Isfahan

HOME / Iran / Iran bezienswaardigheden

Isfahan is de toeristische trekpleister van Iran; een zeer interessante geschiedenis waarin Nederland met de VOC ook een kleine rol in heeft gespeeld, prachtige moskeeën, een indrukwekkende bazaar, een authentieke Armeense wijk, antieke bruggen en groteske paleizen. De stad wordt niet voor niets de stad “van de halve wereld” genoemd.

Je kunt hier in een traditioneel theehuis tezamen met de lokale bevolking een kop “chai” drinken, maar ook ’s avonds uitgenodigd worden op een van de honderden kleden die families uitspreiden in het park van Imam plein. Hoogtepunt blijft een bezoek aan van de moskeeën rond het plein met haar duizenden tegeltjes, minaretten, koepels en duizelingwekkende gangetjes.

Even iets helemaal anders; bezoek de Armeense wijk Jolfa aan de andere kant van de rivier – een schat aan kerken en een gezellige atmosfeer met kleine koffietentjes en restaurants.

De stad heeft ook een keerzijde; het is hier dat een van de met vraagtekens omringde nucleaire installaties is gebouwd. Wordt er wel of niet een nucleaire bom ontwikkeld in Iran die een gevaar kan opleveren in het Midden Oosten en wereldwijd? De stad is ook een grote industriestad met meer dan 1,5 miljoen inwoners – er hangt een laag smog boven de stad en er is vervuiling.

Desalniettemin mag een bezoek aan dit Perzische hoogtepunt niet ontbreken in een reis naar Iran.

Imam plein e.o.:

Meidan Emam of het Imam Plein is het centrale plein van Isfahan en daarnaast is het op één na grootste plein ter wereld. Rond dit plein liggen de meest in het oog springende bezienswaardigheden van de stad.

Misschien het belangrijkste bouwwerk rond het plein is het Imam moskee, misschien wel de mooiste moskee in Iran en de wereld.

Een grote binnenplaats met vier iwans (grote facades aan weerszijden), veel mozaïek en tegeltjes. Afgebouwd in het jaar 1629 met een koepel die z’n weerga niet kent. Veel kleiner maar niet minder fraai is de Sjeik Lutfallah moskee die niet in gebruik is maar een meesterstuk is. Het heeft geen binnentuin of plaats, geen minaret en geen portaal. Recht tegenover deze moskee is het Ali Oapu paleis.

Andere bekende moskeeën zijn: Masjid-i-Sjah, die met kleurrijke tegels bekleed is, en de Masjid-i-Sjeik-Lutfullah, een moskee met een beroemde blauwe koepel. Je kunt in de arcades rond het plein, wat ’s avonds overigens veranderd in een grootste picknickpark ooit gezien, zijn vele winkeltjes die leiden naar de grote “bazaar” van de stad – de bazaar-e Bozorg”. Zoals in elke bazaar kun je hier een keur aan spullen kopen – dingen die opvallen zijn de prachtige Perzische tapijten, de nogat, het koper en sieraden. 

Door UNESCO werd het plein Meidan Emam en de omliggende gebouwen tot Werelderfgoed verklaard in 1979.

Het zuiden van Isfahan:

Als je de hoofdstraat Chahar Bagh Abbasi uitloopt kom je vanzelf bij de Si-o-se Pol brug uit, een van de bekendste en beroemdste bruggen in Isfahan. De rivier de Zaindeh staat vaak droog maar het blijft een genoegen om hier (vooral ’s avonds) een bruggenloop te houden.

Ze zijn verlicht en menig Iraniër komt hier sporten, een luchtje scheppen of picknicken. Khaju brug is wellicht de mooiste van de stad’s bruggen met z’n columns; als je goed kijkt zie je nog de stenen stoel waar Shab Abbas II op zat om de vordering van de brug te bekijken.

Daarnaast is ook de Armeense wijk Nieuw-Julfa bekend. Sjah Abbas I verplaatste zo'n 3000 Armeniërs naar Isfahan om de handel te bevorderen. Zij waren vrij om hun religie te belijden en bouwden onder andere de Vank, een Armeense kathedraal. De kerk is van binnen volledig beschilderd met christelijke kunst in de stijl van de renaissance. De fresco’s zijn adembenemend maar ook de wijk is gezellig met kleine restaurantjes en koffiehuizen.

Overig: 

De Sjah Hoessein-madrassa, een madrassa of islamitische school die in 1710 voor derwishen gebouwd is;  de Jamemoskee, een moskee gebouwd gedurende vijf eeuwen, die daardoor een prachtig overzicht geeft van de islamitische bouwkunst. Dit is de grootste gebedsplaats van Iran.

De stad bestond al in de oudheid en stond toen bekend als Aspadana. Niet veel is bekend van de stichting van de stad; wel is bekend dat de vuurtempel van de stad en de pilaren van de Shahrestan brug de tand der tijd goed hebben doorstaan.

In de tijd van de Parthen was Isfahan de hoofdstad van de provincie Boven-Perzië van dat rijk. Tijdens de Babylonische ballingschap werden ook Joden naar Isfahan verplaatst. Nog steeds woont er een kleine joodse gemeenschap in de stad. De Arabieren veroverden de stad in het jaar 643 en de stad behield een belangrijke functie.

De ligging aan de zijderoute maakt dat de stad bekend raakt om zijn zijde en welvarend werd; honderden moskeeën en grote huizen werden binnen de stadsgrenzen aangelegd. Isfahan werd in de 11e eeuw, ten tijde van de dynastie van de Seltsjoeken, de hoofdstad van Perzië. 

