ISRAEL

Officiële naam        : Staat Israël

Hoofdstad               : Jeruzalem

Munteenheid           : Nieuwe Israëlische Sjekel (NIS) (ILS)

Taal                          : Hebreeuws en Arabisch

Inwoneraantal         : 8.000.000

Visum nodig            : NEE

Israël is het enige land in het Midden oosten dat geen moslim meerderheid telt, het is ook het enige land ter wereld dat een Joden meerderheid heeft. Het land, pas in 1948 officieel gesticht, is kleiner dan Nederland maar haalt dagelijks de voorpagina’s in kranten over de hele wereld.

Het is Israël waar het fundament werd gelegd voor het Christendom, voor de Joden als het Heilige Land wordt gezien maar ook sommige van de allerheiligste plekken voor moslims is.

Bewogen geschiedenis

Niet verwonderlijk wordt er sinds mensenheugenis om het land wat wij nu Israël en de Palestijnse gebieden noemen gevochten. De geschiedenis van het oude Palestina kan omschreven worden als tragisch, turbulent en zeer complex. Het land werd o.a. door o.a. Perzen (Iraniërs), Babyloniërs (Irakezen), Egyptenaren, Syriërs, Grieken, Romeinen, Arabieren, Europeanen (Kruisvaarders), Ottomanen en Britten tijdelijk bestuurd.

Na WWII toen miljoenen Joden tijdens de Holocaust vergast waren werd het Britse Mandaat in Palestina opgeheven en werd in 1948 de Joodse Staat Israël gesticht, direct gevolgd door de Onafhankelijkheidsoorlog. De Arabieren bestempelen de nieuwe situatie als de “catastrofe”. 

Er volgden nieuwe oorlogen tussen Israël en z’n Arabische buurlanden in 1967 en 1973 waarbij eerstgenoemde o.a. Golan hoogte, de Gaza strook, Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever bezetten. De Sinaï woestijn werd teruggegeven.

De intifada's

In 1987 en 2000 braken er onder de Palestijnse bevolking in de bezette gebieden opstanden uit die we later de eerste en tweede Intifada (letterlijk: afschudding) zouden gaan noemen. Oorzaken waren de bezetting (20 jaar) in het algemeen, armoede, gebrek aan perspectief, verlies van vertrouwen in de PLO en de toename van Joodse nederzettingen en kolonisten.

Vanwege de grote aantal schietpartijen komend van de Westelijke Jordaanoever en de gemakkelijke overgang voor bomterroristen (die heel veel aanslagen pleegde in Israël) besloot de Knesset tot het bouwen van een veiligheidsmuur.

Waar de Joden spraken van veiligheid voor hun eigen mensen spreken de Palestijnen van verdeling van hun mensen en het afpakken van meer Palestijns land. Door de bouw van de Barrière op Palestijns grondgebied heeft Israël reeds een groot deel van Palestina afgenomen en 30.500 Palestijnen die leven in dit gebied tussen de Groene Grenslijn en de Barrière zijn afgesneden van de rest van de Palestijnse bevolking op de Westelijke Jordaanoever.

Feit is wel dat sinds het begin van de bouw van de Barrière het aantal aanslagen met 90 procent zijn gedaald.    

Ondanks het akkoord van Oslo van 1993, het stappenplan Roadmap to Freedom van 2002 van o.a. Amerikaans president Bush en talloze andere inactieven is er weinig tot niets veranderd sinds 1967. Het plan van een twee verschillende landen principe is niets terecht gekomen.

Nederzettingen en onrust

De Joodse nederzettingen in Gaza werden in 2002 weggehaald maar tegelijkertijd werden in Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever verder gebouwd. Er zijn in de jaren 2008/2009, 2012 en recentelijk in 2014 grote conflicten geweest tussen het Israëlische leger enerzijds en de Hamas en andere Palestijnse opstandelingen in Gaza.

In 2015 is er tussen de Westerse mogendheden en Rusland met Iran een atoomverdrag getekend die het onmogelijk zou moeten maken dat laatstgenoemde een kernbom kan maken. Het land heeft Israël in het verleden vele malen gedreigd van de kaart te willen vegen.

Het is niet verwonderlijk dat het Israëlische leger (IDF); deze zou sinds 1967 worden gezien als de sterkste en meest geavanceerde legermacht in het Midden-Oosten, een "lokale supermacht". Israël wordt alom gezien als een kernmacht: het bezit nucleaire faciliteiten en algemeen wordt aangenomen dat het land in het bezit is van kernkoppen. 

Israël heeft het Non-proliferatieverdrag niet ondertekend en niet alle nucleaire instellingen worden van buitenaf geïnspecteerd. Het land houdt een "nucleaire ambiguïteit" vol: het heeft altijd ontkend in het bezit te zijn van kernwapens, maar zegt wel de capaciteit te hebben om ze te produceren.