ALGEMENE INFORMATIE - Engeland

* Bijgewerkt t/m 2015 - wijzigingen voorbehouden. 

Engeland heeft een zeer maritiem klimaat door de ligging midden in de Noord-Atlantische Golfstroom en vooral door de sterk overheersende zuidwestelijke winden, die bijna voortdurend vochtige zeelucht aanvoeren. Ook de geringe jaarlijkse gang van de temperatuur is kenmerkend en bedraagt in Zuidoost-Engeland slechts 13°C. De winters zijn over het algemeen zacht en de zomers koel, met in beide periodes een vrij grote luchtvochtigheid. Alleen wanneer 's winters door oostelijke winden lucht van het Europese vasteland wordt aangevoerd, kunnen zeer lage temperaturen voorkomen.

Mist komt vrij vaak voor, in het industriegebied van Midden_Engeland bijvoorbeeld meer dan vijftig dagen per jaar. Het gemiddelde aantal uren zonneschijn is niet erg hoog: 30 tot 40% langs de zuid- en oostkust, langs de westkusten minder tot minder dan 20% in het Schotse hoogland. In het zuiden is het over het algemeen warmer dan in het noorden. In het zuiden schommelt de temperatuur tussen de 4°C in januari en 18°C in juli. Hier groeien ook spontaan palmbomen, speciaal in het gebied dat ook wel de ‘Cornish Rivièra’ genoemd wordt. Temperaturen van boven de 30°C komen in geheel Engeland maar sporadisch voor.

Het regent zeer vaak in Engeland; op de meeste plaatsen meer dan 200 dagen per jaar. De neerslag hangt vooral samen met over of ten noorden van de Britse Eilanden passerende depressies. Deze veroorzaken ook de krachtige winden in het westen en het noorden: ca. 30 dagen per jaar met een windkracht 8 of hoger. Door stuwing zijn de neerslaghoeveelheden het grootst langs de westkust en speciaal waar het bergachtig is. Zo valt er in delen van de Pennines en het Lake District soms meer dan 4500 mm regen per jaar. In het oosten en in de lager gelegen gebieden regent het aanzienlijk minder. Daar valt gemiddeld tussen de 1000 en 1500 mm per jaar. In Londen en in delen van het aangrenzende Essex en Kent zelfs maar 600 mm per jaar. De meeste regen valt in de periode van eind september tot eind november, maar ook midden in de zomer kan het flink regenen. In oktober 2000 en in maart 2001 viel er in bepaalde delen van Engeland extreem veel regen, waardoor hele gebieden onder water kwamen te staan.

In Zuidoost-Engeland bedraagt het gemiddelde aantal sneeuwdagen meer dan 15, langs de westkust van Wales ca. 7.

Engeland omvat het zuidelijke deel van het eiland Groot-Britannie, in het westen grenzend aan Wales en in het noorden aan Schotland. De rest is water – het Kanaal, de Noordzee en de Keltische zee.

Engeland is ongeveer 3x zo groot als Nederland.

De bewoners van Engeland stammen af van een aantal bevolkingsgroepen die zich in de loop van millennia op de Britse Eilanden vestigden.

Vooral net na de oorlog was er een grote groep immigranten om het tekort aan arbeidskrachten aan te vullen. Zij kwamen vooral uit voormalige koloniën zoals India en Pakistan en de overzeese gebiedsdelen in Afrika en het Caribische gebied. Zij wonen voornamelijk in London en Birmingham. In de jaren zeventig van de vorige eeuw kwamen er vooral veel vluchtelingen naar Engeland, onder andere uit Oeganda, Bosnië, Somalië, Afghanistan en Oost-Turkije. Op dit moment is ca. 6% van de Engelse bevolking niet blank.

De binnenlandse migratie betrof vooral mensen uit Schotland, Wales en Noord-Ierland die naar de grote industriesteden van Engeland trokken.

