Bad Munster Eifel en Felsennest

HOME / Duitsland / Duitsland reisverhalen

Ikzelf ben vanuit Keulen gekomen vandaag met de trein om deel 2 van deze reis door West Europa te beginnen. Travelbuddy Pete komt (als het goed is) uit Aken en we zullen elkaar ontmoeten bij het treinstationnetje van Bad Munstereiffel.

Ik ben het prachtige dorpje al een keer heen- en weer gelopen en wacht nu op een bankje bij het station tot ik hem zie.

We wandelen het hartstikke leuke stadje door met in het midden een kronkelende rivier. Mooie oude gebouwen, een prettige sfeer en gevuld met gezellige restaurantjes, cafés en terrasjes. Ik snap eigenlijk niet waarom dit dorp nergens staat in de reisboeken en gidsen die ik lees. 

Voordat we op zoek gaan naar een plek voor de nacht zitten we op de zogenaamde Pattaya stoeltjes bij een bar en drinken een pint leeg. 

Helemaal aan het einde van het dorp, als je de zuidpoort doorloopt, is een klein campingplaatsje waar we wellicht onze tenten kunnen opzetten maar het is link. Daarnaast is de kans groot dat het verboden is en dat we alsnog later moeten oppakken.

We nemen geen risico en wandelen de heuvel achter het dorp op, op zoek naar een niet-hellende plek voor onze tenten. We vinden het gehucht Rodert en ik weet dat hier vlakbij een van Hitlter’s hoofdkwartieren te vinden moet zijn.

De heuvel is steil en we kunnen maar geen geschikte plek vinden – ook omdat er overal veel stenen liggen. Als ik een nieuwe poging waag, en alleen even een heuvel oploop stuit ik per ongeluk op de ruïne van Felsennest – een van eerste hoofdkwartieren die de Duitse nazileider liet bouwen.

Met open ogen kijk ik om mij heen, vreemd om hier zo alleen te staan als ik opeens iets zie bewegen. Ik sta stokstijf en zie tussen twee grote hopen van oud beton twee kleine vossen met elkaar spelen. Zij zijn mij niet bewust van mij en minutenlang kijk ik naar dit speciale optreden die blijkbaar tussen het puin een goede verstopplek hebben gevonden. 

>> Lees hier over het theehuis Kehlsteinhaus (The Eagle's Nest) in Berchtesgaden

Ik haal Pete op om ook even deze site te komen bekijken; samen lopen we over en langs de stukken beton en ijzer die hier liggen.

Het complex bestond uit verscheidene munitiebunkers en versterkte schuttersputjes. Daarnaast waren er enkele betonnen bunkers, een centrale Führerbunker en een gastenbunker. Nu is er niet veel van over aangezien de Wehrmacht het hele complex in Maart 1945 heeft opgeblazen. 

Een stuk ruïne is afgezet en blijkbaar privéterrein. Wij besluiten hier vannacht niet te blijven omdat we geen goede plek kunnen vinden en het toch een beetje gevaarlijk vinden. We vinden op de weg terug een soort van plateau waar we onze tenten opzetten. 

Het bus- en treinstation liggen beiden net naast het eigenlijke centrum van Bad Munstereiffel. De trein gaat maar een richting op en da’s naar Euskirchen. Er zijn gewone buslijnen maar ook een soort van taxibusjes – bussen die je minstens een uur vantevoren moet bellen om aan te geven dat er klanten zijn. De trein gaat minstens 1x per uur. 

Bad Munstereiffel – Euskirchen - Vogelsang: treinen gaan minstens 1x per uur – de trein naar Euskirchen doet er ongeveer een half uurtje over. Kosten zijn 2,80 euro. Daarna kun je een trein nemen naar Kall (5 euro).

Deze doet er 20 minuten over. Tenslotte gaat er een speciale SB82 bus die 2,80 euro kost voor een enkeltje. 25 minuten later sta je op het terrein bij Vogelsang.