St. Mere Eglise en Point du Hoc

HOME / Frankrijk / Frankrijk bezienswaardigheden

Sainte-Mère-Église is een klein dorpje in het hart van het Regionaal Natuurpark van de moerassen Cotentin en Bessin in de Calvados in de provincie Normandië. Het is rijk aan zijn glorieuze verleden en zijn oude landbouwtradities maar de meeste mensen kennen het natuurlijk van de fameuze landing van de Amerikanen tijdens WW2 en het begin van de bevrijding van West-Europa.

Naast een museum gewijdt aan deze luchtlanding hangt er aan de kerk een parachutistenpop, ter herinnering aan parachutist John Steele, die met zijn parachute aan de toren bleef hangen.

Zo'n 40 km ten oosten van St. Mere Eglise is op de hoge klip bij Saint-Pierre-du-Mont het indrukwekkende Point du Hoc gelegen. Deze plek ligt tussen de invasiestranden Omaha Beach en Utah Beach, waar de Amerikanen tijdens WW2 aan land kwamen en was cruciaal gezien het feit dat de Duitsers hier talloze batterijen hadden staan. Het terrein is als een maanlandschap vol kraters van binnenkomend vuur van Geallieerde schepen die voor de kust lagen.

Er is een bezoekerscentrum en je kunt een circuit lopen langs de belangrijkste punten.

St. Mere Eglise: 

Sainte-Mère-Église, een dorp van het schiereiland Contentin werd in de nacht van 5 op 6 juni 1944 uit het niets ongewild wereldberoemd. Om de flanken van de invasiestranden te beschermen moest het dorp veroverd worden en werd de 82e Amerikaanse luchtlandingsdivisie hier neergelaten.

Hier begonnen de geallieerden met de herovering van Europa. Door de straffe wind die die nacht blies en het groot aantal plekken die de Duitsers expres onder water hadden gezet landden de Amerikanen compleet verspreid over een groot gebied rondom Sainte Mere Eglise. 

De chaos was compleet toen ook parachutisten midden in het dorp landden en onder vuur werden genomen door de verbaasde Duitsers. Dit alles wordt gedetailleerd nagebootst in de film The Longest Day die o.a. op het kerkplein werd opgenomen in 1961. Sainte-Mere-Eglise werd veroverd met hulp van de Amerikaanse tanks die verderop op Utah Beach waren geland.

Herinneringen: 

De herinneringen aan die nacht (en de maanden erna) vind je nog overal terug: er is een interessant museum van de luchtlandingstroepen midden in het dorp. Aan de welbekende klokkentoren hangt de Amerikaanse paratrooper John Steele die urenlang geen kant op kon.

Hij werd beschoten en hield zich voor dood totdat hij inmiddels doof van de klok werd bevrijd. Om voor toeristen de parachutistenpop goed zichtbaar te maken is besloten deze aan de zijkant te hangen (John hing toentertijd aan de voorkant). In de kerk kun je ook een groot aantal glas-in-loodramen bewonderen die gewijd zijn aan de heldendaden van de troepen tijdens en na de invasie van Normandië. 

Sainte-Mere-Eglise is naast de historische waarde ook een klein, overzichtelijk dorp met een aantal fraaie herenhuizen, kasteeltjes, een gezellig dorpsplein met talloze terrasjes en een camping. In de omgeving is veel verstilde natuur met moerassen en snel wisselend licht. Verder kun je in deze streek genieten van heerlijke fruits de mer en verse producten van het land. Tenslotte kun je nog kijken bij de batterij van Azeville.

Artikel St. Mere Eglise geplaatst in September 2022: 

Amerikaanse commando's bestormden in de vroege morgen van 6 Juni 1944 de steile hoge kliffen van Point du Hoc. Het was een van meest verdedigde stellingen van de Duitsers van deze kust. Aan de voet ervan bevindt zich een smal kei strand van een tiental meters breed, waarna Pointe du Hoc 30 meter boven de zee uitsteekt.

Tijdens de oorlog werd het vermeende Utah en Omaha Beach bestreken door talloze Duitse bunkers en kanonnen. De Duitsers hadden zes 155 mm kanonnen geïnstalleerd om de landingsstranden te verdedigen. Er zou 225 man landen op het strand die de kanonnen moesten vernietigen. 

