CHINA

China is de benaming voor een immens groot cultuurgebied met een zeer lange geschiedenis, een oude beschaving in een van de grootste landen wereldwijd en met het grootste bevolkingsaantal. Iedereen kent het Chinese eten, de Chinatowns en het feit dat China de grootste bevolking wereldwijd heeft.

Ook is de Chinese Muur, de pandaberen, de Verboden Stad en het Terracotta leger bekend. Maar China is zoveel meer. Laten we beginnen met een ellenlange zeer interessante geschiedenis – zoals in Europa de Koninklijke en familie van adel eeuwenlang onze geschiedenis hebben bepaald is dat voor China door dynastieën. 

Koningen waren daar vaak keizers en de Verboden Stad is misschien wel ver vergelijkbaar met de gouden kooi van de Verboden Stad in Beijing. Iedereen kent de Zijderoute (met steden zoals Kashgar) en het feit dat Marco Polo naar China reisde om handel te drijven.

De Chinese muur

Dat was de tijd dat de Mongoolse krijger Kublai Kan het grootste rijk ooit op aarde had veroverd en zetelde in het land. Maar hoe liepen die routes eigenlijk – kan je er nog wat van terugzien en wat heeft het voor de wereld betekent? En voor welk doel is de Chinese muur eigenlijk gebouwd en heeft het nut gehad? En wie bouwde het Terracotta leger en kun je dit vergelijken met de schat grafkamers van de oude Egyptenaren? 

In de 20ste eeuw kreeg China (wat overigens afgeleid is van het woord Qin – Tsjin – wat een van de staten was van het land China) de vorm die we nu kennen ook al was daar een decennia lange burgeroorlog voor nodig. Nodige oorlogen met Rusland, Japan en conflicten met India waren daar deel van.

De Tweede Wereldoorlog en Taiwan

Voor WWII was deze burgeroorlog al gaande tussen de nationalisten en communisten en deze zou zich t.t.v WWII, toen de Japanners in grote delen van oost-China huishielden, voortslepen. In 1949 zouden de communisten voorgoed afrekenen met de nationalisten die naar Taiwan vluchtten. 

Tot op de dag van vandaag buigt en kraakt China– een bijna dictatoriale communistische partij staat die wel steeds meer open staat om met het Westen handel te drijven. Hongkong werd na 100 jaar teruggeven aan China en natuurlijk was daar de oorlog met Tibet in de jaren 50 alsmede de ingreep in Korea en Vietnam.  

Steden als Beijing, Shanghai en Hongkong spreken tot de verbeelding maar verwacht geen sampans op de wateren tussen de gigantische schare aan hoge woon- en werktorens.

De industrialisering en modernisering is al ver in West China doorgedrongen en je moet opschieten als je nog iets van het oude China wil zien. Sites worden zichtbaar zeer modern opgeknapt en gerenoveerd en de ticketprijzen schieten door het dak.

De bezienswaardigheden

Natuurlijk zijn er nog prachtige sites te zien in China – de heilige berg van Huang Shan bijvoorbeeld of de magische bijna mystieke bergen van rond Yangshuo – een beeld die je vaak terugziet op de Chinese kalenders.

Het land is zo groot dat er woestijnen, hoge bergketens, het Tibetaanse plateau, grote rivieren, rijstvelden en alles kunt tegenkomen in China wat er maar is te vinden.

En dat geld hetzelfde voor de flora en fauna – er zijn nog wilde tijgers, pandaberen en rivierdolfijnen maar vanwege vervuiling en bijvoorbeeld de overvloed van mensen worden deze beesten dusdanig bedreigd dat het wellicht al te laat is. Cultureel is China net zo verschillend als je maar kunt indenken – gebaren en gewoontes die voor ons heel normaal zijn worden daar als onbeschoft betiteld en andersom.  

Bereid je daarom danig voor op een ontmoeting of begroeting in China want je kunt mensen beledigen zonder dat je het weet. En het kan om die reden ook behoorlijk confronterend en/of leerzaam zijn. Je kunt nog drie boeken volschrijven over alle dingen die je in China moet zien en kunt doen maar het is beste is om je enigszins in te lezen, erheen te gaan en het te beleven – maar neem je tijd!

De uitdagingen van China

China is niet alleen rozengeur en maneschijn en heeft talloze gevoelige kwesties op bijna elk terrein. Eerst zijn daar de problemen met minderheden en regio’s. Daar Taiwan nog steeds als opstandige provincie wordt gezien i.p.v. soeverein land zijn daar de onderdrukking van de Ugurs die voornamelijk in Noordwest China leven en de Tibetanen (en Tibet) in Zuidwest China.

Tenslotte is er de stad Hongkong die onafhankelijk wilt worden maar sinds 1997 ook onder Chinese heerschappij valt. Omdat China de eilanden en grote delen van de Chinese Zee claimen is er ook met de buurlanden een zeer stroeve relatie.

Het land heeft ook te maken met gigantische natuurlijke rampen zoals jaarlijkse tyfoons, aardverschuivingen, overstromingen, tornado’s en overmatig regenval waar duizenden slachtoffers door vallen. Ook is er de toenemende smog in vooral grote steden en vallen er nog steeds jaarlijks honderden gewonden en doden na explosies in mijnen en o.a. elektriciteitscentrales.    

Tegenwoordig

In oktober 2015 maakte  de Chinese Communistische Partij een einde aan de eenkind-politiek en mogen de stellen weer twee kinderen hebben. De wet die slechts één kind toestaat, is omstreden sinds de invoering in 1979. De bevolkingsgroei moest met de wetgeving worden ingeperkt.

Het eenkind-beleid heeft in China tot de nodige problemen geleid. Zo wilden voornamelijk boerenstellen vaak het liefste een zoon, waardoor dochters niet werden opgegeven, voor adoptie beschikbaar werden gesteld of zelfs om het leven gebracht.

Een jaar later werd duidelijk dat ondanks de toename van kinderen ook veel stellen geen belangstelling meer hebben omdat het in veel gevallen onbetaalbaar lijkt om twee kinderen te nemen en omdat er geen ruimte is. 

Ook op gebieden van de hoge schuldenlast, een mogelijke vastgoedbubbel en ernstige milieuvervuiling wil de Chinese president koste wat kost de corruptie in zijn land bestrijden. Beperken van omkoping en enkele hoofdfiguren uit de communistische partij werden ontslagen.

Zij die het meest lijden onder de anticorruptie maatregelen, is het Chinese midden- en kleinbedrijf, omdat dat zwaar in het nadeel is vergeleken met staatsbedrijven.