ALGEMENE INFORMATIE - Cuba

* Bijgewerkt t/m 2013 - wijzigingen voorbehouden.

Cuba heeft een tropisch savanneklimaat. De uiterst zuidoostelijke punt van Cuba heeft een warm steppeklimaat. Dit vanwege de geringe neerslaghoeveelheden in dit gebied. Met temperaturen die gedurende het hele jaar overdag tussen de 25 en 34 graden liggen is het heel goed vertoeven voor mensen die houden van warm weer. Omdat er vrijwel altijd een redelijke wind staat, meestal uit noordoostelijke richting, wordt het tropische weer voor het gevoel iets getemperd en kan het in de periode november tot en met mei 's avonds zelfs iets fris aanvoelen, wat voor tropische klimaatgebieden vrij ongebruikelijk is. Het klimaat is een belangrijke reden waarom Cuba vroeger zo populair was bij Amerikanen als vakantiebestemming. Zelfs gedurende het regenseizoen schijnt de zon een groot deel van de dag en worden er dagelijks 6 tot 9 zonne-uren geregistreerd. Dat heeft te maken met het feit dat de regen heel veel in de vorm van buien valt en door de vrij sterke stroming op grote hoogte de wolken vaak net zo snel weer verdwijnen als dat ze gekomen zijn. Soms zie je binnen een half uur een donkergrijze lucht helemaal openbreken waarna er een strakblauwe hemel overblijft.

Cuba, is het grootste eiland in het Caribisch Gebied, bestaande uit het eiland Cuba, Isla de la Juventud en ruim 4000 kleinere eilanden. In het noorden wordt het eiland begrensd door de Golf van Mexico en de Atlantische Oceaan die Cuba scheidt van de Bahamas en de Verenigde Staten. De “Windward Passage” ligt in het oosten en in het zuiden door de Caribische Zee (Jamaica) en in het westen door de Straat Yucatan waar Mexico ligt.

Cuba is ongeveer twee en een half keer zo groot als Nederland.

De (lokale) Cubanen zijn een multi etnische natie ontstaan door verschillende etnische mensen en achtergronden. Bijna alle Cubanen en hun voorouders zijn immigranten die hier in de laatste vijf eeuwen zich hebben gevestigd. Eerst kwamen de Spaanse kolonisten, gevolgd door andere Europeanen zoals de Portugezen en Fransen. Er ontstond een mix toen Afrikaanse (slaven) hiernaartoe werden gehaald om op de plantages te werken.

Het hoofdeiland Cuba is overwegend vlak. Alleen in het zuiden bevindt zich een gebergte, de Sierra Maestra, waarin de Pico Turquino met 1974 meter het hoogste punt van het land is. Cuba heeft de grootste biodiversiteit van het Carabisch gebied. Maar liefst 6 Cubaanse natuurgebieden staan op de lijst van de conventie van Ramsar.  Cuba beheert haar natuur zeer zorgvuldig en dankzij de vele verschillende soorten grond die op het eiland te vinden zijn is de natuur zeer afwisselend. Door de aanplant van suikerriet, koffie en rijst zijn bijna alle oorspronkelijke wouden verdwenen. Men stelt nu pogingen in het werk het eiland opnieuw voor een gedeelte te bebossen, om zowel economische redenen als om natuurbehoud. Grote palmen van 20-25 m hoog geven het landschap zijn specifieke aanzien. In de Cubaanse kustgebieden en laagvlakten vindt men mangroven en tabaksplanten. Biosfeerreservaat Ciénaga Zapata is ruim 600.00 hectare groot en wordt internationaal gezien als van groot belang. Van de ruim 4000 eilanden die Cuba meet, is 20% beschermd gebied en daar vind je unieke flora en fauna. Rondom Vinales, Trinidad en Baracoa liggen de natuurgebieden die het makkelijkst toegankelijk zijn. Elke rondreis zou een flinke dosis natuur moeten bevatten.

Een grote variëteit aan dieren is op het eiland aanwezig. De kustwateren herbergen o.a. veel schaaldieren en economisch belangrijke vissoorten. Van de vele vogels is slechts ongeveer een derde inheems; de overige zijn trekvogels van elders. Er leven twee soorten krokodillen (bij de wet beschermd) en vele schildpadden, leguanen en andere reptielen. Interessante zoogdieren zijn o.m. Solenodon cubana, een aan de agouta verwante insecteneter. Zeer veel soorten blijken alleen op Cuba voor te komen; dat geldt in het bijzonder voor de zeer kleurrijke landslakken. De grootste flamingo kolonie van het westerlijke halfrond ligt in Rio Maximo en de horizon is daar roze omdat er maar liefst 70.000 flamingo’s leven.

De vijf grootste steden van het land zijn in chronologische volgorde:

1. Havana *                   2.250.000 inwoners
2. Santiago de Cuba        450.000  inwoners
3. Camaguey                    325.000  inwoners
4. Holguin                          290.000  inwoners
5. Santa Clara                  215.000 inwoners

* = hoofdstad

Het land is sinds 1959 officieel een socialistische republiek en wordt sinds 2008 bestuurd door Raúl Castro, vice-secretaris-generaal van de Communistische Partij van Cuba - de enige legale politieke partij. Vanaf de revolutie werd Cuba geleid door Fidel Castro.

De meeste inwoners van Cuba zijn katholiek, hoewel de staat officieel atheïstisch is na de revolutie. Naast het katholicisme wordt de santería gepraktiseerd door met name de Afro-Cubaanse bevolking. Er zijn ook protestantse Cubanen te vinden, deze stroming werd vanaf de 18e eeuw ingevoerd uit de Verenigde Staten. Cuba kent ook kleine joodse gemeenschappen en enkele moslims en baha'i.