Wat de Geallieerden niet wisten is dat de Duitsers de kanonnen al naar het achterland hadden verplaatst waardoor de gedurfde aanval eigenlijk voor niets was. De reden was dat in de dagen voorafgaand aan de landing Pointe du Hoc zwaar gebombardeerd was door de Geallieerden.

s Morgens rond 7 uur bereikten de Rangers de voet van de hoge kliffen, die door de Duitsers vanuit bunkers werden verdedigd. D.m.v. Mortieren werden de Duitsers onder vuur genomen terwijl anderen met touwladders en omhoog-geschoten enterhaken de kliffen probeerden op te klimmen. De Rangers verzamelden zich boven en gingen tevergeefs op zoek naar de kanonnen.

Volhouden is het devies: 

De lastigste periode kwam na de aanval op de klif. De groep bleef twee dagen geïsoleerd en moest verschillende Duitse tegenaanvallen afslaan om de positie onder controle te houden.

In de ochtend van 7 juni bedroeg het aantal inzetbare manschappen 90 tot 100 man, waarvan velen lichtgewond waren. Opgesloten tussen de bunkerresten hadden ze geen voedsel meer en zaten ze krap in hun munitie. Later die dag arriveerden uiteindelijk enkele versterkingen en konden de Duitsers definitief worden teruggedrongen.

Vandaag de dag is Point du Hoc een van grote toeristische trekpleisters voor toeristen geïnteresseerd in de invasiestranden. Er is een groot modern parkeerterrein en een bezoekerscentrum. Het is nog steeds gratis te bezoeken en er staan talloze informatiepanels om het een en ander toe te lichten. Er is een wandelcircuit gemaakt tussen de talloze kraters veroorzaakt door de bombardementen van de Geallieerden alvorens de aanval plaats vond. Het ziet er (vooral van boven) nog steeds uit als een maanlandschap.  

Het circuit kost je ongeveer een uur en neemt je mee naar Duitse overblijfselen van bunkers en betonnen geschut posten waar kanonnen hebben gestaan. Bij sommigen kun je de schietgaten en vlammenwerper-resultaat nog zien. Op de punt staat de belangrijkste bunker (schietbegeleidingspost) die helaas niet te bezoeken is. Je kunt er wel voorlangs lopen. Ook staat hier het naaldvormige monument.

Andere bezienswaardigheden:

• Utah Beach (naast talloze gedenktekens – o.a. een 0-kilometer mijlpaal van de vrijheid – kun je hier het Musee du Debarquement bezoeken);
• Carentan – voor het treinstation en het stadhuis is een plaquette en een monument met een kleine parachute; 
• Grandcamp Maisy (batterij); 
• Vierville sur Mer / St. Laurent sur Mer – belangrijke plek tijdens de slag aangezien dit een groot deel van Omaha Beach betrof. Nu een drukke boulevard- en strand met campers, zomerhuisjes en strandgangers. Hier zijn weinig overblijfselen van de strijd overgebleven. Je kunt alleen een kijkje nemen bij het huizenhoge monument ter ere van de gevallenen. 

>> Lees over bestemming Monte Cassino in Italië waar zwaar om gevochten is. 

Een landing in West-Europa door de Geallieerden was in de zomer van 1944 werd door Hitler's Duitsland als onoverkomelijk geacht. De vraag was alleen waar en wanneer. Uiteindelijk werd gekozen voor de zandstranden van Normandie. Om de flanken van de invasiestranden te beschermen was het de bedoeling dat deze werden ingenomen in de nacht van 5 op 6 Juni door luchtlandingstroepen.

Deze zouden dan eventueel worden ontzet door de troepen die met landingsboten op de stranden zouden landen. St. Mere Eglise werd door z'n strategische ligging op het schiereiland Cotentin uitgekozen voor de Amerikaanse 82e luchtlandingsdivisie waar meer dan 20.000 parachutisten zouden landen in totaal.  

Verwarring alom

Door de sterke wind en het gebrek aan bakens op de grond kwamen de Amerikanen overal terecht. Deze hadden grote delen van dit gebied expres onder water laten lopen en talloze parachutisten zouden die nacht verdrinken. Een aantal van de parachutisten hadden de pech precies te landen op het dorpsplein waar de hele bevolking aanwezig was voor het blussen van een brand.

Helaas waren daar ook veel Duitse soldaten aanwezig en die begonnen met prijsschieten op de neerkomende Amerikanen. Ondanks de chaos wisten veel Amerikanen zich te organiseren en de aanval op het dorp Saint Mere Eglise te openen. De chaos die de Amerikanen er in  de eerste uren van maakten had als voordeel dat de Duitsers niet goed begrepen wat er gebeurde. 

De kleine groepjes Amerikanen die van alle kanten aanvielen gaf de Duitse commandanten het idee dat ze met een veel groter leger te maken hadden. Hierdoor werd de verdediging niet goed georganiseerd waarvan de Amerikanen weer van profiteerden. Ook werd nog steeds gedacht dat deze aanval een afleiding was van de echte invasie in het nauw van Calais (wat Hitler nog lang zou geloven). 

