Nafplio en Epivadros

HOME / Griekenland / Griekenland bezienswaardigheden

Nafplio is een Griekse havenstad gelegen aan de Golf van Argolís in het oosten van het Peloponnesos schiereiland. Het was de eerste Griekse hoofdstad na de onafhankelijkheidsstrijd en is nog steeds een van het lands meest bewonderingswaardige steden.

In z’n geschiedenis was het altijd een belangrijke stad wat aangetoond wordt door de aanwezigheid van niet minder dan 3 strategische forten in z’n stadswallen.

Vandaag de dag is het nog steeds een belangrijk handels- en commercieel centrum maar ook een toeristische stad met talloze pensions en hotels. Naast z’n eigen charme is ook de nabijheid van antieke plaatsen zoals Mycene, Tiryns, Argos maar vooral van het prachtige antieke theater van Epivadros zeer belangrijk voor een zuigende werking van toeristen.

De marmeren wegbedekking en de opvallend homogene architectuur maken van Navplion een van elegantere steden van Griekenland.

Sinds de Venetiaanse tijd is de Platía Syntágmatos het centrum van het openbare leven. Dit fraai geplaveide plein biedt de bezoekers aangename verpozing in de talrijke cafés en eethuizen.

Het ziet er nog net zo uit als in de 18e eeuw, toen de Turken er enkele moskeeën bouwden. In de moskee aan de oostkant van het plein is nu een bioscoop ingericht, maar in die aan de zuidkant vergaderde in 1822 het eerste Griekse Parlement.

Ook de rechtbank die Kolokotronis veroordeelde hield hier zitting. Het Sýntagma-plein wordt beheerst door het statige Venetiaanse arsenaal (1713), waar nu het Archeologische Museum is ondergebracht: men ziet er vondsten uit Tiryns en Mycene. 

De meeste straatjes in de omgeving van het plein zijn smal en door trappen met elkaar verbonden. Verscheidene Turkse fonteinen, met Arabische opschriften, herinneren eraan dat Navplion ooit een Turkse stad is geweest. Tegenwoordig zijn er meer kerken; de belangrijkste is de Agios Spirydon die begin 18de eeuw werd gebouwd.

Islam-relikwieën 

Hier werd Kapodistrias vermoord bij het verlaten van de kerk. De inslag van de kogels die hem dodelijk troffen zijn nog zichtbaar in de wand naast het portaal. Ook is daar Agios Georgios (uit de 16e eeuw) dat van 1540 tot 1686 een moskee was. Nu is het de kathedraal van Navplion. De troon waarop koning Otto gekroond werd is er nog steeds te zien.

Tenslotte is er de katholieke kerk van de Transfiguratie dat een monument bevat voor de buitenlandse Filhellenen, gesneuveld voor de Onafhankelijkheid van Griekenland. De gebedsnis (mihrab) achter het hoofdaltaar herinnert aan de tijd dat de kerk een moskee was. In de Evangelistria-kerk kwam in 1832 de Griekse Nationale Vergadering bijeen om de keuze van koning Otto I te bekrachtigen. 

Een kolossale, uit de rotsen gehakte slapende leeuw is een werk van de beeldhouwer Siegel, ter nagedachtenis aan de Beierse soldaten die tussen 1833 en 1834 tijdens een tyfusepidemie om het leven kwamen, in dienst van koning Otto. Nafplio heeft een aantal musea zoals het militaire- en folklore museum.

Maar het stadsbeeld van de stad wordt vooral beheerst door de drie indrukwekkende vestingen die rondom de oude stad liggen: de hooggelegen Venetiaans-Turkse vesting Palamidi gebouwd in de 18e eeuw, rotsachtige Akronavplia die de Byzantijnen als vesting inrichtten, en het versterkte Bourzi-eiland die net voor de kust ligt.

De Palamidi, het grootste vestingcomplex in Griekenland, vormt de bekroning van een 216 m hoge heuveltop en dateert uit de tweede Venetiaanse bezetting. 

Het is een ingewikkeld complex van acht autonome (en in geval van nood zelfvoorzienende) bastions, die elk met elkaar in verbinding staan. Het staat bekend als een meesterwerk van architectuur.

