Tblisi

HOME / Georgië / Georgië bezienswaardigheden

Tbilisi (letterlijk Warme Springbron) is de hoofdstad van Georgië en tevens het culturele, politieke en economische hart van het land. Alles begint en eindigt in de hoofdstad die veel groter is dan elke andere stad van het land. Tbilisi ligt aan beiden zijden van de rivier de Koera (Mtkvar) en spreidt zich uit gelijkmatig naar alle zijden.

Voor toeristen is de oude historische stad de grootste bezienswaardigheden met z’n winderige maar smorende steegjes vol oude huizen met prachtige balkonnetjes waar het leven nagenoeg honderd jaar heeft stilgestaan.

Kleine binnenplaatsen, oude mannetjes op de stoepen en spelende kinderen maar ook oude kathedralen, kerken en idyllische badhuizen. Voor diegene die meer van shoppen houdt kan naar de grote boulevard Rustaveli gaan waar alle grote kledingmerken gevestigd zijn. Zoals elke grote stad kun je prima winkelen, uitgaan en eten in Tbilisi. Op zo’n 20 km van Tbilisi ligt de oude Georgische hoofdstad Mtskehta – het spirituele hart van het land.

Een klein romantisch dorpje waar twee prachtige en belangrijke gebouwen staan. Ten eerste is daar de Svetitskhoveli kathedraal dat volgens vele de mooiste kerk van het land is. Hoog boven het stadje uittorent ligt het heilige der heilige voor Georgiërs; de Jvar kerk. Om een beetje meer te weten te komen wat een Georgisch hart doet kloppen moet zeker een bezoek brengen aan Mtsketha dat gemakkelijk op een dagtrip te bezoeken is.

De historische stad:

Het oudste en meest fascinerende en interessantste gedeelte van Tbilisi is de oude stad die in de volksmond ook wel Kala wordt genoemd.

Onder het oude fort Narikala, gebouwd in de 4^e eeuw, dat hoog boven het historische centrum uitstijgt ligt een oude volkswijk met kleine steegjes, verborgen binnenplaatsen, romantische pleintjes en EUR Aziatische huizen met oude houten en ijzeren bewerkte balkonnetjes, waar de was hangt te bungelen en kinderen voetballen met een lekke bal.

Kerken, badhuizen, talloze kathedralen maar ook een moskee, synagoge en een Botanische tuin kun je hier vinden in dit multi-etnische gedeelte van de stad.  

Rustaveli is de nieuwe stad die tegen de oude aanschurkt maar een heel eigen karakter heeft. Het is de belangrijkste boulevard die dwars door de hoofdstad heen loopt en wordt geflankeerd door de duurste hotels, banken en bekende winkelketens. Interessante gebouwen hier zijn o.a. het Parlement gebouw met z’n watervallen en grote Romeins aandoende pilaren en het Georgisch Nationaal Museum. 

Aan het einde van de wijk is het gezellige Vere park waar je aan het eind van de middag heerlijk kunt ontspannen.

De stad Mstketha op een steenworp afstand van Tbilisi was de oude hoofdstad (van Oost Georgië) vanaf de 3e eeuw v.Chr. tot in de 5e eeuw n.Chr. Het heeft een magische klank voor vele Georgiërs en is het spirituele hart van het land met de meest belangrijke en oudste kerken van het land.

Daar waar de rivieren Mtkvari en Aragvi elkaar ontmoeten werd hier het Christendom niet later dan in 327 eeuw gerealiseerd. Overal bovenuit stijgend is hier de Svetitskhoveli kathedraal waar tot op de dag van vandaag menig belangrijke ceremonies gehouden worden voor de Georgisch Orthodoxe kerk.

Omringd door een hoge stenen muur gaat legende dat onder het gebouw de mantel van Christus is begraven. De kathedraal op zich is een van de mooiste van het land met fantastisch fresco’s, schilderijen en een prachtig altaar. 

Op loopafstand ligt op een hoge richel net buiten de stad de Jvari kerk; dit moet het heilige der heilige zijn voor de Georgiërs – het uitzicht is adembenemend, het interieur is stijlvol maar bedrukkend en kaal.

De stad zou opgericht zijn in 5de eeuw v.C.  door Vachtang I Gorgasali, koning van Iberië (Kartli) om er een eeuw later zijn hoofdstad van te maken. Veel waarschijnlijker is dat de stad al in de 4e eeuw v.Chr. werd gesticht.

