Copan (HONDURAS)(Chiquimula)

Copan (HONDURAS):

In het gebied dat nu bestaat uit Zuid-Mexico, Guatemala, Belize en het westen van Honduras, woonden de Maya's. Zij bouwden hier 50 à 70 steden, waar nu nog de overblijfselen van te vinden zijn. Copán in Honduras besloeg 24 vierkante kilometer en had ruim 25.000 inwoners.

Daar het niet de grootste stad was van het rijk is er wel veel van bewaard gebleven, waardoor het nu wel een van de belangrijkste archeologische sites is van Centraal Amerika. De ruïnes die we nu zien op het complex dateren voornamelijk uit de laatste periode van de Maya’s van 650 tot 820.

De oudere (tempel) ruiines  en tombes liggen “verscholen” onder de later gebouwde en sommige daarvan kun je nu als toerist bekijken in de tunnels gegraven onder Copan. De site bestaat uit een voornaamste groep tempels; de “binnen groep” (A) en de “buiten groep (B en C).

“Binnen” Copan (A):

Als je komt van het bezoekerscentrum en museum is het “grote plein” (Gran Plaza of Plaza de las Estelas) het eerste grote veld waar je terechtkomt. Dit grote terrein met een aantal kleine lage ruïnes bevat een keur aan grafzuilen van de heersers van Copan. Ze dateren van het jaar 613 v Chr. Tot 738. Ook is hier het graf te vinden van oud archeoloog John Owen die tijdens onderzoek overleed in het jaar 1893.

Als je je wandeling vervolgt naar het zuidoosten van het complex kom je op het balspeelveld uit (Juego de Pelota). Dit is het grootste van de drie velden die hier ooit geweest zijn en is de twee-na grootste in Centraal Amerika. Het veld is smal met schuine wanden.

Aan de zijkanten staan zes papegaaienkoppen, in plaats van de ringen die bij andere balspeelvelden in Mayasteden werden aangetroffen.

Hier is de geschiedenis van de Copán-dynastie te lezen. Door deze hiërogliefen kon een groot deel van de geschiedenis van Copán bestudeerd worden. Ook zijn er sculpturen aangebracht die de verschillende vorsten uit de dynastie verbeelden.

De restauratie van deze trap heeft bijna een eeuw geduurd. De Acropolis was ooit de belangrijkste site van het complex; hier stonden een groep van tempels die dienden voor religie en politiek. Deze waren bestemd voor de adel en koningen van Copan en dit was ook de plek waar ceremonies (o.a. begrafenissen) plaatsvonden.

Hier zijn ook de ingangen van de tunnel van Rosalila (25m) en Los Jaguares (80m). Onder het huidige complex kun je (achter glas delen zien van tempels van Rosalila en Jaguar al zijn de meest belangrijke dingen geconserveerd in het museum.   

“Buiten” Copan (B en C):

Je kunt als je wilt ook de groepen tempels zien buiten de belangrijkste tempels en bezienswaardigheden (A). De eerste groep is Sepulturas; deze liggen zo’n 2 km ten noordoosten wandelen buiten het eigenlijke complex en zijn te bereiken via een goed aangegeven wandelpad.

Dit moet het terrein zijn geweest waar de adel en koningen resideerden; men schat dat hier zo’n 40 a 50 gebouwen hebben gestaan voor bijna 200 mensen. De belangrijkste ruïne is Palacio de los Bacabs.

Precies tegenover dit complex is Bosque gelegen wat op zo’n 500 meter van de ingang van “A” ligt. Hier is vooral de wandeling langs de vele kleine ruïnes het hoogtepunt. Tenslotte is er het museum van Copan (Museo de Escultura; terwijl in het veld de allerbelangrijkste stukken replica’s (vele grafzuilen) zijn liggen hier de originele vondsten.

Het hoogtepunt is het gekleurde op ware grootte gebouwde replica van de gevonden tempel van “Rosalila” die ontdekt werd in 1989. 

Andere bezienswaardigheden: 

• Twee kilometer voorbij de Mayastad ligt een Hondurees stadje van veel latere datum, Copán Ruinas genaamd. Het dorpje heeft ongeveer 6000 inwoners en leeft hoofdzakelijk van het toerisme. Ook zijn er veel kleine taalscholen waar men Spaans kan leren.

Vanaf het jaar 1000 begon het inwonersaantal sterk terug te lopen. De oorzaak daarvan is niet bekend. Een theorie die steeds algemener aanvaard wordt is dat extreme droogte de oorzaak was van het verval van de Maya, en dus ook van Copán.

Het zou zo kunnen zijn dat de rivier daardoor droogviel en dat de waterreservoirs in Copán niet meer gevuld konden worden.

Ontbossing en regenval

Ook wordt gesproken over een over populatie waardoor de stad niet meer voor zichzelf kon zorgen. Daarbij zouden overstromingen door regenval (door ontbossing) de voedselproductie zodanig aantasten dat mensen verhongerden. Toen in de 16e eeuw de Spanjaarden voet aan land zetten was de vallei door nog maar een handjevol boeren bewoond.

Toen de Spanjaarden Honduras veroverden was de stad Oxwitik al lang door oprukkend regenwoud begroeid. Hoewel de plek lokaal wel bekend was, was het in de buitenwereld onbekend dat de stad bestond. De eerste Europeaan die de ruiines terug zou vinden was een onderdaan van de Spaanse koning in het jaar 1576. Pas in de 19e eeuw werd er gedegen onderzoek gedaan naar de stad.   

In het verleden hebben de ruïnes dienst gedaan als toneel voor politieke achtergronden. In September 2005 werden de ruïnes tot vijf dagen bezet gehouden door lokale Maya Chorti indianen om hun ontevredenheid te laten zien. Geen toerist werd toegelaten op het complex. Zij zouden de directe afstammelingen zijn van de bouwers van “Copan” en protesteerden over de landhervormingen van de toenmalige regering in Honduras.

Tenminste een leider van deze stam is in het verleden hierdoor gedood.

Er leven zo’n 8000 leden van deze stam in de regio onder erbarmelijke toestanden terwijl er handenvol geld worden verdient aan de sites.