Engeland was vroeger voor een groot deel bedekt met bossen. Daarvan is nu niet veel meer over, op een paar bosrijke gebieden na. Tegenwoordig is bijna drie kwart van het land van Engeland door landbouw ingenomen. Wat er nog van ‘echte” natuur over is is behoorlijk divers - van ruige bergen tot weidse vlakten maar ook lange heuvels en veel stranden. Je kunt het land grofweg (qua natuur) verdelen in “upland “met hoogvlakten en gebergten terwijl het “lower” gedeelte veel laagland is met open velden. Het laatste gedeelte is stukken groter dan het eerste.

Het kustlandschap van Engeland is zeer gevarieerd, van kiezelstranden en krijtrotsen in Sussex tot uitgestrekte zandstranden in het noorden van Norfolk. Het zuidwesten kent witte zandstranden waar populaire badplaatsen liggen als Brighton en Blackpool.

Een groot aantal natuurgebieden in Engeland heeft een beschermde status. Probleem is dat de beschermde gebieden jaarlijks vele duizenden bezoekers trekken, waardoor het moeilijk is een goede balans te vinden tussen toerisme enerzijds en bescherming van de natuur anderzijds. Naast de nationale parken zijn er nog ca. honderd staatsnatuurreservaten, en verder wild-, waterwild- en bosreservaten en een vrij groot aantal particuliere reservaten. 

Een aantal bekende parken zijn: “Lake district”, “The Peak District”, the “Moors” en “Northumberland”. 

De dierenwereld van Engeland is niet erg soortenrijk. Je hebt herten, de ree, vos, egel, das, vleermuizen en otter waarbij de ree uitgestorven was en geherintroduceerd is met veel succes. Ook komen er wilde zwijnen voor maar ook bijvoorbeeld de giftige “adder “slang. In veel rivieren en beken komen zalmen en forellen voor. 

Voor de kust leven gewone zeehonden en grijze zeehonden, bruinvissen en dolfijnen zijn nog incidenteel te zien in de buurt van de kust.

De grootste steden van Engeland met het aantal inwoners: 

1. Londen *                   : 7.000.000
2. Birmingham               : 1.100.000
3. Leeds                        :     750.000
4. Sheffield                    :     550.000
5. Bradford                    :     500.000

* = hoofdstad

Ook in Engeland is het kabinet het centrale, uitvoerende gezagsorgaan van het land. Cameron is momenteel prime-minister. Het kabinet bestaat uit een hoger en lager huis en de premier wijst de leden van het kabinet en verdere personen aan die regeringsfuncties gedurende de ambtsperiode van zijn kabinet zullen bekleden. 

De koning oefent ceremoniële en representatieve functies uit; daarnaast heeft hij van tijd tot tijd een aanwijsbare invloed op staatszaken. Hij staat in nauw contact met de premier (Prime Minister); hij heeft nl. het recht om over meer belangrijke vraagstukken geraadpleegd te worden en kan adviseren en waarschuwen. Bovendien benoemt hij de premier na algemene verkiezingen en in andere gevallen waarin aan een nieuwe benoeming behoefte bestaat. Krachtens een ‘convention’ wordt altijd de leider van de partij die de meerderheid van de zetels in het Lagerhuis bezit, tot premier benoemd.

Er bestaat volledige vrijheid van godsdienst maar de staatskerk van Engeland is de Church of England (protestant). Van de Engelse bevolking is ongeveer 55%  tot het protestantsime. ca. 9% is rooms-katholiek en ruim 2,5% is islamitisch. Verder zijn er nog 400.000 sikhs, 350.000 hindoes, 300.000 joden en 25.000 boeddhisten. Er is een groeiend aantal Engelsen die zichzelf als atheist beschouwen. 