Turkse overname

Eigenlijk hoorde het fort bestand te zijn tegen de artillerie van die tijd, maar in 1715 viel het reeds na één week beleg in handen van de Turken. Vanaf 1840 t/m 1920 werd het gebruikt als gevangenis. In het bastion genaamd "Andreas", met het karakteristieke reliëf van de Leeuw van San Marco boven de ingang, was het hoofdkwartier van het Venetiaanse leger.

Op de fraaie binnenplaats bevindt zich een kapelletje ter ere van de H. Andreas, en daarachter de toegang tot de cel waar de Grieks vrijheidsheld Kolokotronis tijdelijk heeft verbleven.

Het Akronavplia is het oudste fort van de drie en werd tussen 1936 en 1956 als gevangenis gebruikt. Tenslotte is daar het forteneiland Bourdzi. De Venetianen bouwden hier in de 15e eeuw een vesting, die haar huidige aanzien kreeg tijdens de tweede Venetiaanse bezetting, toen ze er ook een achthoekige toren bijkreeg. Tot 1930 deed het dienst als ambtswoning van de beul, omdat deze niet in de stad mocht wonen. 

Het fort verdedigde de enige havengeul, die kon worden afgesloten met een lange ketting tussen fort en stad.

Niet later dan de 7e v.Chr. wordt Epivadros al genoemd in het werk van Homer. Maar de site werd befaamd als geboorteplaats van Asclepius, halfgod van de geneeskunde en zoon van God Apollo. Het bestond uit meerdere publieke gebouwen, waaronder een grote tempel die werd gebouwd aan het begin van de 4e eeuw v.Chr.

Ter ere van Asklepius organiseerde men de Asklepieia, vierjaarlijkse Panhelleense Spelen bestaande uit paardenrennen en, vanaf de 4e eeuw, poëziewedstrijden. De cultus van Asklepios bereikte zijn hoogtepunt in de hellenistische periode.

Tijdens de zomer van 225 v.Chr. wordt de stad ingenomen door Cleomenes III, koning van Sparta. Daarop werd ze een bondgenoot van Rome. In 87 v.Chr. werd Epidaurus geplunderd door Lucius Cornelius Sulla, die de tempelschat plunderde. Het heiligdom had een relatie met het orakel van Delphi. 

In de 19^e eeuw werden de ruïnes van Epivadros hervonden. Sinds 1988 staat het terrein op de UNESCO werelderfgoedlijst en is het theater een van de belangrijkste Griekse overblijfselen naast het feit dat het prachtig is gelegen centraal tussen de bergen en heuvels van Peleponnesse.  

Harmonie van z'n proporties

Reeds in de oudheid werd het theater geprezen voor de harmonie van zijn proporties. Het is ontworpen in het midden van de 4e eeuw v.Chr., en de toeschouwersruimte staat rond een cirkelvormige orchestra. Er waren eerst 34 rijen zitplaatsen, een eeuw later is dit met 21 rijen uitgebreid, zodat het aantal toeschouwers van 6500 naar 12.300 steeg.

De eerste rij was voor de aanzienlijke mensen, en de eerste drie zitplaatsen waren voor de eregasten. Die waren rood en hadden een rugleuning. Van het oorspronkelijke toneelgebouw is bijna niets meer over: alleen de kern, een zaaltje met 4 zuilen. 

Er werd namelijk eens in de 4 jaar de grote Asklepieia gehouden, ook wel pan-Hellenische spelen genoemd. Eerst waren er alleen sportwedstrijden, maar later ook wedstrijden tussen zangers, musici en toneeldichters in het theater, en kwamen er wagenrennen in het stadion. Nog steeds worden hier elke zomer antieke tragedies in het Nieuwgrieks opgevoerd.

Iets verderop ligt het heiligdom met talloze onderdelen; zo kun je nog de fundamenten zien van de bankethal en de tempel van Asclepius. Ten noordwesten van de tempel is het enkoimeterion gebouwd. Dit was de plaats waar de zieken heen gingen om genezen te worden.

Het was een 71 meter lange Ionische zuilengang met meerdere verdiepingen, en was open naar het heilige terrein.

Het Abaton

Onder het gebouw was het Abaton gebouwd, een soort kelder, waar de zieken sliepen om zo een droom te krijgen waardoor ze zouden genezen. Ook kon het zijn dat hij hen in een visioen verscheen om ze de juiste behandeling te vertellen. Op Epidaurus werden niet alleen zieken genezen, maar ook deed Asclepius de verlossing bij vrouwen met moeilijke zwangerschappen, liet hij doven weer horen en blinden weer zien, en gaf hij kale mensen weer haar.

