Teheran

Bezienswaardigheden - Iran

inleiding

Teheran is de hoofdstad maar ook de grootste, wildste, ruigste, vervuilde en drukste stad van het land – verreweg. Hier komt alles samen en begint alles. De bevolking is overwegend jong en hoog opgeleid, hoewel vrij veel (hoogopgeleide) jongeren door de zeer slechte economische omstandigheden de stad verlaten en zich elders in de wereld vestigen.

Onder andere door de grootte, de slechte verkeerssituatie en mede door het sterk verouderde wagenpark en zijn ongunstige ligging, kampt de stad met een enorme luchtvervuiling. Teheran behoort in dit opzicht tot de vijf meest vervuilde steden ter wereld en het gebeurt niet zelden dat scholen sluiten vanwege smogalarm.

Maar de stad heeft ook het een en ander te bieden naast de internationale luchthaven, vier grote busstations en een supermodern treinstation. Je kunt een bezoek brengen aan de voormalige ambassade van de Verenigde Staten (gijzeling) en de nog steeds actieve van Rusland (Teheran conferentie).

De prachtige paleizen van de voormalige leiders van het land met hun pracht en praal en tenslotte aan de grafkist van oud geestelijk leider Imam Khomeini. Ook heeft Teheran een schat aan musea, restaurants en winkels.

highlights

(voormalig) Amerikaanse en Russische ambassade:

In het hart van de stad liggen twee zeer belangrijke en uiterst gevoelige ambassades; beiden zijn hoog ommuurd door stenen muren en worden constant in de gaten gehouden door camera’s. Allebei hebben ze een lange en bewogen geschiedenis en kunnen eerder omschreven worden als een complex dan een losstaand ambassadegebouw.

In de voormalige bunker onder de Amerikaanse ambassade werd in 1953 de fameuze coup gesmeed om de sjah op de troon te zetten. Bijna 30 jaar later werd het gebouw bezet door Iraanse fanatieke studenten en werden langer dan een jaar meer dan 50 Amerikaanse ambassadeleden gegijzeld. Nu is het een museum (dat zelden open is) en wordt het bevolkt door studenten.

Op de muren van de ambassade staan anti-Amerika en anti-Israël tekeningen. Een paar honderd meter verderop staat de Russische ambassade; het gebouw waar in 1943 de oorlogsconferentie werd gehouden tussen de grote drie (Roosevelt, Stalin en Churchill); hier werd Oost Europa “weg”’ gegeven aan de Bolsjewieken en werd de landing van Normandië voorgekookt.

>> Lees meer over de Iraanse gijzeling van Amerikanen in de ambassade.

Het graf van Imam Khomeini en Behesht-e Zahra:

Makkelijk te bereiken via de metro en vlak bij elkaar – twee heilige sites voor Iraniërs en wellicht belangrijk en indrukwekkend om te zien voor toeristen. Het complex wat om het graf van Imam Khomeini wordt gebouwd is nu al indrukwekkend en zal bij afronding nog grootser aandoen dan het nu al doet.

Vier hoge torens, een gouden koepel, een moskee en het graf gelegen in een witte glazen met wit ijzeren kooi met een portret en duizenden bankbiljetten.

Een paar honderd meter verderop het ijzingwekkende begraafplaats waar honderdduizenden slachtoffers liggen van de gruwelijke Irak-Iran oorlog. In kleine glazen boxen herinneringen van de overledene in de vorm van plastic bloemen, portretten, briefjes en andere persoonlijke spullen.

Andere bezienswaardigheden:

Sa’d Abad paleizencomplex, de bazaar, Iraanse centrale bank (kroonjuwelen), Azadi toren en het Nivarada paleis.

Golestan paleis: zie onder (musea).

>> Lees meer over de persoon ayatollah Khomeini (en z'n Revolutie).

geschiedenis - teheran

Teheran wordt voor het eerst vermeld in de elfde eeuw v.Chr., maar archeologische opgravingen hebben aangetoond dat de eerste bewoners zich zo rond 3000 v.Chr. vestigden.

