Cairo en Giza (Gizeh)

HOME / Egypte / Egypte bezienswaardigheden

Caïro is de hoofdstad van Egypte en bestaat uit de gouvernementen Caïro en Gizeh. De stad telt zo'n 13 miljoen inwoners al ligt het officieuze aantal door illegale immigranten vele malen hoger. Het is een van werelds grootste steden maar is ook een van de meest vervuilde en chaotische steden ter wereld.

Caïro ligt aan de oostoever van de Nijl ten zuiden van de plaats waar die rivier zich in de delta vertakt in de rivieren (tevens plaatsnamen) Rosetta en de Damietta. In het westen ligt de stad Gizeh met de Piramiden van Gizeh. In het zuiden is de locatie van de klassieke Egyptische stad Memphis.

Naast de Pyramides en de Sfinx van Giza kent metropool Cairo het Egyptisch Museum met het dodenmasker van Toetanchamon, de Al-Azhar moskee of maak een boottrip met een felucca over de Nijl.

Het oude hart van Caïro is door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

Centraal Cairo:

Midan Tahrir en Talaat Harb kun je beschouwen als het centrale punt van hoofdstad Cairo en staat sinds jaar en dag in het teken van vreugde en rebellie van demonstranten.

Maar er is ook een variëteit aan winkels, hostels, reisbureaus en banken. 

Het chaotische plein en hoofdstraat herbergen daarnaast ook talloze belangrijke gebouwen zoals het Egyptische Museum (zie musea), het gebouw van de Arabische Liga, het Mogamma en het Abdeen paleis waar vroeger de monarchen van Egypte woonden.

Al-Azhar & Khan Al-Khalili:

Ten oosten van centraal Cairo liggen de stadswijken die ook weleens het Islamitische Cairo worden genoemd. De Al-Azhar-moskee ('de moskee van de meest glansrijke') is een onderdeel van de gelijknamige universiteit.

De moskee werd ontworpen in 971 door een Fatimistische generaal in opdracht van kalief Muezz Li-Din Allah. Hoewel de Fatimiden de macht 200 jaar later aan Saladin en Ajjoebiden kwijtraakten, bleven hun moskee en universiteit essentieel voor het religieuze en politieke leven in Egypte.

Door wisseling van macht volgt de moskee de soennitische stroming, wat nog steeds het geval is. Tegenwoordig is de sjeik van Al-Azhar de hoogste religieuze autoriteit van het land en de universiteit het eerbiedwaardigste onderwijscentrum in de soennitisch-islamitische wereld. Khan El-Khalili is de grootste soek ter wereld.

De markt is ontstaan aan het eind van 14e eeuw en was in het verleden in trek bij de rondreizende handelskaravanen vanuit Afrika, het Midden-Oosten en Azië. De soek dankt zijn naam aan Emir Djaharks el-Khalili, een machtige Mammelukse prins, die de markt voor het eerst bouwde in 1382.  

Ten noorden van Khan Al-Khalili ligt o.a. de Al-Hakimmoskee. De bouw van deze grote moskee is begonnen in het jaar 990 maar werd in 1452 als laatst gebruikt als moskee. De moskee werd o.a. gebruikt als gevangenis voor kruisvaarders, als stal (onder Salah ad-Din), als opslagplaats en fort (door Napoleon) en als jongensschool.

De twee unieke minaretten zijn de enige originele onderdelen van de moskee en daarmee ook de oudste minaretten in Caïro. Ook het prachtige oude huis Beit Suhaymi staat hier naast meerdere Koranscholen en moskeeën.

De citadel:

De citadel van Cairo was deel van Cairo’s defensiesysteem en regering voor 700 jaar. De citadel werd gefortificeerd door Saladin eind 12e eeuw om het te beschermen tegen de Kruisvaarders.

Daarna werd zorg gedragen voor een watertoevoersysteem, moskeeën, gebouwen voor o.a. recht te spreken en een harem. 