Ten westen van de tempel stond een rond gebouw van wit marmer: de tholos. Van dit gebouw zijn alleen de fundamenten over: drie stukken muur die vroeger een labyrint vormden. De functie van het gebouw is niet zeker, maar er zijn wel vele theorieën hierover.

Een theorie is dat de verering van Asclepius er in het labyrint plaatsvond. Er wordt ook gezegd dat het labyrint symbool zou kunnen staan voor de donkere en aardse levensmachten in de Asclepiuscultus. Een andere mogelijkheid is dat het gewoon praktisch gebruikt werd, bijvoorbeeld als tehuis voor slangen, als waterreservoir of als opslagplaats van Epidaurusslangen. 

Ook kun je nog goed de fundamenten zien van het stadion waar elke vier jaar een sportevenement georganiseerd werd ter ere van Asclepius. Tenslotte is er het museum.

Navplion werd in prehistorische tijden reeds bewoond, maar de oudste nederzettingen zijn onder latere bouwfasen volledig verdwenen. Archeologische opgravingen hebben aangetoond dat het gebied rond de stad vanaf het 3e millennium v.Chr. vrijwel constant bewoond is gebleven. 

Volgens een legende kreeg de stad haar naam van haar stichter, koning Navplios, wiens zoon Palamedes de listige Odysseus wist te ontmaskeren, toen deze krankzinnigheid voorwendde om niet aan de Trojaanse Oorlog te hoeven deelnemen.

Byzantijnen, Franken, Venetianen en Turken: allen zijn ze hier ooit de baas geweest. Pas in de Middeleeuwen (13e eeuw) raakte Navplion bekend, toen de Frankische kruisridder Guy de la Roche (die zich tot hertog van Athene had uitgeroepen) de stad in 1247 op de Byzantijnen veroverde. 

In 1388 moesten de Franken echter de heerschappij overdragen aan de Venetianen: Navplion werd toen aanzienlijk versterkt, onder meer met het Bourdzi-fort en doorstond menige belegering in de gewapende strijd tussen Venetië en de Turken, die er pas in 1540 in slaagden de stad in te nemen.

De Venetianen

Navplion was toen een belangrijke doorvoerhaven: zijde en wol, lederwaren, kaas en bijenwas werden van hier uit naar het Westen geëxporteerd. In 1686 kon het Venetiaanse leger onder Francesco Morosini de stad opnieuw heroveren: dat was het begin van een dertigjarige periode van intense activiteit.

De oude wijk rond het Plein van de Grondwet (Platía Syntágmatos) is voornamelijk een product van de tweede Venetiaanse bezetting (1686-1715), evenals de herinrichting van de Palamidi-vesting (een duidelijke verwijzing naar de zoon van koning Navplios) en van het Bourdzi-eiland. 

Navplion werd toen herdoopt tot Napoli di Romagna (Romagna was de naam die de Venetianen gaven aan het Griekse deel van het voormalige Byzantijnse Rijk). De Turken kwamen terug in 1715, met een sterk leger van 100.000 man, waaronder veel Grieken, die waarschijnlijk de (katholieke) Venetiaanse heerschappij beu waren. De Turkse pasja, die in Nauplion verbleef, betoonde zich overigens zeer tolerant tegenover orthodoxe christenen.

Tijdens de Vrijheidsoorlog werd een heel bijzondere en strijdbare vrouw, Laskarina Bouboulina (echtgenote van admiraal Bouboulis), in 1821 belast met de belegering van Navplion, dat zij te land en ter zee gedurende 14 maanden blokkeerde. 

Zij voerde persoonlijk het bevel over een oorlogsschip, en slaagde erin de belegerden terug te drijven telkens wanneer zij een uitval deden.

De Turken worden verslagen

Het Turkse garnizoen werd uiteindelijk tot de overgave gedwongen. Op 30 november 1822 slaagde Staïkos Staïkópoulos samen met 350 Griekse vrijheidsstrijders erin de stad binnen te dringen. Navplion werd zo het centrum van het Griekse verzet tegen de Turken, en werd dan ook bij de Onafhankelijkheid de eerste hoofdstad en regeringszetel van de Griekse staat, van 1829 tot 1835.

