Mount Everest base camp

HOME / China / China reisverhalen

Het visum voor Tibet was maar voor 15 dagen geldig. Aangezien je niet op eigen houtje deze voor China afvallige provincie in mag reizen heb ik een 5 daagse trip geboekt vanaf Kathmandu in Nepal naar de hoofdstad van Tibet – Lhasa.

Tijdens deze verplichte trip heb ik een groepje landgenoten gevonden waarmee we samen een jeep hebben gehuurd voor de dagen erna.

Met een jeep inclusief chauffeur hebben we drie dagen een zelfgemaakte trip samengesteld rondom Lhasa. Na nog een paar dagen in de hoofdstad te hebben rondgekeken werd het tijd om Tibet weer te verlaten. 

Na wat prijzen en mogelijkheden naast elkaar te hebben gelegd besluit ik samen met de twee Nederlandse dames waarmee ik al dagen optrek in drie dagen terug te reizen naar Nepal. We vinden nog een Nederlands stel een Israëlische jongen bereid om gezamenlijk de kosten te dragen.

Na twee uur tevergeefs wachten op de jeep bij ons hostel komt deze eindelijk aangereden. We proppen onze spullen in de jeep, maken kennis met de chauffeur en scheuren Lhasa uit – we moeten in drie dagen een gigantische landoppervlakte overbruggen.

In Sigatse lunchen we en komen pas laat in de avond aan in het stadje Latse waar we dineren en slapen vannacht. Omdat we tijdens onze terugreis naar Nepal een bezoek willen brengen aan Mount Everest Basecamp staan we wederom vroeg op.

Onderweg stoppen we even om onze benen te strekken bij een pas waar direct een tiental lokale mensen naar ons toe komen lopen en vragen om geld en proberen ons wat spullen te verkopen. Een is met paard en wagen hiernaartoe gekomen en we zien alleen wat balen op z’n kar liggen. We rijden tot ver in de  middag waarbij het laatste stuk een weg is met sneeuw en modder. 

Eindelijk komen we aan bij het basekamp Qomolangma aankomen waar klimmers zich klaar maken om de hoogste berg ter wereld te beklimmen. Het is natuurlijk vreemd dat we op 5180 meter hoogte rijden en eigenlijk helemaal niet geklommen zijn. Vanaf het Tibetaanse plateau zijn we naar de Tibetaanse-Nepalese grens gereden en daar parkeren we de jeep.

Er staat hier heel veel wind en we zien een aantal gekleurde tentjes kriskras op een rotsachtig terrein staan. Verderop staan wat grotere tenten waar mensen blijkbaar eten en overdag zijn.

De mensen die hier bivakkeren zullen hier gemiddeld een paar dagen blijven om te acclimatiseren. Gewend raken aan de barre omstandigheden, de hoogte en een plan te maken om de 8850 meter hoge berg te beklimmen.

We wandelen even naar het monumentje wat hier staat om te bewijzen dat we hier ook daadwerkelijk geweest zijn en vluchtten daarna weer snel de jeep in. Na een uur rijden we terug naar de hoofdweg omdat we hier de grens (helaas) niet kunnen overschrijden. We rijden die dag toch nog door naar de stad Tingri waar we ook dineren. 

Dag drie begint wederom vroeg en na een snel ontbijt zitten we alweer om acht uur in de jeep. Het is na lunchtijd en we het kale stoffige plateau na bijna twee weken verlaten en de groene vallei inrijden. Daar herkennen we de brug die de grens vormt tussen Tibet en Nepal. Even later krijgen we wederom een stempel voor Nepal en rijden richting Kathmandu.