Vele sporten zijn bedacht in Engeland en worden nu in de hele wereld gespeeld. Rugby, golf en cricket zijn in Engeland bekende maar ook zeer populaire sporten. Toch zijn deze sporten niet zo groot als het voetbal. Voor vele mensen in Engeland is het voetbal een “part of their life”. Clubs als Manchester United, Liverpool, Arsenal en Chelsea zijn onwaarschijnlijk groot in Engeland. Zwarte bladzijde waren de jaren dat Engels clubvoetbal was uitgesloten in Europa vanwege het Heizel drama in België – van 1985 tot 1990. Het Engels voetbalelftal is samen met dat van Schotland het oudste van de wereld. Zij speelden de eerste interland ter wereld in 1872. Engeland heeft een grote rivaliteit met Schotland, Argentinië (vanwege de Falkland oorlog) en Duitsland vanwege het oorlogsverleden uit de 20^ste eeuw. Engeland werd een keer wereldkampioen; dat was in het jaar 1966 toen ze zelf gastland waren. In de kwartfinale werd Argentinië verslagen terwijl Engeland in de halve finale te sterk was voor Portugal. In de finale werd met 4-2 van (toen nog) West-Duitsland gewonnen. Het door Engeland in de verlenging van de finale gemaakte derde en beslissende doelpunt is nog steeds onderwerp van discussie. Vooral in Duitsland, daar spreekt men van Das Wembley Tor. De bal werd door Geoff Hurst tegen de onderkant van de lat geschoten en kaatste naar beneden. De vraag is of de bal voor of achter de doellijn de grond raakte. Een recent onderzoek wijst erop dat dit vermoedelijk voor de doellijn zou zijn geweest. Maar op advies van zijn grensrechter keurde de scheidsrechter de goal goed. Ook het vierde Engelse doelpunt is omstreden omdat zich op het ogenblik dat deze goal viel, vlak voor het eindsignaal, al Engelse supporters op het veld bevonden. In 1954 werd net als in 1962, 1970 (verlies West-Duitsland), 1986 (verlies Argentinië), 2002 (verlies Brazilië) en 2006 (verlies Portugal) de kwartfinale gehaald. In 1990 behaalde Engeland de vierde plaats; door Kameroen in de kwartfinale te verslaan stond Engeland zoals zo vaak tegenover West-Duitsland. Na strafschoppen vlogen de Engelsen er weer uit.  Het Europees kampioenschap kon het Engelse team nooit winnen; de hoogste notering was in eigen land in 1996 toen de halve finale werd gehaald. Engeland ging door in de kwartfinale met strafschoppen tegen Spanje maar verloor in de halve eindstrijd (wederom met strafschoppen) van West-Duitsland. In 1968 haalde Engeland de derde plaats – Engeland verloor tegen Joegoslavië. In 2004 was de kwarfinale het eindstation; in de kwartfinale stond het na 90 minuten 2-2 tegen Portugal. Met strafschoppen werd verloren. Acht uur jaren later, in 2012, gebeurde hetzelfde; het stond 0-0 waarop de strafschoppen wederom tegen de Engelsen waren en in het voordeel van de Italianen deze keer.

Qua Engels clubvoetbal is Manchester United de koning – met 20 kampioenschappen zijn zij de belangrijkste club van Engeland alsmede een van de beroemdste wereldwijd met een gigantische schare aan fans. Naast al deze nationale prijzen heeft Man.United ook 3x de Champions League (c.q. Europacup I) gewonnen – in 1968 werd Benfica met 4-1 (na verlenging) verslagen. In 1999 was Bayern Munchen de tegenstander. In de verlening scoorden de Engelsen 2x zodat zij er met de beker vandoor gingen. In 2008 stonden twee Engelse clubs tegenover elkaar – Manchester en Chelsea. Na 90 minuten was het 1-1 en won de club uit Manchester met strafschoppen. In 1999 werd voor het eerst de wereldbeker gewonnen – tegen Palmeiras uit Brazilië. Negen jaar later werd deze weer gewonnen – nu was IDU Quito uit Ecuador de tegenstander. In 1991 werd de Europacup II gewonnen. Liverpool supporters zullen altijd beweren dat zij de grootste club van Groot Brittannië zijn; zij wisten namelijk 18 kampioenschappen in de wacht te slepen nationaal. Maar liefst 5x wonnen zij de Champions League (1977 tegen Borussia Munchen Gladbach, 1981 tegen Real Madrid, 1984 tegen AS Roma en 2005 tegen AC Milan). , 1978, 1981, 1984 en 2005). Daarnaast wonnen zij 3x de UEFA cup. Arsenal volgt op gepaste afstand van deze twee winnaars – zij wonnen 13x het Engelse kampioenschap maar moeten op internationaal niveau heel veel toegeven. In 1994 wonnen zij de Eurocacup II beker en daar bleef het bij. 