Het fort werd aangepast en verbeterd door de jaren en heersers heen. In WWII werd deze gebruikt door de Engelsen als barak – daarna werd het ingenomen door de Egyptenaren. De huidige skyline wordt gevormd door de moskee van Mohammed Ali. Er is ook een militair museum aanwezig.

De noordelijke begraafplaats:

In de 14e eeuw begonnen de mensen zonder huis of thuis in de vervallen tombes te trekken die toentertijd hier nog stonden buiten de stad.

De grote wijk, gelegen in het verre oosten van Cairo, wordt nu weleens gekscherend de stad van de dood genoemd omdat de mensen hier samen met de overleden mensen leven. Het is een stad in een stad met vele kleine winkeltjes, winderige straatjes en delen waar niets is gebouwd. Het belangrijkste gebouw van de wijk is moskee Qaitbey.

Oud of Koptisch Cairo:

Gelegen in het oudste gedeelte van het huidige Cairo ligt Oud-Cairo met het Koptische (Christelijke) gedeelte van de stad. Er zou hier al een kleine nederzetting zijn aan de Nijl niet later dan in de 6e eeuw v.Chr. Vier eeuwen later zou op deze plek door de Romeinen het fort (later genoemd als het Babylon in Egypte) gebouwd zijn.

Voordat Egypte Islamitisch werd was dit al het Christelijke bolwerk in het land en er zouden hier in de glorietijd niet minder dan 20 kerken hebben gestaan. Je kunt hier nog een aantal oude Romeinse torens zien maar ook het Koptische museum en een oude Nilometer is hier.

De Hangende Kerk bevindt zich net ten zuiden van het Koptische Museum en heeft binnen 13 schitterende zuilen die Jezus en zijn 12 apostelen voorstellen. Aan de rand van de Koptenwijk liggen de oude Koptische kerk al-Moe’allaka en het Grieks-orthodoxe klooster St.-George. Een Koptenkerk uit de 7de eeuw, Aboe Sarga, ligt in het centrum. Wellicht het belangrijkste gebouw uit deze wijk is het Ben Ezra synagoge wat de oudste van het land is. 

Legende gaat dat op deze exact zelfde plek een tempel heeft gestaan waar profeet Jeremia de Joden verzamelde na de vlucht van Nebuchadnezzar die de tempel van Jeruzalem vernietigde. Ook is hier een bron die garant zou staan voor de plek waar de farao’s dochter Mozes vond in het strooien mandje en waar Maria Jezus zou wassen.

Gizeh is een voorstad van de Egyptische stad Caïro en ligt aan de westelijke oever van de Nijl. Het is de derde stad van het land. Gizeh is het bekendst om de aldaar aanwezige sfinx en piramiden (Cheops, Chefren en Mycerinus) op het Gizeh-Plateau, net ten westen van de stad.

De Piramide van Cheops of de Grote Piramide (van Gizeh) is het enige van de zeven klassieke wereldwonderen dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven. De piramide is nu nog 138,75 hoog. Volgens een overlevering die door de Griek Herodotus werd opgeschreven heeft de bouw 20 jaar geduurd.

De piramide zou het instrument zijn waardoor de ziel van de dode koning ten hemel kon stijgen om naar zonnegod Ra (of Re) te gaan. De piramide van Cheops maakt deel uit van een complex van drie grote en zes kleine piramiden. De grote piramiden worden toegeschreven aan de koningen Cheops (of Choefoe), Chefren (of Khafra) en Mycerinus (of Menkaure). Men vermoedt dat deze werden gebouwd tussen ca. 2551 en 2472 v.Chr.

Dankzij hun zeer stabiele constructie zijn ze goed bewaard gebleven. 

