Meer van Galilea (o.a. Tiberias)

Tiberias:

Vanwege aardbevingen en oorlog staan er nog heel weinig huizen en gebouwen overeind van voor 1948. Een uitzondering is het Meyouhas hostel vlakbij het Rabin plein. Een ander is de Al-Amari en Jama Al-Bahr moskee.

Nabij de oevers vind je de St. Peter Parish kerk wat ooit in de 12de eeuw gebouwd is door Kruisvaarders. Het werd een moskee, een caravanserai door de Ottomanen en daarna weer een kerk.

Je kunt een kijkje nemen in het centrum gelegen archeologische park, de oevers van het meer of in de voetgangersgebied van Midrahov. Ten zuiden van het centrum kun je de aloude heetwaterbronnen Hammat van de stad vinden.

Tenslotte zijn er talloze belangrijke tombes in en rond de stad te bezoeken.

Noordoever Galilea meer

Vanaf berg Arbel in het nationale park met dezelfde naam heb je een pracht uitzicht (vanaf de Corab boom) over de stad Tiberias maar ook het meer van Galilea en de daarachter gelegen Golan hoogte.

Je hebt ook uitzicht over het gehucht Migdal, gelegen op zo’n 6 km ten noorden van Tiberias; dit zou de plek moeten zijn waar Maria Magdalena zou zijn geboren. Ook kibboets Ginnosar met z’n gelijknamige museum is goed zichtbaar.

Aan de oostzijde van het meer ligt Majrase – een oase voor kinderen waar je je zo’n 1,5 km lopend door de Bethsaide vallei lagune waant. Een groot deel van het optreden van Jezus speelt zich af rond het Meer van Galilea. Jezus heeft een tijdlang aan het Meer van Galilea gewoond, in Kapernaüm. Ook een aantal van Jezus' discipelen, die vissers waren op het Meer van Galilea, woonden er. Een aantal bekende Bijbelverhalen, zoals de wonderbare spijziging, en dat Jezus op de zee wandelt, spelen zich op en rond het Meer van Galilea af. 

Kapernaum:

Nederzetting Kapernaum was bewoond tussen het jaar 150 v.Chr. tot 750 n.Chr. Deze wordt genoemd in het Nieuwe Testament als woonplaats van Jezus en de plaats waar hij z’n eerste discipelen rekruteerde zoals de lokale vissers en broers Petrus en Andreas en Jacobus en Johannes maar ook Mattheus de tollenaar (belastingophaler). 

Jezus ging toen hij hoorde dat Johannes de Doper gevangen was genomen zelf in Kapernaüm wonen. In de synagoge aldaar gaf hij onderricht. Verder verweet Jezus de inwoners van deze plaats dat ze, ondanks de wonderen die hij er had gedaan, niet tot bekering waren gekomen.  

Tijdens de 4^e eeuw was de stad flink aangezwollen en breidde zich uit over de heuvels. Na de Arabische verovering na 700 n.Chr. werd de stad verwoest en nooit meer bewoond. In 1894 zijn de ruïnes en aangrenzend gebied aangekocht en heden ten dage in bezit en beheer van de Franciscanen.

Zij bouwden westelijk van het Huis van Petrus een klein klooster en wijdden zich voortaan aan het onderzoek van Kapernaüm. In de ruïnes van het vermeende huis van Petrus zou Jezus een kamer -die met de mozaïeken vloer – bewonen.  

Tabgha:

Tabgha wordt weleens omschreven als de mooiste en meest serene Christelijke heilige plaats zelfs als je geen religieuze achtergrond hebt. De naam Tabgha is een vervorming van het Griekse Heptapegon, dat 'plaats van de zeven bronnen' betekent. Van de zeven bronnen die in het Meer van Tiberias uitkwamen bestaan er nog vijf.

De plaats staat vooral bekend om het nieuwtestamentische verhaal over Jezus die zijn vijfduizend toehoorders voedde met vijf broden en twee vissen. Op de plaats waar vermoed wordt dat deze gebeurtenis exact plaatsvond werd in de 5e eeuw door de Byzantijnen de Broodvermenigvuldigingskerk opgericht. 

Berg der Zaligsprekingen

Het was hier op deze heuvel dat Jezus een aantal preken afnam aan de aanwezige geïnteresseerden. De kerk der Zaligsprekenden is gelegen in een prachtige tuin met palmbomen en bloemen. Het uitzicht is indrukwekkend.