Hulp uit de zee: 

De Amerikaanse parachutisten kregen al snel hulp van de tanks die zouden landen op Utah Beach, zo'n 8 kilometer verderop. Zo zou John Steele, die al urenlang aan de klokkentoren van het dorp ook bevrijd worden. Tegen middernacht bleef z'n parachute haken aan het dak van de klok.

Ondanks het feit dat hij beschoten werd door de Duitsers op het plein bleef hij leven aangezien hij zich dood hield. Hij werd gevangengenomen door de Duitsers maar wist later te ontsnappen.

Omdat na de strijd in het dorp een veldhospitaal werd ingericht waar de gewonden van de Slag om Normandië, die tot augustus 1944 zou duren, werden verzorgd zou het dorp voor eeuwig verbonden blijven aan de strijd. Tevens werd er vlakbij het dorp binnen twee dagen na de invasie een klein vliegveld ingericht waar jachtvliegtuigen werden gestationeerd. Na de oorlog werden in en rondom Sainte Mere Eglise op tal van plekken gedenktekens en monumenten opgericht. In 1961 werd op het dorpsplein opnames gemaakt voor de film The Longest Day.  

The Longest Day

Mede door het succes van deze film werd Saint Mere Eglise bij het grote publiek in Amerika bekend. Het dorp werd zo het symbool voor Amerikaanse strijd tegen de Duitsers en daarmee een soort bedevaartsoord voor toeristen die zijn geïnteresseerd in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. En dat is het eigenlijk nu nog. Natuurlijk werd er ook een groot museum gebouwd. Sainte Mere Eglise is tevens het vaste decor voor de herdenkingen van D-Day die eens in de zoveel jaar worden gehouden.  

De kerk werd gerestaureerd na de oorlog en er werd een grote parachutistenpop in de klokkentoren opgehangen als eerbetoon.

>> Lees hier de gehele GESCHIEDENIS van Frankrijk. 

Caen – Carentan – Saint Mere Eglise: er vertrekken per uur treinen tussen Caen en Cherbourg die stopt in o.a. Bayeux en Carentan (40 min, 12 euro). Voor het treinstation in Carentan stopt bus nr 1 die je in 15 min (3,30 euro) naar St. Mere Eglise brengt.

Tussen Carentan en Grandcamp Maisy rijdt geen bus. Vanaf Grandcamp Maisy kun je bus 70 nemen die langs de hele kust rijdt tot Port-en-Bessin en daarna naar Bayeux gaat.

Naam             : Airborne  museum

Adres             : 14 Rue Eisenhower

Tijd                 : 09:00 – 19:00

Website         : https://www.airborne-museum.org/nl

Inhoud: 

Een levendig en beeldend museum waarin u alles te weten komt over het droppen van de luchtlandingstroepen boven de zone van Sainte-Mère-Eglise. Met een grote verzameling lucht- en landvoertuigen en een uitzonderlijke collectie documenten.

Een parachutevormig gebouw en presenteert o.a. Een Amerikaans zweefvliegtuig op ware grootte. In het tweede gebouw vindt men een vliegtuig van het type Douglas.

• Naam             : Camping Saint Mere Eglise

Adres             : 6 Rue 505E Airborne

Tel.nr.             : +33 2 33 41 35 22

Website         : https://camping-sainte-mere.fr/en/the-camping/

Inhoud:

Een rustige en gezellige camping terwijl u bieng bent op een steenworp afstand van de voorzieningen van het dorp Sainte-Mère-Église. De camping bevind zich op 3 minuten lopen van het Airborne Museum en de beroemde toren van Sainte-Mère-Église. Wandelaars die op het parcours GR223 toeren, kunnen op camping Sainte-Mère-Église stoppen zonder een omweg te maken, het parcours loopt vlak voor de ingang.

En voor fietsers die op de camping willen stoppen en de gemeente willen bezoeken, bevinden we ons op slechts 4,5 km van de Eurovélo 4. Ook zijn er ruime  plaatsen met elektrische aansluiting voor campers, caravans en tenten. Een receptie met vriendelijke eigenaren en 1 centraal groot washok.

Er is geen WIFI helaas.

Zowel Saint Mere Eglise als Point du Hoc zijn promiment aanwezig in de oorlogsfilm uit 1962, The Longest Day. Carentan is een populaire plaats in media. Een aflevering van de televisieserie Band of Brothers (2001) is gewijd aan de inname van Carentan. Hierin wordt meegeleefd met de Easy Company die tracht Carentan te veroveren.