De buitenste laag van witte Toera -kalksteen is in de loop der tijden grotendeels verdwenen doordat de stenen in de Middeleeuwen gebruikt zijn voor andere bouwwerken. Men vermoedt dat de opdrachtgever voor dit indrukwekkende bouwwerk farao Cheops was die tussen 2589 en 2566 v.Chr. regeerde. Niet ver van de drie piramiden staat de grootste sfinx van de wereld. Er is nog steeds veel onduidelijk over deze sfinx.

>> Lees hier over de Taj Mahal in Agra, India. 

De geschiedenis van Caïro gaat terug tot de Romeinse tijd, toen het fort van Babylon er gebouwd werd als symbool van de Romeinse macht. Caïro werd onder de naam Foestat in 640 gesticht door Amr ibn al-As, de Arabische veldheer van kalief Omar en veroveraar van Egypte, op de plaats van het Oud-Egyptische Chereohe of Babylon.

Foestat bleef de hoofdstad van de omliggende landstreek tot 972. 

Toen stichtte Djahwar al-Kaid, generaal van de Fatimidenkalief al-Moe’izz, even ten noorden ervan, op de plaats van de vervallen stad al-Katai, een nieuwe stad, Al-Medina Al-Kahira, de Overwinnende Stad, die de eigenlijke kern van het tegenwoordige Caïro is geworden.

Cairo als middelpunt van de wereld

Na de verwoesting van Bagdad in 1258 door de Mongolen, werd Caïro de belangrijkste culturele en intellectuele stad van het Midden-Oosten. Toen stond de stad o.a. als decor gebruikt voor de verhalen van 1001 nachten.  

Pas met de komst van Ismael, kleinzoon van Mohammed Ali, halfweg de 19de eeuw kwam de ontwikkeling van de stad in een stroomversnelling. Waar vandaag het moderne stadsdeel van Caïro ligt, was toen enkel een moerasachtig gebied dat jaarlijks door de Nijl overstroomd werd. Om het imago van zijn stad op te waarderen nodigde Ismael internationale architecten uit om naast de oude Islamitische stad een Caïro in nieuw-Europese stijl te ontwerpen.

In diezelfde periode werd ook het Suezkanaal gegraven en voor scheepvaart opengesteld, wat de stad meteen wereldwijd in de schijnwerpers stelde. 

Van dan af kende zowel het toerisme als het zakenleven in Caïro een sterke groei- en bloeiperiode. Ismael had echter in zijn droombeeld van de stad het zicht op de werkelijkheid verloren, waardoor de stad onder een immense schuldenlast kwam te lijden. De Britten maakten een einde aan de utopie.

De Britse overheersing

Zij namen in 1882 de stad onder controle tot alle schulden waren terugbetaald. Deze bezetting duurde uiteindelijk tot in 1952, toen een grote revolutie er abrupt een einde aan maakte. 

Sindsdien kent de stad een immense bevolkingsgroei, wat tot gebrek aan huisvesting leidde. Daarom werd in de jaren ’60 en ’70 de westelijke oever van de Nijl ingelijfd en werden heel wat nieuwe buitenwijken uit de grond gestampt. 

Toch kon die uitbreiding niet tegemoetkomen aan de woningnood, waardoor ook het oostelijk gelegen droge woestijngebied werd ingenomen door rommelige sloppenwijken. Onder het beleid van Moebarak kende de stad weliswaar langzame verbeteringen, maar toch bleven de overbevolking, armoede en vervuiling Caïro parten spelen. Bij het broodoproer in januari 1977 in Caïro vielen 70 doden en 800 gewonden toen Egyptenaren massaal in opstand kwamen tegen de afschaffing van subsidies op de eerste levensbehoeften, zoals brood, rijst en spijsolie. 

Heden

Na de rellen trok president Sadat het besluit tot afschaffing ijlings weer in. Vanaf 25 januari 2011 is het Tahrirplein in Caïro het revolutionaire centrum van het volksverzet tegen president Moebarak met bijna dagelijks tienduizenden en soms honderdduizenden betogers. Op het plein passen ca. 200.000 mensen. De eerste dagen vielen er bij hevige onlusten met de politie zeker 100 doden en 1000 gewonden. 