Het is de plek waar Johannes de Doper Jezus doopte. In een zeer groene en prachtige omgeving lopen geplaveide hellingen omlaag naar de oever van de rivier.

In het water zijn ijzeren leuningen aangebracht, zodat dopelingen en anderen, vaak gekleed in witte gewaden, zich in het stromende water van de rivier de Jordaan kunnen begeven om aldaar gedoopt te worden.

Beit Gabriel is iets verderop – het was hier dat er in 1994 een vredesverdrag werd getekend tussen Israël enerzijds en Jordanië. Vanuit het raam van de vergaderkamer kun je de beide landen zien liggen. Ernaast ligt het vredespark.  

Hamat Gader:

Dit heetwaterbron- en dierenparkresort ligt op zo’n 8 km ten zuidoosten van het meer van Galilea en is zeer populair bij toeristen en lokale Israëliërs. Er is een spa, zwembaden en delen van oude Romeinse ruïnes zijn gereconstrueerd. Ook is er een krokodillenboerderij. Gesticht tijdens Romeinse tijden is er nog steeds een Romeins theater te zien dat gebouwd werd in de 3e eeuw n.Chr. met 2000 stoeltjes.

Een grote synagoge werd in de 5e eeuw gebouwd. Het naast- en bovenliggende deel van de oude Romeinse nederzetting ligt tegenwoordig in Jordanië en heet Umm Qais.    

Belvoir:

Het kruisvaarderskasteel Belvoir, genoemd, is gelegen op een heuvel op het Naftali Plateau, 20 kilometer ten zuiden van het Meer van Galilea en ongeveer 500 meter boven de vallei van de Jordaan in Israël. 

Het was oorspronkelijk een deel van het feodale landgoed van een Franse edelman genaamd Velos, die leefde in Tiberias. Velos verkocht het land in 1168 aan de Hospitaalridders.

Deze orde bouwde op de heuvel een kasteel. Het kasteel diende zijn doel tijdens een belangrijke invasie van de moslims in het Koninkrijk Jeruzalem uit het oosten. Het kasteel weerstond de aanval van de islamitische krachten in 1180.

Tijdens de campagne van 1182 werd de Slag bij kasteel Belfort uitgevochten tussen koning Boudewijn IV van Jeruzalem en Saladin. Dit resulteerde in een kleine overwinning voor de kruisvaarders. Na de overwinning van het Islamitische leger onder Saladin tegen de kruisvaarders in de Slag bij Hattin werd het kasteel opnieuw belegerd. De belegering duurde anderhalf jaar totdat de verdedigers op 5 januari 1189 zich overgaven. 

Het einde van het kasteel

De vestingwerken van het kasteel werden in 1217/18 ontmanteld door de Islamitische heersers, die vreesden voor een herovering van het fort door de kruisvaarders. In 1240 werd het kasteel weer afgestaan aan de kruisvaarders bij een overeenkomst, echter door gebrek aan financiële middelen konden ze de vestingwerken niet herstellen en kwam het weer onder Islamitische controle.

Het Palestijnse dorp werd ontruimd in 1948 na een aanval van de Israëlische strijdkrachten. Nu kun je het bezoeken.

De stad is naast Jeruzalem, Hebron en Safed een van de heilige steden voor joden. Lange tijd is het spiritueel centrum geweest voor de joden in het land. De stad heeft een rijke geschiedenis. In het oude Israël lag het in het gebied van de stam Naftali.

Verder bevindt de graftombe van Maimonides zich in de Ben Zakkai-straat in Tiberias, en ook de graven van Jochanan ben Zakkai en van Rabbi Akiva liggen in de stad.

Na de verwoesting van de Tempel van Jeruzalem werd het Sanhedrin in de 2e en 3e eeuw n. Chr. naar Tiberias verhuisd. De Masoreten die een systeem ontwikkelden om de Bijbeltekst, inclusief klinkers betrouwbaar door te geven, waren rond het jaar 900 à 1000 actief in deze stad. In 1938 vond een moordpartij (pogrom) plaats in de stad, waarbij 19 Joodse inwoners om het leven. Vandaag de dag is Tiberias en z’n omgeving is populair bij Israëlische en buitenlandse toeristen.

Vanuit veel plekken in Tiberias heeft men een mooi uitzicht op het meer, en op de Golanhoogten aan de overzijde ervan.