In de dertiende eeuw veroverden de Mongolen de stad en verwoestten haar grotendeels. In oktober of november 1387 trok Timoer Lenk naar Isfahan. Uit angst gaf de gouverneur van de stad zich onmiddellijk over. 's Nachts kwam de bevolking echter in opstand waarop Timoers soldaten reageerden door het ombrengen van de 70.000 inwoners en het verwoesten van de stad.  

De nieuwe hoofdstad

Onder de Safaviden werd Isfahan in 1598 echter opnieuw de hoofdstad van Perzië. De stad kwam tot bloei onder sjah Abbas I de Grote. In deze periode werden de belangrijkste bouwwerken gebouwd, zoals het plein Meidan Emam.

De bevolking van de stad groeide toen tot ongeveer 1 miljoen inwoners. Abbas I verplaatste veel groepen handelaars naar zijn nieuwe hoofdstad, waaronder ook veel Armeniërs en Joden die vrijelijk hun godsdienst mochten belijden.

De Perzen noemden het toen zelf Nesf-e-Jahan, de halve wereld, waarmee ze bedoelden dat als je het gezien had, je de halve wereld gezien had. De Nederlandse VOC had van 1623 tot 1638 een handelspost in Isfahan. De Safavidische sjah Abbas I de Grote liet diverse Europese landen toe in Iran om de handel te bevorderen. De VOC opende haar hoofdvestiging in de nieuwe hoofdstad Isfahan in 1623. 

Pieter van den Broecke, de opperkoopman en directeur van de factorij te Suratte, sloot in 1623 een overeenkomst met sjah Abbas waarin de handel werd gereguleerd. Deze bloeiperiode duurde totdat de Afghanen de stad in 1722 veroverden en de stad grotendeels verwoestten. Shiraz werd hierop de hoofdstad van Perzië. 

In 1729 werden de Afghanen weliswaar verdreven, maar de stad kreeg nooit meer zijn oude status terug. Mashhad, Shiraz en later Teheran werden de opeenvolgende hoofdsteden van Iran.

>> Lees hier de gehele GESCHIEDENIS van Iran. 

Het belangrijkste busstation is ongeveer 5 km ten noorden van het centrum gelegen – Kaveh busstation; een zeer modern en groot station met alle faciliteiten die je maar wenst (als toerist). In het oosten is de kleine terminal Jey gelegen en in het zuiden de terminal met de naam Soffeh.

Er rijden voldoende lokale bussen door de hoofdstraat Chahar Bagh Abbasi en kosten zo’n 10.000 Rial. Helaas is er nog geen metro in Isfahan.

Isfahan – Shiraz: frequent reizen er bussen af van Isfahan richting Shiraz vanaf Kaveh station. Maar let op: voor de nachtbus moet je kaarten reserveren want dit is erg populair en gewild vooral bij Aziatische en Westerse toeristen. De bus gaat in ieder geval om 8:30 in de morgen en komt om 16:00 aan in Shiraz. Kosten zijn 140.000 Rial.

Het is best moeilijk om een leuk restaurantje hier te vinden – of het is super deluxe (met hoge prijzen) waar je totaal niet in thuis voelt of het is een snacktent waar menigeen direct op je lip komt zitten en je gebonden bent aan een pizza of hamburger.

Net voor het einde van de hoofdstraat Chahar Bagh Abbasi (net voor het Kentucky House) zijn een tweetal of drietal redelijke restaurants. Er is een Engelse kaart en de prijzen zijn goed (rond de 150.000 Rial).

Een echt leuk terrasje, koffietentje of theehuis is net als een restaurant moeilijk te vinden; of het is een zeer toeristisch geheel met hoge prijzen waar je de tent wordt uitgekeken omdat een tourgroep zit te wachten om jouw plaats in te nemen of je zit buiten op een krukje. In de Armeense wijk Jolfa vond ik een heel leuk thee- en koffiehuisje – gezellig en knus. Vlakbij de Vank kerk.

• Naam : Amir Kabir hostel

Adres : Chahar Bagh Abbasi straat

Prijs : 300.000 Rial (slaapzaal)

Tel.nr. : 222 7273

Email : mrziaee@hotmail.com

Inhoud:

Centraal gelegen in de hoofdstraat tussen de Jameh moskee, de bazaar en Imam plein ligt dit zeer populaire backpackershostel. Niet l te schoon, niet al te ruim maar volgestouwd met bedden en toeristen. Er zijn verschillende soorten kamers rond een kleine binnentuin waar wat bomen, een lege vijver en wat tafels en stoelen staan.

Hier wordt het gratis ontbijt geserveerd. De slaapzaal waarin ik sliep was klein, vijf gewone bedden kop tegen kop met een wastafel. Douche en wc zijn aan de andere kant van de binnentuin – de douche is warm en perfect – de wc’s zouden wat schoner kunnen zijn. Groot voordeel is dat de AC de hele dag aanstaat en er is een koelkast. Het is gehorig vanwege de binnentuin.

Er is WIFI (ook al werkt het vaak niet al te best) en je kunt bustickets via de twee broers regelen die bij de receptie zitten. Ik vond de heren een beetje nonchalant – je moet zelf uitzoeken waar alles is en hoe alles werkt. Het wordt tijd voor een beetje concurrentie in deze stad.