Nadien trok de politie zich terug en nam het leger stellingen in, maar liet de demonstranten ongemoeid. Onder het bewind van Mursi was ook het Tahrir plein de plek waar nu miljoenen schenen samen te drommen om hun ongenoegen te uiten over het beleid.

>> Lees hier de gehele GESCHIEDENIS van Egypte

Het internationale vliegveld Cairo ligt zo’n 20 kilometer ten noordoosten van het centrum en kan d.m.v. shuttlebussen bereikt worden. Ramses station (Mahattat Ramses) is het belangrijkste treinstation van de stad en is pure chaos.

Het grote busstation is inmiddels Turgoman geworden wat aan de Sharia al-Gisr ligt op zo’n kilometer ten noordwesten van het centrum. Daarentegen stoppen ook nog bussen bij het Sinaï busstation en Al Mazar busstation. Tenslotte zijn er in Cairo lokale stadsbussen en taxi’s maar het beste kun je met de metro reizen.

Cairo – Aswan: elke avond vertrekt er een nachttrein (No. 996) vanaf Ramses om 22:00 die rond 10:30 in Aswan zal aankomen. Een bed tweede klasse kost 42 EP. 

TIP:  boek deze trein wel een paar dagen van tevoren want het kan heel druk worden.

Cairo – Alexandrië: vanaf Turgoman busstation rijden West Delta bussen ongeveer elk uur richting Alexandrië. Er zouden ook bussen direct doorreizen naar Marsa Matruh. Ook kun je een bus eerst nemen naar Alexandrië om daar over te stappen. Er gaat zeker een bus om 08:00 die om 12:00 aankomt in Alexandrië (kosten tussen de 16 en 20 EP) en dan kun je overstappen op de bus van 13:30 die rond 17:30 aankomt in MM.

Cairo - Taba: East Delta bussen rijden vanaf Turgoman busstation elke nacht vanaf Cairo naar verschillende locaties in de Sinaï. Er gaat zeker een bus om 01:15 richting Taba die de volgende ochtend om 08:15 aankomt. Kosten: 50 EP.

• Naam : Museum van de Egyptische Oudheden

Adres : Midan Tahrir

Prijs : 20 EP

Tijd : 09:00 – 16:45

Inhoud:

Het Egyptisch Museum, opgericht in 1858, is met 136.000 Oud-Egyptische items 's werelds grootste Egyptologisch museum. Vanaf 1880 was het museum ondergebracht in het voormalige paleis van kedive Isma'il Pasha, die door de Britten in 1879 was verdreven. In 1900 verhuisde het Egyptisch Museum naar het centrum van Caïro.

Het museum herbergt een aantal van de grootste schatten uit de Egyptische oudheid. Zo is de gehele inboedel van graf DK 62, het graf van farao Toetanchamon, in de instelling te vinden en er worden tal van mummies, waaronder die van Ramses II, tentoongesteld.

Het museum trekt jaarlijks ongeveer 2,5 miljoen bezoekers. Het museum maakt een onderverdeling van: Prehistorie, het Oude Rijk van Memphis, het Middenrijk, het Nieuwe Rijk, Tell el Amarna, de Ramessidentijd, de Natijd en de Grieks-Romeinse periode.

• Naam : Richmond / African Hotel

Adres : 41 Sharia Sherif (7e verdieping)

Prijs : 30 EP (single)

Tel.nr. : 393 9358

Inhoud:

Naar mijn weten runnen de eigenaren zowel het Richmond als het African hotel (Himadidil straat) wat iets verder is gelegen en je heen wordt gestuurd als het Richmond vol is. Kamers zijn er in soorten en maten dus kijk eerst even voordat je toestemt en betaald.

Zeer vriendelijk en behulpzaam personeel dus afdingen op kamers is geen probleem. De meeste douches en wc’s zijn op de gang te vinden en zijn redelijk schoon.