ALGEMENE INFORMATIE - Burkina Faso

* Bijgewerkt t/m 2013 - wijzigingen voorbehouden.

Burkina Faso heeft een tropisch klimaat. Het uiterste noorden heeft een woestijnklimaat met minder dan 500 mm. neerslag per jaar. Het midden van het land heeft een steppeklimaat, het zuiden een savanneklimaat. Naar het zuiden neemt de gemiddelde hoeveelheid neerslag tot ca. 1200 mm toe in het zuidwesten. De gemiddelde jaartemperatuur is 29 graden Celsius. Het regenseizoen is van juni tot oktober. Maar de hoeveelheid die hieruit valt is betrekkelijk. Burkina Faso is een droog land. Het droogteseizoen is van november tot mei. Vooral wanneer de Harmattan, een droge woestijnwind waait tussen december en februari. 

Burkina Faso ligt in West-Afrika. Burkina Faso ligt gedeeltelijk in de Sahelstrook ten zuiden van de Sahara woestijn, onder Mali. Ten oosten van Burkina Faso ligt Niger, ten zuiden Benin, Togo, Ghana en Ivoorkust.

Burkina Faso is ongeveer 8 keer zo groot als Nederland.

In Burkina Faso wonen zo’n 11,6 miljoen inwoners. Er zijn ongeveer 60 etnische groepen in het land waarvan de “Mossi” die vooral rond de hoofdstad Ouagadougou wonen de helft van de bevolking uitmaakt. De “Bobo” wonen in het westen van het land (rond de stad Bobo-Dioulasso) terwijl in het zuidwesten de “Gaoua” wonen. In het noorden vind je nomadische volkeren zoals de “Tuareg en de “Bella’. 

Burkina Faso bestaat voor een groot deel uit schiervlakte en ligt op een gemiddelde hoogte van vierhonderd meter boven de zeespiegel. Het hoogste punt van het redelijk vlakke land is Ténakourou met een hoogte van 749 meter boven zeeniveau. Burkina Faso valt in de overgangszone van het tropische savanneklimaat en het drogere warme steppeklimaat. In het noordelijke deel dat in de Sahel ligt is er een kleine zone die onder het warme woestijnklimaat gecategoriseerd kan worden. De Sahara breidt zich in zuidelijke richting steeds verder uit

Het land is volledig door land omsloten en het meeste natuurschoon is in het zuiden te vinden; de watervallen van Banfora, de pieken van Sindou, en het meer van Tengrela.

De vlakten worden doorsneden door een aantal rivieren, waarvan de meeste deel uitmaken van het rivierenstelsel van de Volta. De grootste hiervan zijn de Witte Volta, de Zwarte Volta en de Rode Volta.

De twee belangrijkste natuurparken liggen in het zuiden; Parc Nationaal d’Arli en “ranch de Nazinga”. 

In Burkina Faso zijn enkele beschermde natuurgebieden. In deze parken komen allerlei soorten apen voor, evenals buffels, gazellen, leeuwen en wrattenzwijnen. Tevens heeft Burkina Faso de grootste olifantenpopulatie van West-Afrika. In het zuidoosten komen krokodillen en nijlpaarden voor.

De vijf grootste steden van het land zijn in chronologische volgorde:

1. Ouagadougou *       1.700.000 inwoners
2. Bobo Dioulasso           600.000  inwoners
3. Banfora                        95.000  inwoners
4. Koudougou                   93.000  inwoners
5. Ouahigouya                  89.000 inwoners

* = hoofdstad

Burkina Faso is een presidentiële republiek. Het staatshoofd is een rechtstreeks verkozen president. Huidig president Blaise Compaoré is aan de macht sinds 1987 na een staatsgreep op toenmalig president Thomas Sankara. In 2010 werd hij voor de vierde keer tot president verkozen. Aan het hoofd van de regering staat een eerste minister, na de verkiezingen van 2007 is Tertius Zongo door de president benoemd als eerste minister.

Tot de vijftiende eeuw was iedereen in Burkina Faso animist, dit wil zeggen dat ze offers brengen aan de geesten uit de natuur en aan de voorouders. Ze geloven dat als ze dit niet zouden doen er rampen kunnen gebeuren zoals grote droogte en sprinkhanenplagen. Vanaf de vijftiende eeuw werden sommige Mossi-koningen islamiet, maar ze gaven hun animistische gebruiken niet op. Nadat de Fransen het land veroverd had, kwamen er katholieke missionarissen die naast het geloof ook onderwijs meebrachten. Als reactie hierop stichtten de islamieten Koranscholen. Ook de katholieken gaven hun animistische gebruiken niet op. De laatste vijftien jaar komen er ook steeds meer protestanten, deze verbieden echter het animisme. Ook steeds meer sekten proberen aanhangers te winnen voor hun geloof.

Over het algemeen volgen een kwart van de mensen in Burkina Faso de islam (vooral in het noorden) en 10% zijn Christenen. 

Voetbal is duidelijk de meest populaire sport in Burkina Faso. Dit werk nog eens versterkt toen in 1998 het land de halve finale behaalden van de Afrika cup.

In het land zelf is er een wielerronde, genaamd de Ronde van Burkina Faso (Tour du Faso).

In Burkina Faso begint de dag met koffie, thee, stokbrood, boter en jam. Een overblijfsel uit Franse kolonisatie. Lunch en diner bestaan voornamelijk uit vlees of vis met frietjes, sperziebonen of erwten. Salade, spaghetti en rijst met tomaten- of pindasaus staan ook op het menu.

Enkele echte gerechten uit Burkina Faso zijn: 

• Tô = een stoofpot uit Burkina Faso van gekookte gierst, sorghum of maïs. Het deeg wordt gemengd met een saus van groenten     zoals tomaten, paprika's, sumbala en wortelen. Bij de stoofpot wordt soms schapen- of geitenvlees geserveerd. 
• Fufu = een dikke pasta die gemaakt wordt van wortelknollen.
• Sauce Gombo = een plakkerige stampot op basis van okervruchten
• Riz gras = rijst die gekookt wordt met uien en tomaten.
• Brochette      = gegrild vlees op een spiesje.

Vlees is schaars, zeker in de steden. Voor de nodige proteïnen zorgen vis uit de rivier of eieren. In de landelijke gebieden wordt de bosrat beschouwd als een lekkernij. Alles in Burkina Faso wordt geserveerd met saus. Maggi Africain zijn balletjes gemaakt van de zaden van de néréboom en worden gebruikt om het eten te kruiden. Ook kun je vaak bij stalletjes (Franse) baguettes kopen soms met avocado en andere kruiden.

In  Burkina Faso kun je beter geen water uit de kraan drinken, bijna overal zijn flessen drinkwater, frisdrank en bier te koop. Bekende biermerken zijn “Castel”, “Flag”, “Brakina” en “So.b.bra”. En natuurlijk is er goyave (bissap) net als in de omliggende landen.