Het Parlement vergaderde tijdelijk in een voormalige moskee aan het Sýntagma-plein. Kapodistrias, het eerste staatshoofd, werd op 27 september 1831 vermoord door een politieke tegenstander. Het volgende jaar besliste het Griekse Parlement (dat voortaan vergaderde in de door Kapodistrias gebouwde voorstad Pronia) dat het land een koninkrijk moest worden.

De eerste koning, Otto I, werd er op 18 januari 1833 feestelijk onthaald, maar twee jaar later besloot hij met zijn regering definitief naar Athene te verhuizen. Na zes jaar van intense activiteit werd Navplion weer een provinciestadje, maar toch is er veel van de hoofdstedelijke sfeer blijven hangen. Het is nog steeds de zetel van een Grieks-orthodox aartsbisdom. 

Door het Venetiaanse verleden is er echter ook een vrij grote aanwezigheid van rooms-katholieken in de stad.

>> Lees hier de gehele Griekse GESCHIEDENIS

In Archea Epivadros is een klein K-tel kantoortje aanwezig wat vaker gesloten is dan open. Hiervoor (vlakbij het postkantoor) kun je de bus nemen naar de ruïnes, Athene of Nafplio. In deze laatste stad is een kantoor waar een vrouw in perfect Engels goed op de hoogte is van alle lijnen.

Archea Epivadros – Nafplio: er gaat per dag welgeteld 1 bus om 07:20 – kosten 4,50 euro en de rit duurt ongeveer een half uurtje.

Nafplio – Tolo (zie camping): er gaan zo’n 10 bussen per dag van en naar Nafplio. De duur is ongeveer 15 a 20 minuten en de kosten is 1,80 euro per keer.

Tolo – Nafplio – Tripoli – Olympia : als je op een dag Olympia wilt halen zul je om 07:15 de bus vanuit Tolo moeten nemen; om 08:30 gaat dan de bus naar Tripoli – duur 1,5 uur en kosten 7,70 euro).

Er werd mij verteld dat om 10:00 een bus vanuit Tripoli naar Olympia zou vertrekken maar bij aankomst in Tripoli om 09:50 (eigenlijk 10:00) vertelden ze mij dat ik net de bus naar Pyrgos had gemist (om vanuit daar sneller naar Olympia te gaan).

Nu moest ik de bus nemen van 12:00 naar lympia (direct) maar deze doet er wel 3,5 uur over en gaat dwars door de bergen. Kosten 13,50 euro.

• Naam : Camping Nicolas I (Archea Epivadros)

Adres : Epidavros 210 52

Prijs : 10,50 euro (1 persoon + 1 kleine tent)

Tel.nr. : +30 2753 041218

Website : http://www.nicolasgikas.gr

Inhoud:

Gelegen op 13 km van het mooie grote antieke theater Epivadros (zie sights) ligt aan de kust deze perfecte camping. De eigenaren spreken verschillende talen en er ligt iets verderop nog een camping met dezelfde naam (nr2) die van familie is. Er is een piepklein strandje maar je kunt op de boulevard lopen naar het naastgelegen en bijbehorende restaurant wat nogal prijzig is.

Je kunt hier verder lopen naar het kleine theater en naar het dorpscentrum waar een haventje is en talloze restaurantjes en een supermarkt. Op de camping is een minimarket en er is WIFI. Je kunt zitten als camper op een klein overdekt terras en anders onder de bomen aan de voorkant van de camping waar wat blokken hout liggen. Het wasblok is schoon en goed onderhouden.

Ik vond de eigenaren niet al te vrolijk al probeerden ze het wel.

• Naam : Camping Lido (Tolo)

Adres : Nauplion 211 00

Prijs : 10 euro (1 persoon + 1 kleine tent)

Tel.nr. : +30-27520-59396

Website : http://www.lido.gr/en/

Inhoud:

Deze camping ligt op loopafstand van het zandstrand van Tolo en om de hoek is een supermarkt, bank en alles wat je nodig hebt. Er is perfecte WIFI, een keukentje waar je kunt zitten (buiten maar overdekt) al zijn de plekken erg droog (maar wel semi-overdekt met een soort doek) en sommigen lopen wat schuin. 

Er is een groot restaurant met een aardige tuin en de camping wordt gerund door een Duits-Grieks stel. De douches zijn perfect en er zijn talloze mogelijkheden in het washok. Ook de bushalte is om de hoek. Het restaurant en bar zijn wel aan de prijzige kant.