Jodphur

HOME / India / India reisverhalen

Het is bijna half zes in de morgen als ik nog slaperig de nachttrein uitstap vanuit Jaisalmer en op zoek ga naar een kop thee op het perron van Jodphur. In de verte zie ik al het immense fort liggen op een hoge heuvel, waar de stad zo bekend om is, maar eerst wil ik m’n grote tas ergens in een kluisje leggen.

Plan is om later vandaag verder te reizen richting Pushkar. Het is nog vroeg in de ochtend en ik besluit te lopen van het trein- naar het busstation. Zoals overal in India maakt het niet uit hoe vroeg of laat je ergens heen gaat het is altijd chaos en dat is hier in de blauwe stad, niet anders.

Het is zo’n 3 kilometer lopen alvorens ik besluit naar het Meherangarh fort te wandelen,  één van de bekendste en grootste vestingwerken in India.

Het over de gehele heuvel verspreide Meherangarh fort is de grootste bezienswaardigheid van de stad en torent hier letterlijk boven uit. Het werd gebouwd o.l.v. de toenmalige leider van de Rathorestam Rao Jodha.

Hij breidde zijn macht uit over het omringende gebied en was daarmee de grondlegger van de vorstenstaat Marwar. Het nieuw gestichte Jodphur zou rond 1459 hiervan de hoofdstad worden. 

De stad lag strategisch gunstig aan de belangrijke weg van Delhi naar Gujarat. Om die reden groeide Jodhpur uit tot een handelscentrum voor opium, koper, zijde, sandelhout, dadels en koffie. Het grootste gedeelte van het fort dateert echter uit de tijd van maharadja Jaswant Singh (1638-1678). Er zijn 7 poorten en de muren zijn tot 36 m hoog en 21 m breed en volgen de randen van de heuvel.  

Ik wandel binnen in het fort tussen een diep terracotta kleurachtige gebouwen in, tempels, paleizen en prachtig gedecoreerde en gedetailleerde raamkozijnen rond. Het Holi Chowk, de grote binnenplaats werd gebruikt voor het grote Holi festival en je kunt de kleine marmeren stoel nog zien waar de toenmalige nieuwe leider in gezegend werd.

Daarna wandel ik naar de zuidzijde van de heuvel (en het fort) en heb daar een fantastisch zicht op de oude stad – hier kun je goed zien waarom mensen het de blauwe stad noemen; talloze daken en huizen zijn blauw geverfd wat een prachtig panorama vormt. 

Er staan ook een aantal kanonnen opgesteld. Ik kijk in m’n reisgids en kijk naar de andere bezienswaardigheden waarvoor ik helaas geen tijd heb om ze van dichterbij te gaan bekijken; net binnen de 16e eeuwse noordelijke stadsmuren zie ik de het witte marmeren Jaswant Thada gedenkteken. Heel in de verte, ver in het zuiden moet het Umaid Bhawan paleis liggen.

Ik wandel het fort uit en eet even later m’n lunch bij een klein eethuisje op m’n weg naar beneden. Omdat ik nog te vroeg ben voor m’n trip naar Pushkar loop ik op m’n gemak door het labyrint van kleine straatjes rond de oude klokkentoren die hier staat. Er is een levendige markt waar je wel goed op je portemonnee moet letten.

Een oud vrouwtje staat verderop met haar ezel water te pompen terwijl een aantal kinderen m’n aandacht proberen te trekken. Er worden kruiden verkocht maar ook groente, verschillende soorten kleding en zoetigheden. Verderop staat nog een stal met goud en zilver.

Ik wandel terug door de smalle straatjes van de stad richting het treinstation. Daar haal ik m’n tas op en neem een fietsriksja naar het busstation. Ik ga op weg naar Ajmer om daarvandaan naar het toeristische Pushkar te reizen.

Ongeveer 500 meter ten zuiden van de stadsmuur bij de Sojati poort ligt het hoofd treinstation van Jodphur. Het busstation derhalve ligt ten oosten van de oude stad vlakbij Raika Ragh treinstation. Deze is ongeveer 2 km van de stadsmuur af.

Jodphur – Ajmer – Pushkar: ongeveer elk half uur gaat er een bus van Jodphur naar Ajmer – een reis die ongeveer 4,5 uur duurt. Kosten rond de 100 Rp. Talloze bussen rijden het half uurtje naar Pushkar. Voor deze rit betaal je ongeveer 12 Rp.