Caen

HOME / Frankrijk / Frankrijk bezienswaardigheden

Caen is gesticht in de 11e eeuw n.Chr. door Willem de Veroveraar en fungeert nu als de hoofdstad van wat ze noemen Basse Normandië (laag-Normandië) maar ook van de Calvados regio. De stad wordt doorklieft door de Orne rivier en ligt zo'n 15 km van de Kanaalkust vandaan. Tijdens de slag om Caen in de Tweede Wereldoorlog werd de stad voor zo'n 80% met de grond gelijk gemaakt.

De stad werd bevrijd op 9 juli 1944: de Slag om Caen had twee maanden geduurd. Caen werd herbouwd rondom zijn oude monumenten, sommige waren bewaard gebleven, andere zijn gerestaureerd. De groene stad of de stad met honderd klokken is nu zeer aantrekkelijk door de vele gebouwen van kalksteen (afkomstig uit Caen en omgeving), de fraaie oude monumenten en de moderne architectuur.

De modern uitziende stad biedt bezoekers vandaag de dag een ommuurde Middeleeuws kasteel, twee oude abdijen met o.a. het graf van Willem de Veroveraar, een handvol musea een daarvan natuurlijk over de strijd in 1944.

De stad is een stuk rauwer dan bijvoorbeeld het gelievelijke Bayeux wat een stuk westelijker ligt. Maar je kunt de stad prima gebruiken als beginpunt van je tour naar de invasiestranden van operatie Overlord. Maar hiervandaan is het ook niet ver naar de mondaine badplaatsen zoals Deauville of Cabourg van de zogenaamde bloemenkust.

Inleiding:  

Ondanks het feit dat de stad Caen tijdens de strijd in de zomer van 1944 voor het grootste gedeelte werd verwoest heeft de stad nog steeds voldoende te bieden. Het heeft een Middeleeuws kasteel, twee abdijen, een aantal originele straten inclusief vakhuizen en een interessant oorlogsmuseum.

Kasteel en de abdijen:

Het oorspronkelijke kasteel van Caen werd door Willem de Veroveraar gebouwd in 1060. Door de eeuwen heen groeide dit kasteel door toevoeging van diverse omwallingen en gebouwen uit tot een heuse vesting. Het is een indrukwekkend bouwwerk wat de Honderdjarige Oorlog, de Franse Revolutie en de Tweede Wereldoorlog hebben doorstaan. 

Na de oorlog werd het wel deels gerestaureerd.  Tegenwoordig vindt u in dit gebouw het museum voor schone kunsten, het Museum van Normandië, de Schaakbordzaal en de Sint-Georgeskerk. Vanuit deze versterking heeft men een prachtig panoramisch zicht over de stad.

Willem de Veroveraar: 

Naast het kasteel liet Willem de Veroveraar ook twee abdijen in de stad bouwen. Het Vaticaan nam het Willem de Veroveraar kwalijk dat hij getrouwd was met een verre nicht, de prinses van Vlaanderen. Om zich met de kerk te verzoenen, bouwde hij in 1066 de Mannenabdij. Bij de start van de bouw werd gekozen voor de romaanse stijl, maar in de 13e eeuw is de abdij verder afgewerkt in gotische stijl. Willem de Veroveraar heeft hier zijn graftombe.

Van de originele abdij is weinig over. Het huidige gebouw dateert uit de 18e eeuw. De monniken werden tijdens de Franse Revolutie gedwongen hun abdij te verlaten en later deed het gebouw dienst als lyceum tot WW2. Tijdens de oorlog en de bombardementen deed het kloostercomplex dienst als schuilplaats en onderkomen voor een deel van de burgerbevolking. In 1965 werd het gebruikt als stadhuis van Caen. Als bezoeker kan men de kapittelzaal, de refter en de kloostergangen bezichtigen. 

De Vrouwenabdij(aan het plein dat naar Koningin Mathilde is vernoemd): deze abdij is gesticht tussen 1060 en 1080 door Koningin Mathilde. Het gebouw vormt een goed tegengewicht voor de Mannenabdij. De kerk van de Heilige Drievuldigheid is in de 11e eeuw gebouwd en in de 12 eeuw verbouwd, een mooi voorbeeld van romaanse kunst. Bezoek zeker ook de crypte met z’n unieke dakconstructie. Koningin Mathilde rust in het midden van de kerk.

Binnenstad Caen:

In de oudste wijken van de stad is de 1000-jarige geschiedenis van Caen nog overal voelbaar. De stad is ontstaan uit een door de Normandiër versterkt eiland bij de samenloop van de rivieren de Orne en de Odon.