Je kunt er bijna niet onderuit om te geloven dat degene die de stad stichtten dit deden vanwege de heetwaterbronnen die de stad rijk is. De naam van de stad is dan ook afgeleid van het Georgische woord warm, Tpili. In het jaar 368 won de oude Georgische koning het huidige Tbilisi terug van de Perzen en ruilde de stad Meshteka in als hoofdstad.

De stad is de hoofdstad van diverse Georgische staten geweest, maar is ook vaak door buitenlandse heersers bezet, onder meer door Arabieren en de Turken. De eersten vielen de stad binnen in 645 en zouden zo’n vier eeuwen hier de dienst uitmaken. In 1122 veroverde de befaamde “David de bouwer” de stad en verenigde verschillende staatjes in het land Georgië en maakte Tblisi als hoofdstad.

De Gouden Eeuw

Onder z’n nazaat koningin Tamar beleefde het land z’n gouden eeuw en Tbilisi werd een multi etnische stad met zo’n 80.000 inwoners. Het werd bekend vanwege z’n productie van wapens, sieraden, leer en zijden kleding. De eeuw werd ruw verstoord door de komst van de Mongoolse horde die in 1235 het land binnenvielen.

De pest volgde, daarop de verovering gezinde Tamerlane (of Timur) die de stad vernielde in 1386 die op z’;n beurt werd gevolgd door de binnenvallende Perzen die in 1540 de stad veroverde.

In het jaar 1762 toen de Perzische overheersing verzwakte werd Erekle II koning van een verenigd Oostelijk Georgië.

Erekle werd beschermd door de Russen die hun leger terughaalde vanwege de oorlog tegen de Turken. De Perzen zweerden wraak en veegde Tbilisi in 1795 totaal van de kaart. 

Duizenden Georgiërs werden vermoord en de stad stond volledig in brand. In 1801 kwam Tiflis onder het gezag van het Russische Rijk. Vanaf 1846 was Tiflis het bestuurlijk centrum van het gelijknamige gouvernement Tiflis. Vanaf het begin van de 19de eeuw begon Tiflis economisch en politiek te groeien. De gebouwen in de stad kregen een meer Europese stijl.

Inval van het Rode Leger

Er werden nieuwe wegen en spoorwegen gebouwd om Tiflis te verbinden met andere belangrijke Russische steden. Na de jaren 1850 kwam Tbilisi weer op als een belangrijk cultureel en handelscentrum. Na de Russische Revolutie was Georgië korte tijd onafhankelijk, met Tiflis als hoofdstad. In 1921 viel het Rode Leger Georgië binnen.

Tiflis werd vervolgens de hoofdstad van de Trans-Kaukasische Federatie, en later van de Sovjetrepubliek Georgië, die deel uitmaakte van de Sovjet-Unie. In 1936 werd de naam veranderd in Tbilisi. 

Tijdens de Russische overheersing begon in Tbilisi het gevoel van onafhankelijkheid te groeien resulterend in een hongerstaking op de stoepen van het Parlement in 1989. De Russen grepen in en lieten 20 hongerstakers dood achter. 1991 werd Tbilisi de hoofdstad van de onafhankelijke republiek Georgië wat ook weer grote demonstraties en rellen met zich meebracht.

Het land veranderde in chaos en corruptie – in 1993 overvloeide duizenden vluchtelingen uit Abchazië de stad. Terwijl een aantal mensen erg rijk werden zakte de stad weg in criminaliteit en ellende. 

In 2003 volgde de roos Revolutie en werd er hard gewerkt om de corruptie tegen te gaan; ook kwamen buitenlandse investeerders en toeristen terug en lijkt Tbilisi weer op de goede weg te zijn.

>> Lees hier de gehele GESCHIEDENIS van Georgië. 

Tbilisi beschikt over een metrosysteem met twee lijnen en een veelvoud aan marshrutka’s en bussen. De stad heeft wel vier busstations waar Didube de belangrijkste van is. Vrij chaotisch om hier de juiste bus te vinden dus vraag maar even rond want enige logica is er niet.

