Khajuraho

De tempels van Khajuraho zijn in drie groepen verdeeld; de westelijke zijn de voornaamste maar ook ten oosten van de oude stad ligt een groep terwijl er ook in het zuiden nog een aantal zijn. Het is zeker dat de tempels gebouwd zijn tijdens de “Chandela” dynastie die heerste tussen de jaren 950 en 1050 na Christus.

Er zouden ooit 85 tempels te bewonderen zijn – tegenwoordig zijn er nog 25 over. Maar hoe en misschien nog belangrijker; waarom bouwden deze mensen zoveel tempels in een plaats die eigenlijk totaal geen (strategische) waarde heeft? Waar haalden ze zoveel arbeiders vandaan om dit gigantische complex in nog geen 100 jaar te bouwen? En waarom zoveel seks?

Misschien is het maar goed dat “we” tegenwoordig ok nog vragen hebben. Duidelijk is dat de tempels die het allemaal overleefd hebben dit vooral te danken hebben aan de ligging van deze onbeduidende en onbelangrijke plaats. Toen de Afghanen de stad bedreigden verlieten de Chandela’s Khajuraho en ruilden deze voor hun veilige forten.

De tempels vervielen en zouden overwoekerd worden door de jungle toen ze opgemerkt werden door een toevallig voorbij komende Engelsman die zich wild schrok van de prachtige bewerkte tempels met hun erotische lading.

Ik betaal de 5 dollar entree terwijl ik alle gidsen afsla; er schijnen hier nogal wat mensen rond te lopen die een slaatje willen slaan aan toeristen.

Nee, ik wil geen gids en ik wil zeker niet meegenomen worden naar een schooltje om later de inhoud van m’n portemonnee te delen met de hele klas inclusief de leraar en directeur.

De tempels aan de westelijke kant schijnen de meest indrukwekkende te zijn en aangezien ik genoeg tempels heb gezien tijdens deze reis (en zeker in India alleen al) besluit ik dit grondig te doen maar het ook hierbij te laten.

Er wordt mij wel duidelijk gemaakt dat ik met m’n rechter schouder langs de gebouwen dien te lopen om niemand boos te maken. Links schijnt heilig te zijn. 

Het blijkt bijna een onmogelijke taak aangezien vanaf tempel een die je tegenkomt je gedachten gaan naar hele andere zaken dan voorschriften. Het is een prachtige levendige Kama Sutra show in steen – je vergeet bijna hoe kunstig dit allemaal is en dan doel ik niet in de behendigheid van de mensen die je uitgebeeld ziet.

Prachtig gedetailleerd krijg je een beeld voorgeschoteld waar je rode oortjes van krijgt. Heilige nimfen, dansende engelen met grote borsten en aardse vrouwen in talloze orgies komen aan hun genot.

Maar er zijn ook soldaten te zien; de “Chandela’s” vochten – als ze geen nieuwe standjes uitprobeerden – blijkbaar ook genoeg oorlogen uit met hun buren. De ruim 30 meter grote Kandariya-Mahadev is de grootste tempel in de stad en moet het hoogtepunt van de Chandela architectuur zijn. Deze is gebouwd aan het einde van de dynastie.  

Het is heet in India maar dit slaat alles; ik ben op m’n ronde in het complex een aantal mensen tegen gekomen die ik ook bij het hostel heb gezien. We willen allemaal ons verhaal doen van wat wij hebben gezien en lopend druk pratend en standjes uitbeeldend het terrein af. Na een koude douche treffen wij elkaar weer op het dak van ons hostel om een hap te eten. Van naar seks kijken krijg je verschrikkelijke trek. 

Het blijkt dat de hele groep morgen wil vertrekken naar waar ik ook naartoe wil gaan – Varanasi – en omdat het gezellig is bestellen we een aantal ijskoude biertjes en genieten van het uitzicht.