkend tot stilstand en als ik uitstap hoor ik klassieke muziek. De mensen hier vinden het prachtig maar ik moet tot mijn schrik aan iets vreselijks denken – de concentratiekampen.

 

Aangezien het feit dat waar ik heenga ik nog een stuk moet lopen laat ik mijn grote tas achter in het station en haast mijzelf naar een bushalte waar maar weinig bussen gaan naar het “apenpark”. 


olympische apenpoel


Het stadje, wat net als Nagano als gastheer optrad voor de Olympische Winterspelen in 1998, is doorklieft door een brede kolkende rivier met overal kleine watervalletjes en stroompjes. En ze zullen trots zijn geweest op die spelen want overal staan de borden er nog van.

 

Als enige stap ik uit bij een halte in het bos waar ook een paar prachtige grote villa’s staan met mooie gekleurde kersenbloesems in de tuin. Gelukkig zie ik het bord staan en weet dus dat ik op de goede route zit terwijl ik nu een bospad wordt opgestuurd.

 

Er schijnt dat je hier zelfs in de bossen de seroi kan tegenkomen; dit is een zeldzaam hert met een groot gewei.

 

De groep van 200

Ik loop over een richel langs een bergwand en aan de andere zijde een vallei met een zeer heftig stromende rivier met rotsen die ik net kan zien door de bomen heen. Na een half uur wandelen door de bossen kom ik bij een grote geiser aan die heet water de lucht inspuit. Wat trappen leiden naar de ticket box en dan hoor ik ze al van ver: de half wilde sneeuw makaken-apen die hier een prachtig leven leiden!

 

Eerst een houten bruggetje over waaronder de rivier wild stroomt en daarnaast een bergwand vol met apen. Ook de heet waterpoel die daar ligt zit vol met apen die zich verwarmen en elkaar vlooien. Er schijnen er zo’n 200 te zijn en ze worden bijgevoederd. Ze schijnen totaal geen notie te nemen van de mensen die ze hier komen bekijken en rennen en vliegen langs je heen alsof je er niet bent.

 

De tourgroep vertrekt en ik blijf als enige mensaap achter in het midden van deze krijsende troep waarbij ik me totaal niet op mijn gemak voelt. 



slapen in een ryokan


Terug in het dorp loop ik nadat ik mijn tas heb opgehaald naar het informatiecentrum die hier overal zijn in Japan en vraag om een goedkope slaapoptie. Eerst doe ik wat boodschappen bij “Lawson” en wandel daarna naar het einde van het dorp waar ik een aantal “voet” onsen tegenkom – nooit eerder gezien! 

 

Ze hebben wederom een Ryokan voor mij geboekt en deze is gelegen tegen de bergwand aan tussen de bomen en het heeft een prachtige voortuin.

 

Ik wordt beleefd binnen gelaten en ik vol de vrouw door een aantal gangen waar je uitzicht heb door het glas op de tuin en wat houten trappetjes naar achter in het huis waar het gastenverblijf is.

 

Daar wordt ik naar binnengelaten als ze me ook attent maakt op de doucheruimte die verderop in de gang zit. Volgens mij ben ik de enige gast vandaag en ik stuiter bijna achterover als ik de kamer inkijk – wauw!

 

Ik heb een groot uitzicht op de tuin die gevuld is met bloemen, planten, een vijver vol met karpers en overal rookwolkjes van kokend heet water die uit de grond komt.

 

De kamer zelf bestaat uit een voor- en achtergedeelte met een tafel en stoelen, er is een wastafel, ijskast en zelfs kapelletje. Mijn “huispak” ligt klaar op mijn bed en ik besluit eerst de kachel aan te doen en mijn spullen uit te ruimen. ’s Avonds neem ik een hete douche en daarna probeer ik in de “huis-onsen” te gaan zitten maar die is echt te heet wat ik ook probeer. Voldaan en moe ga ik mijn bed in.


yudanaka - tips & advies (2009)


Het treinstation ligt op loopafstand van het centrum. Hiervandaan kun je het beste de “Nagaden” trein nemen naar Nagano waarna je bijna overal naartoe kunt reizen. Deze treinrit duurt zo’n 1 uur en 15 minuten en kost rond de 1120 Yen. 

 

Indien je naar het apenpark wilt neem de bus naar Kanbayashi onsen. Deze rit duurt een kwartiertje en kost rond de 220 Yen. Er gaan 8 bussen per dag.

 

Hiervandaan is het ongeveer 400 meter de berg opwandelen en dan naar de welbewuste poelen. Het is dan nog zo’n 1,5 kilometer. 


Naam          : Hostel Ryokan Maruka

Prijs             : 3000 Yen excl. douche, wc of  ontbijt

 

Inhoud:

Deze Ryokan kreeg ik door van het informatiecentrum en bleek een van m’n mooiste slaapplekken in Japan tegen een zeer betaalbare prijs.

 

Je hebt een eigen kamer met een voorportaal waar een tafel en stoelen staat. Ook de kamer is eigentijds ingericht en is van alle gemakken voorzien.

 

Het mooiste was misschien wel het uitzicht over de typische Japanse tuin met stenen en karper vissen in de vijver. De douche bestaat uit een stenen ton waar je heet water in kunt doen. Een echte aanrader en onvergetelijk.



zie ook:




meer links:


Meru Betiri NP

INDONESIE

In het zuidoosten van het Indonesische eiland Java kun je reuze-schildpadden treffen. 

Bwindi NP

OEGANDA

Gorilla's leven nog maar op een paar plekjes in het wild zoals in Bwindi NP in zuidwest Oeganda.