Pas in de 13e eeuw werd Teheran echt genoemd in geschriften; duidelijk was dat het een plek was waar granaatappels vandaan kwamen. In die tijd was Teheran een van de dorpen rond de grote, oude stad “Rey”.

Toen de Mongolen in 1220 de stad Rey met de grond gelijk maakten en duizenden slachtoffers maakten vluchtten velen naar Teheran dat uitgroeide tot een kleine commerciële nederzetting.

In 1550 onder de eerste Safavid koning “Tahmasb I” werden op de vruchtbare en groene grond van Teheran tuinen, caravanserais en huizen gebouwd. Ook werd er een stadsmuur gebouwd om de plek te verdedigen.

Pas vanaf de zeventiende eeuw ontwikkelde Teheran zich tot een echte stad. Agha Muhammad Khan, de stichter van de Kadjaren-dynastie, koos Teheran in 1788 als de hoofdstad van Iran. Daarvoor moest hij eerst afrekenen met de huidige regent Karim Khan Zand die de hoofdstad juist in Shiraz wilde houden. De tweede sjah van de Kadjaren, Fath Ali, die de basis legde voor een Perzische culturele renaissance, liet mooie en grote paleizen optrekken in Teheran.

Onder zijn regering vestigden zich vele ambachtslieden en kooplieden uit oudere Perzische centra als Kashan, Isfahan, Shiraz en Tabriz in de nieuwe hoofdstad. Inmiddels doorstond een van de grootste en meest drukke en vervuilde steden ter wereld twee coups, twee Revoluties en menig demonstratie en oproer. En gezien de demonstraties vanwege de radicale islam is er aan die ophef nog geen einde gekomen.

>> Lees hier de gehele Iraanse GESCHIEDENIS.

teheran - tips & advies (2014)

Teheran is de belangrijkste vervoersverbinding van het land – alle bussen, treinen en vliegtuigen gaan via deze “hub”. Er zijn twee vliegvelden waarvan de belangrijkste (nationaal Imam Khomeini verreweg het meest van nut is voor toeristen). Het treinstation ligt in het zuiden van de stad en is (nog) niet met metro bereikbaar. Daarnaast zijn er minimaal vier grote busstations – de zuidelijke Jonub (te bereiken met metro) is belangrijk voor alle wegen naar het zuiden.

“Azadi” station is belangrijk voor alle verbindingen ten westen en noordwesten van Teheran. Je kunt deze bereiken met de metro. Verkeer in de hoofdstad is chaos – verkeersopstoppingen, luchtvervuiling en lak aan verkeersregels maakt het allemaal niet beter. In 2000 opende de metro van Teheran die op sommige trajecten een alternatief biedt voor het drukke wegverkeer.

Het netwerk heeft anno 2010 drie lijnen, een lengte van meer dan vijftig kilometer en bestaat uit 52 stations. In het jaar 2014 loopt de rode lijn jammer genoeg nog steeds niet door tot het internationale vliegveld en is de blauwe lijn nog steeds in aanbouw.

Teheran – Kashan: er rijden verschillende busmaatschappijen vanaf busstation Jonub frequent naar Kashan (al dan niet door naar Isfahan); ik had een VIP bus om 7:20 die er zo’n 3,5 uur over deed. Je wordt dan wel langs de weg afgezet maar in principe kun je lopend het centrum halen. Prijs: 220.000 IRR.

Teheran – Quazvin (Gazor Khan): neem de metro (gele lijn) naar Azadi-Meydan waar de terminal west is gelegen. Vlakbij de metro is een rij bussen die klaarstaat om elk kwartier naar Quazvin af te reizen. De reis duurt ongeveer 2 uur en kost 50.000 Riaal.

