Haifa

Baha’i tuinen:

De bahá'ís hebben in Haifa hun wereldcentrum, dat op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. De graftombe van de Báb, een van de stichters van deze wereldreligie, is gelegen in de Perzische tuin, bestaande uit hangende tuinen op 19 terrassen.

Het wordt beschouwd als de op een na heiligste plaats op aarde voor bahá'ís, na de graftombe van Bahá'u'lláh in Bahjí, nabij Akko.

Baha’ullah zat 25 jaar in de gevangenis nabij Akko en kwam op de berg vier maal waarin hij de wens uitsprak hier ooit begraven te worden. Het is een heiligdom van de Bahá'í-godsdienst, die in 1844 zijn oorsprong vond in Perzië. Er zijn zo’n 6 miljoen volgers en de basis van het geloof worden gevormd door gelijkheid en gemeenschappelijkheid.

De tuin is Europees met een snuifje uit het oosten. De koepel bestaat uit 12000 dektegels van 50 verschillende soorten en maten gemaakt in Utrecht, Nederland, waarbij gebruik werd van een innovatief proces van brand-glazuring over bladgoud.

Oude Centrum

Haifa ontwikkelde zich vanaf de benedenstad naar de bovenstad op de Carmelberg. De oudste wijk van het moderne Haifa is Wadi Salib, het oude stadscentrum bij de haven.

Waar de haven in de 20ste eeuw een gebied vol activiteit was met winkels, restaurants en lokale waar is het nu een plek met grote moderne warenhuizen. In de 19e eeuw werd, tijdens het Ottomaans bestuur, de Duitse Kolonie gebouwd.

Eerste voorbeeld van stadsplanning waar leden van een Christelijke gemeenschap zich klaarmaakte voor een terugkomst van Christus. Keizer Wilhelm II bracht in 1898 een bezoek.

WW2 en erna

Tijdens de oorlog werden de Duitsers alhier het land uitgewezen bang dat de Britten waren voor collaboratie. Sommige gebouwen ervan werden gerestaureerd en de Kolonie is nu 2016 een centrum van nachtleven met dure restaurants en sjeik boetiekjes. Het Karmel centrum, gelegen op de berg van dezelfde naam is tegenwoordig ook een dure wijk met grote vijf sterren hotel. Het uitzicht op de stad en de stranden en haven zijn prachtig. 

De stad is bijzonder rijk aan musea. Tussen de musea van de stad bevinden zich het centrale spoorwegmuseum van Israël, Tikotin-museum van Japanse kunst en het wetenschapsmuseum van Israël (dit is vooral een kindermuseum) in het gebouw waar Alfred Einstein de openingstoespraak van de Technion-universiteit hield. Ook heb je de maritieme musea waarin de Britse blokkade tegen illegale immigratie is gesitueerd. 

Andere bezienswaardigheden:

• Ten zuiden van Haifa, onderaan het Karmelgebergte, ligt de grot van Elia, waar deze profeet - wiens verhaal in Tenach wordt genoemd - zou hebben geleefd. Vanuit Haifa kunnen excursies worden gemaakt naar Druzendorpen, die al eeuwenlang ten zuiden van de stad in het Karmelgebergte zijn gevestigd. Ook zijn er enkele aardige stranden in en rond Haifa.

Er zijn papieren gevonden waaruit blijkt dat de stad Haifa, toen Hof Yafe geheten wat mooie kust betekent,  al in de 3e eeuw bewoond werd. Rond het jaar 1000 was Haifa een relatief belangrijke Arabische stad. Tijdens de Kruistochten werd de stad zwaar beschadigd door schermutselingen tussen Arabieren en de Kruisvaarders.

Aan het begin van de 19e eeuw begon de Joodse gemeenschap te groeien in Haifa.

Het huidige havengebied was toen nog moerassig en de heuvels van berg “Carmel” werden toen alleen ingenomen door ronddolende geiten. In 1905 werd de eerste rails in Haifa neergelegd om Medina en Damascus met elkaar te verbinden. Land werd gewonnen van de zee om nieuwe huizen en gebouwen op te zetten.

Haifa groeide uit tot een havenstad waar de marine zich huisveste en olie opgeslagen werd. Het waren de Britten die de mogelijkheid zagen en namen om de natuurlijke haven van Haifa te gebruiken voor groot gebruik. De meeste nieuwe (vooral Joodse) immigranten zagen Haifa als eerste plaats in het heilige land. Niet geheel toevallig begon ook hier in 1947 de eerste schermutselingen tussen Arabieren en Joden (onafhankelijkheidsoorlog). 

Deze eerste zouden eerst geterroriseerd worden en daarna verjaagd. Het zou in 1948 een van de eerste sterke Joodse bolwerken worden.  

Op 4 oktober 2003 vond een terroristische aanslag plaats in het Maxim-restaurant toen de 29-jarige Palestijnse pleegster, Hanadi Jaradat, haar omgeving en zichzelf opblies met explosieven in het restaurant. Eenentwintig Israëliërs - Joden en Arabieren - werden vermoord en 51 anderen raakten gewond.