Kyoto

Er zijn in Kyoto z’n 1600 Boeddhistische tempels, 400 “Shinto” heiligdommen, talloze paleizen, tuinen, authentiek straatjes en plekken te bewonderen waar “geisha’s” rondlopen.

Hier volgt een kleine opsomming. 

·     Kinkaku-Ji:

Dit is de veel bezochte en zeer fotogenieke “gouden tempel” van Kyoto. De in 1397 gebouwde villa voor de pensioengerechtigde shogun Ashikaga Yoshimitsu ligt een beetje in een vreemde uithoek van de stad maar is zeker de moeite waard om te bezoeken.

Het gebouw werd al door de zoon van bovengenoemde als tempel ingericht en moest na 1950 (toen hij door iemand in brand was gestoken) weer helemaal in oude stijl worden herbouwd. Rond de tempel is een prachtige Japanse tuin aangelegd.

Entree: 400 yen

Kiyomizu-dera e.o.

Een van Middeleeuwse tijd gebouwde houten tempel is een symbool van Kyoto. Gebouwd in het jaar 798 als een pagoda waar Boeddhistische lessen gegeven werden wordt deze gesteund door pilaren die tegen de achterliggende heuvel aanstaan.

Vele heiligdommen omringen deze belangrijke tempel waarvan de onderliggende waterval met heilig water er eentje van is.

Op een steenworp afstand liggen de zeer toeristische straatjes Ninen-Zaka en Sannen-Zaka die onderdeel uitmaken van een van de best bewaarde buurten van Kyoto. Houten huisjes, souvenirwinkels maar ook traditionele winkels en restaurants. Grote kans dat je hier een “geisha” treft.

Even verderop ligt het park Maruyama Koen met z’n gelijknamige tempel. 

Ponto-Cho en Gion:

Ponto-Cho is het traditionele uitgaansgebied van Kyoto; als je ’s avonds naar dit gebied gaat waan je je terug in het oude Japan met kleine houten huizen, grote lichtlantaarns die branden, vele restaurants en andere uitgaansgelegenheden en hele grote kans dat je hier een of meer geisha’s of “maiko’s” tegenkomt.

Tussen de twee genoemde districten in ligt misschien wel het mooiste straatje van Japan – Shirakawa-Minami-dori – prachtige houten huisjes en een heerlijke authentieke sfeer. Ook hier geld de tip – kom in de avond en maak een wandeling langs dit deels langs het water liggende straatje.

Gion is het andere district waar de kans op het zien van een “geisha” groot is; grote gedeelten van deze wijk zijn inmiddels beroofd van hun oude huizen en gebouwen maar er zijn ook hier traditionele 17de eeuwse establimenten waar je de Japanse gastvrouwen kunt spotten.   

Ginkaku-ji en Nanzen-ji

Het was de bedoeling dat deze villa (afkomstig van shogun Ashikaga Yoshimasa), als rustoord na de burgeroorlog gebouwd, belegen zou worden met zilver. Helaas kwam het niet zover; na z’n dood werd de villa getransformeerd naar tempel.

Naast het gebouw wat prachtig is is daar ook een schitterende Japanse tuin aangelegd die niet gemist mag worden (entree: 300 yen). Je kunt hiervandaan een prachtige wandeling langs de rivier maken om eerst een bezoek te brengen aan de Honen-In tempel. Zo’n twee a drie km verderop zijn daar de twee  Nanzen tempels.

De eerste is een gigantische grote houten tempel en de tweede is een complex prachtig gelegen in de bossen. Met een beetje geluk ben je hier helemaal alleen in deze mystieke omgeving; tip – ga zeker even kijken in het kleine heiligdom wat tegen de heuvel aan ligt midden in het bos. 

Andere bezienswaardigheden:

• Kyoto Keizerlijke Paleis park, Ryoan-ji, Nijo-Jinya (ninja huis) en Heian-Jingu. 

De nieuwe stad, “Heiankyo” genoemd, werd de zetel van het keizerlijke hof vanaf 795. Het werd op de Chinese wijze gebouwd in een roostervorm.  Later kreeg de stad de naam Kyoto die de hoofdstad bleef tot het einde van de “Edoperiode” in 1868.

In die periode woonde de Keizerlijke familie hier maar het was niet altijd de stad waar de politieke macht vandaan kwam omdat er militaire raden (“shogunates”) regeerden.

De wettelijke hoofdstad

Wat we nu zien in de oude keizerlijke stad is voornamelijk gebouwd na de 15e eeuw (Edo periode); de tempels en gebouwen voor die tijd werden stuk voor stuk vernield. Sommigen menen overigens dat Kyoto nog steeds de wettelijke hoofdstad is. Nadat Edo was hernoemd tot Tokyo, was Kyoto korte tijd bekend als Saikyo, dat 'westelijke hoofdstad' betekent.

Vanwege het rijke culturele erfgoed in Kyoto bleef de stad een bombardement tijdens de Tweede Wereldoorlog bespaard. Vandaag de dag is het de enige grotere stad in Japan die nog steeds een overvloed aan vooroorlogse gebouwen heeft, hoewel de moderne tijd toch doorbreekt – het is en blijft een culturele en opleidingsstad pur sang.

In 1997 werd in de stad de conferentie gehouden die resulteerde in het Kyoto-protocol over de beperking van de uitstoot van broeikasgassen.