Vraag of je eruit mag (als je tenminste van plan bent om naar Gazor Khan in de Alumuts wil gaan) bij Minodar wat een grote rotonde is voordat je Quazvin stad in komt. Daar staan “savari” te wachten die richting de bergen gaan. Met vier mensen betaal je 600 Riaal voor een hele taxi (delen door 4); de rit duurt zo’n 2 uur.

Teheran – (Sjarhaj) - New Delhi (INDIA): als je goedkoop naar het internationaal vliegveld Imam Khomeini (IKA) wil neem dan de rode metrolijn (lijn 1) naar station Saheh. Deze rit kost je 5000 IRR en neemt maximaal 45 minuten in beslag vanaf het centrum.

Hier staan groene minibusjes die o.a. richting vliegveld gaan. Deze rit duurt ongeveer een half uurtje en kost 25.000 IRR . Het is nog zo’n 25 km. Je wordt voor de terminal gedropt. In de toekomst zal de metrolijn doorgetrokken worden naar het vliegveld.

Naam : Golestan paleis

Adres : Ark plein

Prijs : 150.000 entree (elk gebouw afzonderlijk 50.000 extra)

Tijd : 09:00 – 16:00

Inhoud:

Gelegen wat ooit het hart was van de stad, net ten noorden van de gigantisch grote bazaar ligt het Golestan paleis. Groots geworden tijdens de “Qajar” dynastie tijdens de 19e eeuw. Hier kun je de befaamde “Pauwentroon” van de Perzische sjahs is vinden waarin hij zichzelf koning kroonde.

Maar het geheel ommuurde complex heeft meer te bieden. Overweldigend “over the top” kunst, meubilair en foto’s waarop het gewone leven maar ook het hofleven perfect wordt weergegeven. Verschillende gebouwen geven je een glimp van het leven maar je kunt ook rondwanen in de middelgrote binnentuin met waterpartijen en prachtig tegelwerk.

VS-US-embassy-ambassade-tekening-graffitti-vrijheidsbeeld-doodshoofd-Teheran-Iran

Naam : Khazar Sea hotel

Adres : No 12, Ohay Alley (Amir Kabir Ave)

Prijs : 300.000 IRR (single)

Tel.nr. : ++ 98 21 (33963405)/ (33113860)

Inhoud:

Vlakbij het hart van de stad Khomeini Square ligt in een bijna even drukke straat dit hotel verborgen. De kamers zijn verdeeld over twee verdiepingen rond een kleine stenen binnenplaats met een fontein. Er zijn singles maar ook doubles maar geen slaapzalen. De prijs is goed maar de plaats had wat schoner kunnen zijn – op sommige gedeelten stinkt het gewoon.

Ook m’n kamer is niet super schoon en een hete natte dweil zou wonderen doen. De muren zijn niet top maar op zich is het kamertje redelijk – er staan twee stoelen en een klein tafeltje, er is WIFI, een kleine wastafel, een koelkast en een 1p bed.

Er is een klein raampje en er zit helaas in de hoek een gat in de muur waardoor je de buren kunt horen. Het is niet overgehorig. De douche is buiten en is prima – er zijn ook twee wc’s.. De jongen bij de receptie heeft ‘zn buien, spreekt wat Engels, de ander is een beetje een sul. Nadeel is wel dat hij je paspoort inneemt die op een plankje voor het grijpen ligt.

Teheran is over het algemeen een drukke, smerige (gezien het vele afval op straat en de luchtvervuiling) en grote stad. Er zijn hier en daar uitzonderingen maar als toerist heb je er niet al te veel te zoeken. Bazaars zijn elders in het land indrukwekkender en de toeristische sites liggen verspreid over de grote stad.

Gelukkig bied de metro enig soelaas. Natuurlijk als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis kun je zeker een paleis bezoeken, de voormalige Amerikaanse ambassade of het mausoleum van Khomeini. Ook als je iets nodig hebt qua spullen of iets wilt regelen kan de hoofdstad belangrijk zijn.

De meeste toeristen komen hier om aan te komen en weg te gaan vanaf het internationale vliegveld.