De andere zijn Ortachala, Samgori en degene bij het treinstation. Voor de metro geld – koop een pasje voor 2 GEL en deze kun je elke keer “opladen” met aantal keren dat je gebruik wilt maken van de ondergrondse; 0,50 GEL per rit.

Tblisi – Mtskheta: vanaf Didube busstation rijden er (zeer) frequent minibusjes naar deze bijgelegen stad; de rit duurt zo’n 20 minuten en kost 1 Gel.

Tbilisi – Sighnaghi: eerst moet je met de metro naar Samgori; je loopt een klein blokje en daar rijden de minibussen richting Sighnaghi. Ze gaan elke twee uur (7:00, 9:00 etc); kosten zijn 7 GEL en de rit duurt ongeveer 2 uur.

Tbilisi – Gori: ook deze busjes rijden vanaf Didube busstation; kosten 3 GEL en de bussen vertrekken ongeveer elke 30 minuten. Ook hier even vragen waarvandaan ze vertrekken. Duur; ongeveer een uur en 15 minuten.

Tbilisi – Alaverdi (ARMENIE): om 9:20 (maar kan ook om 9:00) vertrekt er een minibus (kan ook taxi zijn) vanaf het Ortochala busstation richting Vanadzor. Prijs is 20 Gel. Je kunt vragen of de chauffeur ook in Alaverdi stopt wat 50 km voor Vanadzor op de route ligt.

Je komt met bus 50 of 88 op het busstation terecht vanaf Liberty Square (vlakbij de oude stadsmuur). Duur is ongeveer 2,5 uur.

• Naam : Nationaal Museum Georgië

Adres : Rustaveli 3

Prijs : 5 Gel

Tijd : 11:00 – 16:00 (maandag gesloten)

Inhoud:

Het pronkstuk van het museum was de schedel uit Dmanisi maar helaas is deze nu gelegen in een ander museum elders. Er blijven nog voldoende schedels en kaken over die in vitrines liggen bij binnenkomst. In de schatkamer in de kelder kun je prachtige gouden oorbellen, ringen, helmen en andere sieraden aanschouwen die zeker de moeite waard zijn.

Sabels, twee oude kanonnen, geweren, (oorlogs)kostuums, speren, zwaarden en schilden kun je bewonderen in de wapenkamer. Tenslotte kun je op de vierde verdieping van het museum een expositie bekijken van de tijd in Georgië onder Sovjet bestuur. Een schitterende sfeervolle gevulde ruimte met vele indrukwekkende foto’s, tekeningen, brieven en filmbeelden.

Verhalen uit de goelag vanaf de invasie van de Bolsjewieken in 1920 toen Georgië de onafhankelijkheid die zij net hadden gekregen weer werd ingepikt maar ook over de vele slachtoffers die er onder het regime vielen.

• Naam : Irine Japaridze boarding house (hostel)

Adres : Ninoshvilli street 19/b/3

Prijs : 20 Gel (slaapzaal)

Tel.nr. : + 995 322 954716 (+995 599 111 669)

Email : irina5062@gmail.com

Inhoud:

Gelegen aan de “andere” kant van de rivier ligt dit hostel vlakbij het drukke en centrale metrostation Marjanishvilli in een vrij rustige straat. Je kunt lopen naar de oude stad maar ook de metro nemen. Het hostel is een oud gebouw (beneden wordt verbouwd) en alleen op de derde verdieping is het hostel gelegen – de deur staat altijd open en Irine ligt meestal op de bank te roken en TV te kijken als je binnenkomt.

In de kamers mag niet gerookt worden maar alle deuren staan vanwege de hitte open! De bedden kraken in de “gezellig” aangeklede slaapzalen, het is meestal druk met gasten en er staat een grote tafel. Er is WIFI, TV is aanwezig (maar wordt grotendeels gebruikt door het personeel waardoor er niet echt een gezamenlijke zitplek is) en er is een klein balkonnetje.

Je kunt je was laten doen en er is een keuken waar je gebruik van kan en mag maken. Ander nadeel is dat er maar twee (wel zeer schoon en verzorgde) douches/wc’s zijn. Ik zelf vond de eigenaresse niet overdadig vriendelijk maar zo te horen en zien is zij dat wel tegen mensen uit Polen en andere Slavische landen – misschien heeft de taal hier iets mee te maken. Ik zou volgende keer (als Engels sprekende) een ander hostel zoeken.