Na de verovering van Normandië in 1204 door Filips Augustus, belegerden de Engelsen Caen in 1346 en 1417. Ze bleven er tot 1450. Er zijn nog een aantal plaatsen over in de stad die de bombardementen hebben overleefd; de kleine voetgangersstraat Rue Froide is een van de oudste en best bewaarde van Caen.

Het was in de 17e eeuw de straat van de drukkers. Men kan er vakwerkhuizen uit de 17e eeuw zien en ook mooie stenen gevels uit de 18e eeuw. Ook een goed bewaarde straat uit de middeleeuwen is Rue Saint Pierre met diverse vakwerkhuizen uit de 16e eeuw. Deze renaissancehuizen hebben spitsgevels en gotische versieringen. Als enige overlever van de bombardementen staat dit vakwerkhuis uit het begin van de 14e eeuw aan de voet van de citadel van Caen. 

De houten voorgevel in rood-witte grondkleuren van Maison des Quatrans is geklasseerd als historisch monument. Op Place Saint Sauveur stond in de middeleeuwen de schandpaal. Met het Hotel Fouet en het Hotel Cantet-de-Condé zijn er twee statige 18e-eeuwse herenhuizen te zien op het plein. Sinds de 11e eeuw wordt er elke vrijdagmorgen een wekelijkse markt gehouden.

Na de Romeinse overheersing bestond er reeds een nederzetting die de naam Gadomus droeg.  De streek rond de stad werd aan het eind van de 10e en het begin van de 11e eeuw verschillende keren geteisterd door invallen van Vikingen. Het was pas onder Willem de Bastaard, de latere Willem de Veroveraar, dat de rust weerkeerde. 

De hertog liet op de heuvels vlak buiten de nederzetting een citadel bouwen die uitkeek over het dorp en de rivier de Orne. In 1204 werd het hertogdom Normandië toegevoegd aan de Franse kroon. 

Op 26 juli 1346 werd de stad belegerd en geplunderd na het beleg van Caen waarbij 3000 burgers omkwamen en een groot deel van de commerciële wijk werd verwoest. Alleen het kasteel van Caen weerstond de belegering, ondanks pogingen om dit ook te belegeren. Na een paar dagen vertrokken de Engelsen naar het oosten.

Gedurende de Slag om Normandië tijdens WW2  werd Caen begin juli 1944 bevrijd, een maand na de landingen in Normandië. Het was de bedoeling dat Britse en Canadese troepen op D-Day al in zouden nemen maar werden tot 9 juli opgehouden door fel Duits verzet. 

Door dit taaie en onverwachte verzet werd de stad hevig gebombardeerd waarbij een groot deel van de stad werd verwoest. Dit bood de geallieerden wel de kans om de westelijk gelegen wijken in te nemen. De periode na de oorlog bestond vooral uit de heropbouw van de stad en de universiteitscampus.

>> Lees over de invasie van de Geallieerden in Europa in 1944. 

Vijf kilometer ten westen ligt het Caen-Carpiquet vliegveld. Het treinstation van Caen ligt ten zuiden van de Orne rivier in het zuidoosten van de stad. Er zijn o.a. Treinen naar Parijs maar ook naar Cherbourg met een stop in Bayeux en Carentan.

Het busstation is daarna gelegen met ook Flix- en Blablabla-bussen. Ook heeft Caen 3 tramlijnen die van het noorden naar het zuiden van de stad rijden. Met bus 12 rijdt je o.a. Naar Quistreham met een stop in Benouville.

• Naam             : Memorial – un Musee pour La Paix

Adres             : Esplanade Generaal Eisenhower

Prijs                : 14 euro (1997)

Website         : www.memorial-caen.fr

Inhoud:

Als u bij de invasiestranden bent geweest, is ook een bezoek aan het Memorial van Caen een must. Het gebouw staat op de fundamenten van een oude Duitse commandobunker uit WW2. Het centrum fungeert niet alleen als een museum maar is daarnaast ook een bezinningscentrum en een congrescentrum. Het complex draagt de universele vredesboodschap uit en wil de waanzin en de gruwelen van elke oorlog hekelen.

Alle slachtoffers van WW2 bij de landing van Normandië en bij uitbreiding van alle oorlogen worden hier herdacht. Het museum maakt een interactieve reis door de voorbije geschiedenis in beelden, geluidsfragmenten en teksten. Het eerste deel van het museumbezoek behandelt de periode vanaf de Eerste Wereldoorlog via de landing op de stranden van Normandië tot de atoombom op Hiroshima in 1945.

Het tweede deel beschrijft de Koude Oorlog tot de val van de Berlijnse Muur. De bedoeling is dat alle moderne internationale conflicten en alle belangrijke vredesakkoorden aan bod komen in de vredeszaal. Er is ook een galerij die volledig gewijd is aan alle winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede. Juist buiten het gebouw hebben de vroegere geallieerden elk een tuin aangelegd.