“The Wimbledon Championships” is een van de vier “Grand Slam” tennistoernooien die jaarlijks worden gehouden en naast het oudste tennistoernooi ter wereld ook het meest prestigieuze. Tennis is ook populair al is het wachten op een Engelse topper. Tim Henman had dat moeten zijn maar haalde het niet (wellicht juist door die grote druk). Desondanks haalde Henman 4 keer de kwartfinale en 4 keer de halve finale op Wimbledon. Op Roland Garros haalde hij onverwacht de halve finale en op de US Open haalde hij eveneens de halve eindstrijd. Hij behaalde in 2002 z’n hoogste ranking ooit; 4^e. In september 2007 maakt hij bekend te stoppen met toptennis. Ongeveer tegelijkertijd was er een andere Brit die hoge ogen gooide in het tenniscircuit; Greg Rusedski. Zijn grootste successen in het tennis betroffen het bereiken van de finale van het US Open in 1997 en de overwinning van de Grand Slam Cup in 1999. De hoogste positie die hij behaalde op de ATP rangschikking, was de vierde positie in 1997.

Tenslotte is een derde sport opeens heel populair alsmede door Engelse winnaars. Daar waar iedereen dacht dat toen in 2012 de Bradley  Wiggins de eerste Engelse winnaar ooit werd van de Tour de France dat dit een uitzondering was. In 2013, toen de 100ste Tour de France werd gereden, deed de Engelse Chris Froome met een ijzersterk “Sky” team het nog eens dunnetjes over (ook omdat Wiggins geblesseerd is). Iedereen zit met te wachten wat dit in 2014 gaat worden als beide kopmannen een gooi gaan doen naar hun tweede overwinning. Het jaar erop kwam Froome ten val en was z’n Tour al snel afgelopen – hij gaf op net als z’n direct en grootste concurrent “Contador”. 2015 zou een gevecht van titanen worden aangezien de grote vier allemaal aanwezig waren (tezamen met Quintana en Nibali). Contador kon het niet waarmaken nadat hij de “Giro” gewonnen had. Froome moest vechten maar overwon toch nog gemakkelijk.

De Britten staan niet bepaald bekend om hun heerlijke en verfijnde culinaire hoogstandjes, maar eerder om het onovertroffen aanbod van de internationale keuken. Vanwege deze algemene misvatting weten slechts weinigen wat echt typisch eten is in het Verenigd Koninkrijk. De Britten hebben immers wel degelijk een ruime keuze aan typische gerechten, welke ten zeerste kunnen variëren per regio. Deze gerechten zijn verrukkelijk, bevredigend en absoluut ondergewaardeerd.

Engeland heeft 2 nationale gerechten: 'Roastbeef met Yorkshire Pudding' en 'Fish and Chips'.  Deze typische gerechten zijn in vrijwel elke Engelse pub te verkrijgen.  

Roastbeef vormt vaak het middelpunt van het zondagse maal.  De echte liefhebbers prefereren het roze, sappige vlees boven de knapperige bruine korst. Meestal wordt roastbeef gebraden in een hete oven, zoals ook geldt voor de bijbehorende Yorkshire Pudding.  Dat is een taai-vloeibaar beslag van meel, melk en eieren dat net zo lang in rundervet wordt gebraden totdat het openbarst en knapperig bruin is.  Deze pudding is dan ook zeker niet zoet.  

Fish & Chips zijn het Engels 'volksvoedsel' numer één, het zogenaamde nationale gerecht voor de kleine man.  Schelvis en kabeljauw vormen de basis, maar ook tong en schol worden wel eens gebruikt.  De dikke gefrituurde paneerlaag is kenmerkend.  Traditioneel worden de Fish and Chips met zout bestrooid en met azijn bedruppeld.  De traditie van Fish and Chips stamt uit de tijd van de industriële revolutie.  Ze waren goedkoop, snel en voedzaam eten voor de fabrieksarbeiders.  De Chips (frieten) werden als vanzelfsprekend toegevoegd, aangezien aardappelen goedkoop waren. 