Basketball en boksen zijn de meest populaire sporten in Cuba. Voetbal is een opkomende sport.

Wie op zoek is naar de Cubaanse keuken zal bedrogen uitkomen. De Cubaanse keuken is niet zo spectaculair en veel gerechten zijn overgenomen uit andere inspirerende keukens. Over het algemeen zie je weinig groenten in de gerechten, behalve zwarte bonen die gemixt worden met rijst (criolla). Ook is men niet echt fan van specerijen. Doorgaans kun je kiezen uit varkensvlees, kip, rund of vis van de gril zonder toevoegingen als saus of kruiden. Koeienvlees (mag) niet verkocht worden anders wordt je gearresteerd.

Enkele (opmerkelijke) gerechten 

• “Ropa Vieja” (oude kleren):  dit is rundvlees in een tomatenprutje.

Verder is kreeft relatief goedkoop en zie je dikwijls garnalen op het menu staan. Wanneer je een "menu" besteld krijg je naast je gekozen vlees een schotel met rijst en bonen, soms een schaaltje rauwkost, vaak is een drankje inclusief en soms het toetje. Dat is meestal flan of een halve perzik uit blik. De maaltijd wordt afgesloten met een kopje koffie. Vegetariërs hebben pech op Cuba. Dit land is totaal niet ingericht voor diegenen die geen vlees en vis eten. Zoals al gezegd is, zijn er bijna geen groenten en is er dan ook weinig keuze in gerechten. Je krijgt vaak een eitje of en bordje met kaas. Paladares zijn kleine privérestaurants en je zit letterlijk bij mensen thuis. Ze hebben een vergunning voor een paar tafels maar vaak zit er achter een verborgen deur of gordijn nog wat tafels. Andere paladaressen zijn gewone restaurants en hier kun je vaak in “Moneda National” betalen. Als er geen kaart is (soms hebben ze verschillende kaarten en geven degene waarvan zij denken dat jij deze “normaal” vind en dus zal betalen) vraag dan wel even het menu en de prijs.

In de kleine (thuis) winkeltjes kun je snacks kopen en heel veel pizza’s. Koek met jam en kaas erin en andere koekachtige dingen. Als je een bord “pizza” ziet denk dan niet aan de pizza die je in Italie koopt in een restaurant. Dit zijn hap-snap pizza’s waar de lokale wel pap van lusten (dit lijkt de gangbare ontbijt en lunch en soms ook avondeten hap) en je ziet een ieder lopen met een dubbelgeklapte pizza. Ze kosten tussen de 3 en 10 peso en je kunt ze krijgen met kaas en ham. Tenslotte kun je brood krijgen bij de bakkerij en op straat wordt op karren vaak groenten en fruit aangeboden maar minimaal. In de winkels zijn wat repen aanwezig maar verwacht geen Marsen, nutsen, snickers en zakken snoep. Chips is er ook maar ook minimaal. Melk, yoghurt en andere producten die bij ons heel normaal zijn, zijn hier niet of nauwelijks verkrijgbaar. Bij de snackketen “El Rapido” kun je altijd een hotdog of een magnetron pizza of hamburger halen.

DRINKEN:

Het is aan te raden water in flessen te kopen en te drinken. De kwaliteit van water laat op veel plekken te wensen over. Water in flessen kan je kopen in de “shoppings” (“chopis”, oftewel dollarwinkels). Koop tijdig nieuw water in want soms is het lastig om een winkeltje te vinden. Natuurlijk kun je ook water koken. In (dollar) winkels in het centrum is het ook mogelijk een soort “smaak”poeder te kopen en deze in je waterfles te mikken. Er zijn verschillende smaken (en deze kun je ook gebruiken om je rum mee te mengen indien gewenst. Door het feit dat er geen open-markt economie is, zul je snel je drankjes kunnen bestellen. Er is maar één merk cola (tucola), één merk 7up (Lemon) en één merk 'Fanta' (Orange). Het lokale drankje is Mate (rietsuikersap) en is mierzoet. Ook schenken ze limonade en vers geperste juico (sap – deze kosten 2 a 3 peso (Cubaanse peso) en kun je bijna overal krijgen. Let op de gekleurde borden naast de winkel. Smaken zijn ananas, mango en guava. 

Wil je bier drinken? Bucanero, Huategay of Cristal. Dat zijn je opties. Bucanero is het "zwaardere" biertje dat vaak in de smaak valt bij toeristen maar de Cubanen drinken met name het lichtere Christal biertje. En last but no least.... Rum. Cuba staat bekend om de rum. Wie kent de beroemde Mojito cocktail niet? Maar ook Daiguiri en Cuba Libre komen van Cuba. Ook worden er cocktails van buiten Cuba geserveerd maar vaak wordt het hoofdbestanddeel verruild voor rum. Vaak wordt jonge rum gebruikt om te mixen en wordt de oudere rum gebruikt om puur te drinken. Cocktails zijn overigens niet duur in Cuba. Voor ergens tussen de 1,5 en 3 CUC kun je deze bestellen. Ook kom je winkels (zeg maar gaten in de muur) tegen waar je je fles kunt laten vullen door rum, wijn of bier. Vaak kun je hier in Cubaanse peso betalen. Koffie is op veel plekken te krijgen en vaak van goede kwaliteit. Kijk even over een espresso machine staat of dat het uit een thermoskan komt. Dat maakt nogal uit. Thee is verrassend slecht te krijgen. Als ze al iets hebben dan hebben ze over het algemeen alleen zwarte thee en soms kamille-thee