Corregidor

HOME / Filipijnen / Filipijnen bezienswaardigheden

Het eiland Corregidor ligt strategisch gezien perfect in het begin van de baai van Manilla en werd al snel ontdekt als defensieve lijn voor de stad Manilla door de Spanjaarden in de 16e eeuw. Corregidor officieel (Fort Mills) speelde een belangrijke rol bij de verdediging tegen de Japanners tijdens het begin van de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens de Slag om de Filipijnen gebruikte generaal Douglas MacArthur het eiland tot 11 maart 1942 als locatie van het geallieerde hoofdkwartier vanwege de strategische ligging en het rotsachtige landschap. Op 6 mei van dat jaar waren de Amerikaanse en Filipijnse troepen gedwongen zich over te geven aan de Japanners na de Slag om Corregidor. Drie jaar later zou het wederom een beslissende rol spelen al waren nu de rollen omgedraaid.

Tegenwoordig kun je een dagtrip maken naar het rotsachtige eiland dat zo’n 50 km buiten de kust van Manilla ligt. Vele batterijen maar ook ruïnes van oude barakken, een hospitaal, een bioscoop staan nog zoals ze zijn blijven staan na de slag in 1945.

Een museum, gedenktekens en natuurlijk de beroemde Malinta tunnel zijn opgenomen in een tour die je zelf kunt maken of kunt boeken. 

Malinta tunnel:

De Malinta Tunnel was het grootste bouwwerk op het eiland Corregidor. Het is een tunnelcomplex gebouwd door de Amerikanen tussen 1922 tot 1932. Oorspronkelijk was het bedoeld als bomvrij onderkomen maar later werd het omgevormd tot een militair horspitaal met 1000 bedden.

Er is een hoofddoorgang van zo’n 7 meter breed die loopt van oost naar west en ongeveer 250 meter lang is. Aan de noord- en zuidzijde waren nooduitgangen te vinden. Daarnaast bevatte het ondergrondse complex 25 zij-armen elk 120 meter lang. Het hospitaal was in een extra labyrint van tunnels gebouwd die bestond uit nog ‘ns 12 gangen. 

Er was een luchtverversingssysteem, een tramspoor en bomvrije gedeelten voor opslag, hospitaal, winkel en belangrijke onderkomens. Een daarvan was tijdens de slag om Corridor (5 en 6 Mei 1942) het hoofdkwartier van Generaal MacArthur. Ook zat hier de toenmalige Gemenebest-regering van de Filippijnen. 

De herovering

Bij de herovering van het eiland door de Amerikanen in 1945 hebben de Japanse soldaten in de tunnels op 23 februari 1945 zelfmoord gepleegd door zich met behulp van explosieven op te laten sluiten. Hun lichamen zijn nooit geborgen.

Daarnaast waren er een groot aantal artilleriestukken aanwezig (19 om precies ze zijn) alleen al op Corregidor: de belangrijkste waren:

·         Batterij Hearn bestond uit een stukken geschut van 12 inch (305 mm) met een bereik van 27 kilometer. Dit geschut kon 360 graden draaien maar vanwege de lage maximale elevatie kon deze niet gebruikt worden om op de Japanse posities op Bataan te vuren.

·         Battery Way was een stelling van 12-inch-mortieren. Deze mortieren konden 360 graden draaien en waren in staat op de Japanse posities te schieten bij de landingen op de zuidwestelijke kust van Bataan, eind januari tot midden februari 1942. Hierbij werden veel treffers geboekt. 

Andere belangrijke artilleriestukken waren batterij Crocket en Grubbs. 

Rest:  

Naast de tunnel en de batterijen zijn er nog vele andere bezienswaardigheden overgebleven op Corregidor eiland. De bekenste zijn hoogstwaarschijnlijk de twee delen van barakken; beiden zijn nu skeletten van gebouwen maar in 1942 waren dit de de barakken van het onderkomen van de soldaten van het Amerikaanse garnizoen op Corregidor.

De lengte van het gebouw was overigens een derde van een mijl maar toch werd het door de grootte the Mile-Long Barracks genoemd. Het hoofdkwartier van Generaal Douglas MacArthur was ook in dit gebouw gevestigd. Dit zijn de Top barakken. Daarnaast zijn er Middle barakken die een stuk verderop liggen.

Vlakbij de Top barakken liggen de Parade gronden, de ruïnes van de bioscoop en de officiersclub en het ziekenhuis. Je kunt hier ook naar het Grote Oceaan gedenktekencomplex; deze bestaat uit de eeuwige vlam, het Brothers in Arms monument en het museum.

Iets verderop staat de oude uitkijktoren maar ook de gerestaureerde Spaanse vuurtoren gebouwd in de 19e eeuw. Bij de dokken kun je kijken naar het monument waar generaal MacArthur afscheid nam van z’n troepen in de Filipijnen en naar Australië vertrok. Dit is de Lorcha pier. 

>> Lees hier over de slagen om Corregidor (in 1942 en 1945)

In 1570 kwam het eiland in Spaanse handen die het als uitvalbasis wilde gebruiken om Manilla de hoofdstad van de Filipijnen te maken. Onder het Spaanse bewind werd het eiland gebruikt ter bescherming van de baai, als gevangenis en door de douane.

In 1885 werd het eiland opgenomen in de Spaanse defensieplannen van generaal Cerero, maar dit werd niet gevolgd door werkzaamheden.

Pas jaren later, toen de Spaans-Amerikaanse Oorlog was uitgebroken, werden oude scheepskanonnen met een groot kaliber op het eiland geplaatst. In de nacht van 30 april op 1 mei in 1898 voer een vloot van Amerikaanse oorlogsschepen onder leiding van commodore George Dewey ten zuiden van het eiland de baai in.

Spaans-Amerikaanse oorlog

De vloot negeerde het eiland en voer naar Cavite waar de vloot van admiraal Montojo werd vernietigd. De slag in de Baai van Manilla duurde enkele dagen en op 4 mei werd na een korte strijd het eiland ingenomen en kwam een einde aan ruim drie eeuwen Spaanse aanwezigheid op Corregidor.

Na de Spaans-Amerikaanse Oorlog deed een Amerikaanse adviescommisie, onder leiding van William Howard Taft, de aanbeveling de havens in Amerika en overzeese gebiedsdelen, waaronder de Filipijnen, beter te beschermen door de bouw van forten bewapend met zwaar kaliber geschut. Corregidor (Fort Mills) werd opgenomen in de beschermingslinie voor de havens van Manilla en Subicbaai. 

Verder werden er forten gebouwd op de eilanden El Fraile (Fort Drum), Caballo (Fort Hughes) en Carabao (Fort Frank) allemaal gelegen in de toegang tot de baai van Manilla.

>> Lees hier de gehele GESCHIEDENIS van de Filipijnen.