Het 'English Breakfast' heeft ongetwijfeld cultuurgeschiedenis geschreven en is net als de Franse croissant wereldwijd bekend.  Een echt Engels ontbijt omvat 5 gangen.  Men begint met een glas appelsiensap of een halve pompelmoes.  Sommigen opteren voor ingemaakte pruimen of appelmoes.  Daarna volgt een kommetje cornflakes met melk overgoten.  De echte liefhebbers van het Engelse ontbijt verkiezen echter 'porridge'.  Dat zijn havervlokken, gekookt in water met een snuifje zout, die vervolgens met een klontje boter en bruine suiker worden bestrooid en daarna worden overgoten met hete melk.  De derde gang vormt het eigenlijke hoofdgerecht: eieren, liefst spiegeleieren, met knapperig spek (bacon and eggs) of met gebakken ham (ham and eggs).  Anderen hebben liever 'scrambled eggs', roerei.  Bijgerechten zijn gegrilde tomaten, paddestoelen, 'baked beans' en cocktail- of braadworstjes.  Na de derde gang volgt nog een vlees- of visgerecht.  Voor de visliefhebber is er de 'kipper', gerookte haring, liefst direct uit de pan.  Vleeseters kunnen kiezen voor 'devilled kidneys' (duivelse niertjes).  Het Engels ontbijt wordt afgesloten met geroosterd brood met marmelade van Engelse makelij en, nu pas, een grote pot koffie of thee, altijd met melk.   

Alsof het uitgebreide ontbijt niet genoeg is eten Engelsen vaak ook bij de lunch warm. Ze eten dan bijvoorbeeld een (club)sandwich met wat er bij, een 'jacked potato' bijvoorbeeld. Ook de 'fish and chips' zie je in Engeland regelmatig terug tijdens de lunch. De mensen gaan tussen de middag meestal niet uitgebreid staan koken, vaak halen ze hun lunch even snel bij een pub of fastfoodketen. Nu kunnen deze volwassen mensen vaak nog zelf beslissen wat ze kiezen, maar op school krijgen ook de kinderen vaak een te uitgebreide en te vette hap voorgeschoteld. Zoals al eerder gezegd hebben de Engelsen daze maaltijd vaak pas laat vanwege de high tea, meestal eten mensen in Engeland pas tegen 20.00 uur. Er zijn een hoop typisch Engelse dingen te noemen die bij het late avondeten horen:

Natuurlijk kennen ze in Engeland ook de dranken die wij in Nederland en in andere landen ook kennen. Maar er zijn ook een paar typisch Engelse dranken zoals het Engelse bier. In Engeland drinken ze hun bier vaak op een andere manier dan wij in Nederland zijn gewend. De populairste bierstijlen in Engeland zijn de 'bitter' en de 'stout' (denk maar aan het wereldbekende bier 'Guiness'). Ook de regel van twee vingers schuim op je biertje kennen ze in Engeland niet, zij zien het liefst heel weinig schuim op hun bier. Ook wordt het bier vaak lauw gedronken, ongeveer op 10 graden Celsius. 

Niet alleen bier is in Engeland een populair drankje, ook thee wordt gezien als iets typisch Engels. Zwarte thee, geserveerd met melk of verse room en gezoet met suiker of honing. Tegen vijf uur in de middag hebben Engelsen traditioneel een high tea. Tijdens de high tea heb je allerlei lekkere hapjes en vaak ook verschillende soorten thee. De hapjes die vaak tijdens zo'n high tea genuttigd worden zijn bijvoorbeeld scones, lemoncake en cheesecake, muffins, cakejes, koekjes en bonbons. Oorspronkelijk was de high tea bedoeld om de honger die je had te stillen als het nog lang duurde voordat het diner klaar zou zijn. Dit is bij de mensen blijven hangen en is inmiddels zo uitgegroeid dat de high tea een stuk uitgebreider is geworden. Het heeft ook al lang niet meer het zelfde doel, zoals je verderop zal lezen dineren mensen in Engeland vaak pas heel laat.